Na poniższym zdjęciu testowany obiektyw stoi pomiędzy Tokinami 11–16 mm f/2.8 II i 12–28 mm f/4.0.

Testowany obiektyw zaczyna się metalowym bagnetem, który otacza styki i tylną soczewkę, która ma średnicę 21 mm. Jest ona ruchoma i znajduje się na wysokości bagnetu dla ostrości ustawionej na nieskończoność i chowa się lekko w obudowie przy przejściu do minimalnej odległości ogniskowania.

Pierwszym elementem właściwego korpusu obiektywu jest pierścień do zmiany przysłony. Pracuje on ze skokiem 0.5 EV. Dzięki obecności styków przysłoną możemy także sterować z poziomu korpusu i dzięki temu uzyskujemy tam krok 0.3 EV.

Trzeba tutaj jeszcze nadmienić, że styki zapewniające komunikację z korpusem i możliwość sterowania przysłoną z poziomu aparatu nie są obecne w wersji obiektywu na mocowaniu Canona. W jego przypadku przysłonę zmieniamy tylko pierścieniem z krokiem 0.5 EV, a w EXIF-ie zdjęcia nie zapisuje się ani ogniskowa obiektywu, ani wartość użytej przysłony.

Kolejnym elementem jest wąski i nieruchomy pierścień, na którym umieszczono nazwę i parametry obiektywu oraz znaczniki głębi ostrości dla wartości przysłony f/22, f/16, f/8 i f/4, a także niepodpisane znaczniki dla f/11 i f/5.6. Idąc dalej natrafimy na pierścień do manualnego ustawiania ostrości. Jest on bardzo szeroki (41 mm) i jego większą część zajmuje komfortowe w dotyku, gumowane karbowanie, pod którym mamy skalę odległości wyrażoną w stopach i metrach. Pierścień pracuje równo i z należytym oporem na długich skalach. Problemem jest mały luz na samym początku pracy. Po zmianie kierunku ruchu, pierwsze kilka stopni obrotu nie powoduje zmiany ustawienia soczewek. Dopiero po chwili pierścień „załapuje” i zaczyna ustawiać ostrość. Przebieg całej skali wymaga obrotu pierścienia o kąt 160 stopni. To duża wartość, godna dobrego obiektywu manualnego, pozwalająca na precyzyjne nastawy.

Ostatnim elementem na korpusie obiektywu jest nieruchomy i gładki pierścień, który zakończony jest bagnetem mocowania osłony przeciwsłonecznej. Przednia soczewka ma średnicę 47 mm, jest lekko wypukła i ruchoma. Otacza ją nierotujące mocowanie filtrów o średnicy 77 mm.

Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną mamy tutaj aż 13 soczewek ustawionych w 11 grupach. Warto nadmienić, że to znacznie więcej niż we wszystkich omawianych wcześniej pełnoklatkowych konstrukcjach typu 2/24. Dodatkowo, producent zastosował soczewkę typu ED o bardzo niskim współczynniku dyspersji, asferyczną ze szkła optycznego oraz hybrydowo-asferyczną. Soczewki pokryto wielowarstwowymi powłokami antyodbiciowymi UMC, które mają zapewnić bardzo dobrą transmisję światła. Wewnątrz konstrukcji znajdziemy jeszcze kołową przysłonę o ośmiu listkach, którą można domknąć do wartości f/22.

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki, tulipanową osłonę przeciwsłoneczną oraz miękki futerał.