Bokeh
Słowo pochodzące z języka japońskiego i oznaczające jakość pozaogniskowego obrazu dawanego przez obiektyw. Wbrew pozorom ma on dość duży wpływ na odbiór zdjęć, głównie tych z małą głębią ostrości. Przede wszystkim, pozaogniskowe obrazy obiektów punktowych mają tendencję do przyjmowania kształtu powierzchni zbierającej światło. W przypadku zwykłych obiektywów (zastosowanych przesłon) i obiektów leżących blisko osi optycznej, rozogniskowane obrazy mają kształty kołowe. Oddalając się od osi optycznej dostajemy się pod wpływ winietowania, przez co światło jest zbierane tylko przez część obiektywu, a rozogniskowane obrazy przyjmują kształt pościnanych dysków. Zastosowanie przesłon innych niż kołowe (np. trójkątnych) ma wyraźny efekt w postaci trójkątnych obrazów pozaoogniskowych. Podobnie jest w przypadku obiektywów zwierciadlanych, u których ze względu na istnienie zwierciadła wtórnego, pozaogniskowe obrazy mają kształt obwarzanków.
Nawet w przypadku kołowych obrazów pozaogniskowych ich jakość, w
zależności od jakości optyki może się od siebie różnić i powodować
odmiennie oceniane efekty. Dysk utworzony przez obraz rozogniskowanego
obiektu może być równomiernie oświetlony, może być jaśniejszy w środku
lub na odwrót - jaśniejszy na brzegu. Obraz ten może być różny dla
jednego i tego samego obiektywu, w zależności od tego czy jesteśmy przed
czy za ogniskiem.
W celu lepszego zrozumienia pojęcia bokehu wykonaliśmy trzy zdjęcia miłego pluszaka na tle światełek choinki. Wszystkie zostały wykonane przy pomocy obiektywu 1.8/50 z maksymalnie otwartą przesłoną. Na pierwszym z nich widać, że światełka w centrum kadru mają okrągły kształt, a na brzegu są pościnane w skutek winietowania.
Pozostałe dwa zdjęcia zostały wykonane przy pomocy dodatkowej przesłony o kształcie kwadratowym i trójkątnym, co świetnie widać po zmianie wyglądu bokehu.