Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.
Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.
Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.
Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.
Od pewnego czasu słyszy się wiele na temat wideo 4K. Podobna euforia towarzyszyła kilka lat temu lansowanej przez producentów telewizorów technologii 3D, jednak ze względu na konieczność stosowania okularów nie podbiła ona rynku. W rezultacie wielu użytkowników pozostało przy swoich starych odbiornikach Full HD i nie zdecydowała się na wkroczenie do świata trójwymiarowego. Z 4K jest nieco inaczej. Technologia ta nie wprowadza w zasadzie żadnej rewolucji poza 4-krotnym zwiększeniem rozdzielczości w stosunku do Full HD.
Wideo 4K oferuje 4-krotnie wyższą rozdzielczość obrazu od Full HD.
Tryb Full HD może pochwalić się rozdzielczością 1920×1080 pikseli, tak więc w przypadku 4K wartości te będą liniowo 2-krotnie wyższe i wyniosą 3840×2160 pikseli. Jest to wartość odpowiadająca telewizyjnemu standardowi 4K oznaczonemu jako 4K UHD (lub UHD-1). W branży kinematograficznej rozpowszechnił się natomiast standard DCI 4K, odpowiadający rozdzielczości 4096×2160 pikseli. Choć opracowano jeszcze kilka innych standardów typu Full Aperture 4K (4096×3112) czy Academy 4K (3656 × 2664), to wszystkie te tryby posiadają poziomą rozdzielczość oscylującą w okolicach 4000 pikseli, co przełożyło się właśnie na oznaczenie 4K.
Porównanie rozdzielczości 4K UHD z DCI 4K oraz innymi (źródło: TRauMa - Praca własna, CC0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=19203438)
Jednak wszystkie konsumenckie produkty 4K w postaci aparatów cyfrowych, kamer wideo, czy telewizorów wspierają format 4K UDH odpowiadający rozdzielczości około 8.3 Mpix. Produktów tego typu przybywa z miesiąca na miesiąc, jednak prekursorem w tej dziedzinie była firma Panasonic, która na początku 2014 zaprezentowała pierwszy aparat systemowy z trybem wideo 4K – bezlusterkowca Panasonic Lumix GH4.
Panasonic Lumix GH4 to pierwszy na świecie bezlusterkowiec z trybem wideo 4K.
Cztery miesiące później producent powiększył swoja ofertę o pierwszy aparat kompaktowy pozwalający na rejestrację filmów wideo w rozdzielczości 4K. Był to model Lumix FZ1000.
Panasonic Lumix FZ1000 to pierwszy kompakt z trybem wideo 4K.
Od tego czasu firma Panasonic implementuje tę funkcję w niemal każdym nowo prezentowanym aparacie i w rezultacie w tryb 4K wyposażono najnowsze kompakty serii Travel Zoom, czyli modele TZ80 i TZ100, a także bezlusterkowce GX8, GX80 oraz G7. Wyjątku nie stanowi tutaj również wyposażony w matrycę Cztery Trzecie kompakt Lumix LX100 oraz będące już od pewnego czasu na rynku megazoomy Lumix FZ300 i FZ1000.
Panasonic Lumix TZ100
Skąd takie zaangażowanie producenta w tę technologię i skąd takie zainteresowanie rynku produktami 4K? Okazuje się, że poza większą rozdzielczością, a co za tym idzie lepszym odwzorowaniem detali, możemy cieszyć się jeszcze kilkoma innymi zaletami.
Pierwszą z nich jest korzystna konwersja w dół (z 4K do 2K). Oznacza to, że obrazy, które są skonwertowane w dół z formatu 4K do Full HD charakteryzują się wyższą jakością i większą rozdzielczością niż obrazy, które pierwotnie zarejestrowano w Full HD. Oznacza to, że nawet nie posiadając telewizora 4K jesteśmy w stanie odczuć przewagę tej technologii nad Full HD.
Większa rozdzielczość daje nam możliwość wycinania materiału wideo 2K z formatu 4K. Dzięki temu, wycinając części odpowiadające formatowi Full HD z obrazów 4K cechujących się czterokrotnie wyższą rozdzielczością od Full HD, można utworzyć ujęcia w zbliżeniu i z panoramowaniem na podstawie pojedynczego ujęcia.
Formatu 4K można także użyć do stabilizacji obrazu. Podczas powiększania obrazów o kilka procent w celu zastosowania efektów z oprogramowania edycyjnego do korekcji drżenia rąk, dodatkowy margines 8 Mpix pomaga zapobiec pogorszeniu jakości obrazu.
Jednak inżynierowie firmy Panasonic dostrzegli jeszcze większy potencjał w technologii 4K i we wszystkich aparatach, w których została ona zaimplementowana, zaproponowali dwie bardzo interesujące funkcje. Są to 4K Photo oraz Post Focus – bazują one na rejestracji obrazów 4K (około 8.3 Mpix) z dużą szybkością i pozwalają uzyskać nieosiągalne w normalnych warunkach efekty zdjęciowe. W kolejnych rozdziałach opisaliśmy ich działanie.
Artykuł powstał na zlecenie firmy Panasonic Polska.
Wygląda na to, że korzystasz z oprogramowania blokującego wyświetlanie reklam.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.
Będziemy wdzięczni, jeśli dodasz stronę Optyczne.pl do wyjątków w filtrze blokującym reklamy.
_1094526942.jpg)
Panasonic Lumix TZ100
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.