Wykres szumów dla zdjęć JPEG z Pentaksa K-5 potwierdza nasze obserwacje z poprzedniego rozdziału. W całym zakresie czułości na zdjęciach obserwujemy bardzo niski poziom szumu. W zakresie czułości od ISO 80 do 800 szum nie przekracza poziomu 1%. Z kolei na czułości ISO 3200 włącza się redukcja szumów działająca jednostajnie do czułości ISO 6400. Na programowej czułości ISO 25600 znowu pojawia się załamanie, co wskazuje na jeszcze silniejsze odszumianie JPEG-ów.

Choć K-5 firmowo włącza odszumianie na JPEG-ach, w menu można wzmocnić algorytmy odszumiające. Do dyspozycji są 3 redukcje szumów: słaba, normalna i silna. Efekt działania tych trybów przedstawiamy poniżej. Ponadto w menu dostępna jest automatyczna redukcja szumów i funkcja przypisania do danej czułości konkretnego stopnia odszumiania.

25600 ISO
NR Wył.
NR Niska
NR Średnia
NR Silna

Jak już wspominaliśmy, Pentax K-5 zapisuje RAW-y w postaci 14-bitowej. Natywny zakres czułości odpowiada przedziałowi ISO 100–12800. Dostępne są także programowe wartości ISO 80 oraz ISO 25600–51200.

80 ISO
K-5
100 ISO
K-5
D7000
A580
200 ISO
K-5
D7000
A580
400 ISO
K-5
D7000
A580
800 ISO
K-5
D7000
A580
1600 ISO
K-5
D7000
A580
3200 ISO
K-5
D7000
A580
6400 ISO
K-5
D7000
A580
12800 ISO
K-5
D7000
A580
25600 ISO
K-5
D7000
51200 ISO
K-5

Porównanie zdjęć RAW z tych trzech lustrzanek wygląda zupełnie inaczej niż w przypadku JPEG-ów. Na niskich czułościach do ISO 400 nie widać praktycznie różnic w jakości obrazu między tymi aparatami, a na zdjęciach nie widać śladu szumu. Pojawia się on gdzieś w okolicach ISO 800 na zdjęciach z Nikona D7000. Z kolei na zdjęciach z Sony A580 szum staje się widoczny mniej więcej na ISO 1600, a w Pentaksie K-5 dopiero na ISO 3200. W dalszym zakresie czułości różnice w poziomie szumu między poszczególnymi lustrzankami pozostają na takim samym poziomie – przoduje K-5, za nim A580, a na trzecim miejscu D7000. Trzeba jednak podkreślić sporą różnicę między poziomem szumów w K-5 a D7000. Na najwyższych czułościach dzieli je nawet około 1.5 EV.

Na zdjęciach RAW z Pentaksa K-5 nie widać, aby były one programowo odszumiane. Szum jest drobnoziarnisty i narasta w naturalny sposób wraz ze wzrostem czułości. Jednocześnie, mimo dużego poziomu szumu na najwyższych czułościach, szczegóły na zdjęciu nie znikają, tak jak obserwowaliśmy to w poprzednim rozdziale na JPEG-ach. Wykresy wartości szumu potwierdzają brak standardowego odszumiania RAW-ów w K-5. Krzywa szumu nie ma załamań, które mogły by świadczyć o działaniu takich procesów.

O ile najwyższe czułości na JPEG-ach w K-5 nie zachwycały, o tyle RAW-y prezentują się już bardzo dobrze. Brak odszumiania sprawia, że nawet ISO 25600 wygląda zachęcająco i z powodzeniem można z niego korzystać w trudnych sytuacjach oświetleniowych, szczególnie gdy zdecydujemy się na robienie zdjęć czarno-białych. Ze skrajną czułością ISO 51200 jest już o wiele gorzej i gdyby producent zdecydował się na jej pominięcie, nikt by za nią specjalnie nie tęsknił.

Darki

Pentax K-5 zapisuje RAW-y w postaci 14-bitowej, co odpowiada maksymalnemu poziomowi sygnału równemu 16384. Po wykonaniu 3-minutowych ekspozycji bez dopływu światła, RAW-y zostały wywołane programem dcraw, ale tak, aby uzyskać obraz jeszcze sprzed interpolacji. Sygnał w 48-bitowych plikach ograniczyliśmy jednak do zakresu od 0 do 255 tak, aby pokazać to, co najważniejsze. Biel na tych zdjęciach odpowiada wartościom wyższym niż 255. Oś pionowa histogramów dla zdjęć RAW ma zakres od 0 do 100.000 zliczeń.

Darki zapisane w aparacie w formacie JPEG nie zostały przez nas poddane żadnym obróbkom. Odpowiednie dla nich histogramy zostały wykonane w skali logarytmicznej, ponieważ taka skala pozwala na lepsze zobrazowanie sygnału bliskiego zeru.

ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
80 (RAW)
80 (JPEG)
100 (RAW)
100 (JPEG)
200 (RAW)
200 (JPEG)
400 (RAW)
400 (JPEG)
800 (RAW)
800 (JPEG)
1600 (RAW)
1600 (JPEG)
3200 (RAW)
3200 (JPEG)
6400 (RAW)
6400 (JPEG)
12800 (RAW)
12800 (JPEG)
25600 (RAW)
25600 (JPEG)
51200 (RAW)
51200 (JPEG)

Histogramy oraz statystyka sygnału zdjęć RAW z K-5 bardzo przypominają sytuację z lustrzankami Nikon. W obu przypadkach histogramy mają kształt połówki dzwonu, a ich maksimum jest praktycznie w zerze. Jest to zachowanie niefizyczne i sugeruje, że przed zapisem zdjęcia sygnał z matrycy jest redukowany poprzez odjęcie biasa.

Zatem to, co otrzymaliśmy po przeanalizowaniu darków może tłumaczyć niski poziom szumu na zdjęciach z Pentaksa K-5. Najwyraźniej jednak programiści od Pentaksa radzą sobie z tymi rzeczami lepiej niż u Nikona, skoro poziom szumu na najwyższych czułościach w D7000 jest o wiele większy niż w K-5.

Warto jeszcze zwrócić uwagę, że darki nawet dla wysokich czułości wyglądają ładnie, a na zdjęciach nie pojawia się dokuczliwy banding.