Przetwarzanie danych osobowych

Nasza witryna korzysta z plików cookies

Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.

Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.

Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.

Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.

Optyczne.pl

Test obiektywu

Tamron AF 18-250 mm f/3.5-6.3 Di II LD Aspherical (IF) - test obiektywu

22 lipca 2009

4. Rozdzielczość obrazu

Rozdzielczość testowanego obiektywu została przetestowana w oparciu o pliki RAW z Canona 20D. Błędy pomiarowe zawierały się w przedziale od 0.3 do 1.8 lpmm, w zależności od użytej ogniskowej i przysłony. Wykres prezentujący zależność MTF50 od wartości przysłony dla centrum kadru jest zaprezentowany poniżej.

Tamron AF 18-250 mm f/3.5-6.3 Di II LD Aspherical (IF) - Rozdzielczość obrazu


Jeśli chodzi o krótsze ogniskowe, trudno na cokolwiek narzekać. Zachowanie w zakresie 18-50 mm jest bowiem dobre lub momentami nawet bardzo dobre. Jest ono bardzo porównywalne do tego, co pokazują nowe obiektywy kitowe Canona lub Nikona wyposażone w stabilizacje obrazu. Trzeba jednak zaznaczyć, że Tamron 18-250 mm wypada tutaj troszkę gorzej od swojego kuzyna o parametrach 18-270 VC i zauważalnie gorzej od Sigmy 18-200 OS.

----- R E K L A M A -----

Znacznie więcej problemów znajdziemy na dłuższych ogniskowych. Już wartość 125 mm daje nam w zasadzie same powody do narzekań. Dla maksymalnego otworu ledwo przekraczamy 20 lpmm, a poziom przyzwoitości ustawiony na 30 lpmm jest przekroczony dopiero dla f/11. Jeszcze gorzej jest na maksymalnej ogniskowej. Tam do wartości 30 lpmm nie docieramy dla żadnej przysłony, a na maksymalnym otworze nieosiągany jest nawet poziom 20 lpmm. Tamron 18-270 VC prezentował się tutaj znacznie lepiej, a Sigma 18-200 OS nie miała problemów z przekroczeniem 30 lpmm nawet w trudnej kombinacji maksymalnego otworu i maksymalnej ogniskowej. Tamronowi 18-250 mm jest więc najbliżej do... Tamrona 18-200 mm, który również był przez nas krytykowany za zachowanie na dłuższych ogniskowych.

Tamron AF 18-250 mm f/3.5-6.3 Di II LD Aspherical (IF) - Rozdzielczość obrazu


Jeśli chodzi o zachowanie na brzegu kadru jest jeszcze gorzej. Tutaj nawet stabilizowane kity 18-55 mm Canona i Nikona są trochę lepsze od testowanego obiektywu. Choć szczerze powiedziawszy, w zakresie 18-55 mm, jeszcze źle nie jest. Ot poziom solidnego średniaka, który pozwala na robienie udanych i w miarę ostrych ujęć. Naprawdę źle zaczyna się dziać powyżej ogniskowej 100 mm, gdzie nigdy nie jest osiągany poziom 30 lpmm, a na maksymalnej ogniskowej są poważne problemy z wyraźnym przekroczeniem 20 lpmm. Znów nasuwa sie porównanie ze słabym Tamronem 18-200 mm, choć on był jeszcze słabszy, szczególnie na krótszych ogniskowych.

W tym miejscu musimy zaznaczyć jeszcze jedną rzecz. Aby sprawdzić jak obiektyw spisuje się w różnych odległościach od celu, nasze testy prowadzimy zwykle na kilku tablicach testowych o różnych rozmiarach, co powoduje, że obiektyw z aparatem stoją w różnych odległościach od nich. Prezentowane powyżej wykresy są wynikiem uśredniania pionowych i poziomych MTF-ów mierzonych na kilku tablicach. Gdy różnice pomiędzy poszczególnymi tablicami są małe, nie wspominamy o nich. Co innego, gdy są zauważalne, a tak jest w tym przypadku. Tamron 18-250 mm pokazał wyraźną tendencję do pogarszania się jakości obrazu przy przechodzeniu do małych odległości. O ile zachowanie w nieskończoności można uznać jeszcze za akceptowalne, to co widać w pracy na minimalnej odległości ostrzenia woła o pomstę do nieba. Zresztą polecam obejrzeć dokładnie zdjęcia przykładowe roślin z ostatniego rozdziału, a sprawa stanie się jasna.

Jeśli chodzi o obiektywy firmy Tamron, kolejność jest jasna i co bardzo ciekawe, im większy zakres ogniskowych funduje nam firma, z tym lepszą optyką mamy do czynienia! Najgorzej zachowuje się Tamron 18-200 mm, potem testowany obecnie Tamron 18-250 mm, a najlepszy jest Tamron 18-270 VC. Choć Tamron 18-250 mm znalazł się w środku tej tamronowej stawki, porównanie jego osiągów do innych megazoomów klasy 18-200 mm (choćby Sigmy 18-200 OS czy Nikkora 18-200 VR) wypada mocno na jego niekorzyść.

Na koniec tego rozdziału prezentujemy wycinki naszej scenki testowej uzyskane w formacie JPEG, zapisywanym równolegle z plikami RAW.


Tamron AF 18-250 mm f/3.5-6.3 Di II LD Aspherical (IF) - Rozdzielczość obrazu