Rzeczywisty rozmiar obiektywów	Lewy:   56+/- 0.05 mm Prawy:  56+/- 0.05 mm	8 / 8.0 pkt
Rzeczywiste powiększenie	8.42+/- 0.15 raza	3 / 3.0 pkt
Sprawność optyczna	85+/- 4%	12.5 / 25.0 pkt
Aberracja chromatyczna	W centrum średnia, na brzegu duża.	2.8 / 10.0 pkt
Astygmatyzm	Niewielki.	6.7 / 10.0 pkt
Dystorsja	Odległość pierwszej zakrzywionej linii od centrum pola w stosunku do promienia pola widzenia: 50% +\- 7%	5 / 10.0 pkt
Koma	Pojawia się późno, ale na brzegu jest widoczna.	6.9 / 10.0 pkt
Nieostrość obrazu	Nieostrość pojawia się w odległości 95% +\- 4% od centrum pola widzenia.	9 / 10.0 pkt
Pociemnienie brzegowe	Niezbyt duże, ale widoczne.	3.6 / 5.0 pkt
Odwzorowanie bieli	Lekki żółtawy odcień.	3.9 / 5.0 pkt
Kolimacja osi	Idealna.	5 / 5.0 pkt
Wewnętrzne odblaski	Lewy: Prawy: Małe.	4.1 / 5.0 pkt
Obudowa	Bardzo solidna, ale świetnie leży w ręku i przy oku. Pod spodem wyprofilowana na kciuki. Muszle okularowe są regulowanej wysokości. Klapki na obiektywy na stałe przymocowane do obudowy na dość solidnych paskach. Wypełniona azotem.	7.7 / 8.0 pkt
Ogniskowanie	Wygodna śruba centralna. Chodzi równo. Nic się nie ugina pod naciskiem. Indywidualne ostrzenie na prawym okularze wygodne, kręci soczewką okularu.	4.8 / 5.0 pkt
Wyjście na statyw	Jest wygodne wyjście.	3 / 3.0 pkt
Rozstaw okularów	od 59.5 do 74 mm	4 / 6.0 pkt
Min. odległość ostrego widzenia	5.0-metra	1.5 / 2.0 pkt
Okulary	O polu własnym 52.7 stopnia (wg wzoru uproszczonego) i 49.4 stopnia (wg wzoru tangensowego).	5 / 20.0 pkt
Pole widzenia	Zmierzone przez nas wyniosło 6.26 +\- 0.04 stopnia i było zgodne ze specyfikacją. Pole typowe dla tej klasy sprzętu.	5 / 8.0 pkt
Wyczernienie i kurz wewnątrz tubusa	Czarne i matowe tubusy. Ciemne denko z jasną obwódką. Minimalne kropki na pryzmatach.	4.3 / 5.0 pkt
Winietowanie centralne	Lewy: Prawy: Brak. Idealnie okrągłe źrenice.	8 / 8.0 pkt
Jakość pryzmatów	Wysokiej klasy BaK-4.	8 / 8.0 pkt
Powłoki antyodblaskowe	Zielonkawo-niebieskie na obiektywach, zielone na pryzmatach i zielonkawo-fioletowe na okularach. Intensywność pomiędzy małą, a średnią.	4.8 / 5.0 pkt
Gwarancja [w latach]	10	4.5 / 6.0 pkt
Wynik ostateczny	69%	131.1 / 190 pkt
Wynik Ekono	Brak rankingu Econo w tym teście.	0pkt.

Podsumowanie

• obraz ostry prawie do samego brzegu pola,
• dobrze korygowany astygmatyzm,
• niewielka, choć zauważalna na skraju pola koma,
• bardzo solidna i dobrze leżąca w ręku obudowa,
• wysokiej klasy pryzmaty BaK-4,
• ładne i niepościnane źrenice wyjściowe,

• wyraźna aberracja chromatyczna szczególnie rzucająca się w oczy na brzegu pola widzenia,
• transmisja, jak na lornetkę nocną, mogłaby być lepsza (w konstrukcji dachowej wcale o to jednak nie łatwo)

Nikon decydując się na wejście na rynek lornetek nocnych zrobił bardzo dobry ruch. W branży renomowanych producentów sprzętu foto-optycznego była tu spora luka. Lornetek o obiektywach większych niż 50 mm nie robiła Konica-Minolta, nie robi Canon, Pentax ani Olympus. W szranki staje w zasadzie tylko Fuji, Zeiss i od niedawna Leica oraz Minox. Nikon zaoferował jednak produkty w najniższej cenie (Fujinony i Minoxy klasy 58-70 mm kosztują 3000-5000 zł, Zeiss Victory około 6000 zł, a Leica 8x56 i 15x56 rzędu 8000 zł) i w ciekawym zakresie powiększeń (8.5, 10 i 12x). Pozwala on wybrać lornetkę idealnie do swoich potrzeb. Osoba poniżej 45 roku życia, zainteresowana nocnymi obserwacjami, sięgnie po model 8.5x56, starsi myśliwi po 10x56, a wielu miłośników astronomii po 12x56.

Ciekawe jest też powiększenie zastosowane w modelu 8.5x56. Klasyczna lornetka nocna przybliża 8-krotnie i przez to ma źrenicę wyjściową wynoszącą 7 mm, a więc dokładnie równą typowemu rozmiarowi źrenicy oka młodego człowieka w całkowitej ciemności. Problem jednak w tym, że myśliwi nie polują w całkowitej ciemności, lecz w większości przypadków przy jasnym świetle Księżyca, a wtedy ich źrenica nie zawsze rozszerza się aż do 7 mm. Wprowadzenie na rynek lornetki o źrenicy wyjściowej prawie 6.6 mm jest więc krokiem chyba we właściwym kierunku i jasnym sygnałem, że Monarch 8.5x56 jest adresowany do miłośników nocnych polowań.

Za kwotę około 2000 zł dostajemy więc instrument praktycznie bez poważnych wad. Od dużo droższych konkurentów takich jak Steiner Night Hunter czy Docter Nobilem odstaje on tylko gorszą transmisją i większą aberracją chromatyczną. Ten pierwszy fakt nie powinien nas dziwić. Wspominani powyżej konkurenci to konstrukcje Porro, w których, na pryzmatach, nie traci się światła dzięki zjawisku całkowitego wewnętrznego odbicia. W lornetkach dachowych mamy do czynienia z dodatkową powierzchnią odbijającą. Jeśli zastosujemy w niej zwykłe aluminium, które, świeżo napylone, odbija 90-92% światła, na samym starcie mamy prawie 10% straty w transmisji. Oczywiście można stosować powłoki z utwardzonego i wzbogaconego aluminium czy nawet srebra, co pociąga za sobą wzrost współczynnika odbicia aż do 98%, ale nie sądzę by w tym kierunku poszli konstruktorzy Monarcha, bo wtedy lornetka nie kosztowałaby 2000 zł...

W zasadzie dobrze, że tak się stało, bo wynik uzyskany w naszym teście bardzo pozytywnie świadczy o Monarchu. Wypełnia on lukę pomiędzy wspomnianymi wyżej Steinerem i Docterem, a tańszymi, lecz wypadającymi trochę gorzej konstrukcjami takimi jak Vixen Ultima, Ecotone LD-II czy Eschenbach sector D.