Rzeczywisty rozmiar obiektywów	Lewy:   41.27+/- 0.05 mm Prawy:  41.27+/- 0.06 mm	4 / 8.0 pkt
Rzeczywiste powiększenie	9.9+/- 0.2 raza	3 / 3.0 pkt
Sprawność optyczna	92+/- 3%	19.5 / 25.0 pkt
Aberracja chromatyczna	W centrum bardzo mała, na brzegu trochę wyraźniejsza, ale też niewielka.	7.2 / 10.0 pkt
Astygmatyzm	Bardzo ładne i punktowe obrazy gwiazd. Astymatyzm znikomy.	8.6 / 10.0 pkt
Dystorsja	Odległość pierwszej zakrzywionej linii od centrum pola w stosunku do promienia pola widzenia: 61% +\- 8%	7 / 10.0 pkt
Koma	Późno się pojawia i nawet na brzegu nie jest duża.	7.7 / 10.0 pkt
Nieostrość obrazu	Nieostrość pojawia się w odległości 87% +\- 4% od centrum pola widzenia.	7 / 10.0 pkt
Pociemnienie brzegowe	Praktycznie niezauważalne.	4.7 / 5.0 pkt
Odwzorowanie bieli	Prawie idealne. Naprawdę minimalny odcień żółci.	4.8 / 5.0 pkt
Kolimacja osi	Wzorowa.	5 / 5.0 pkt
Wewnętrzne odblaski	Lewy: Prawy: Wyraźne.	2 / 5.0 pkt
Obudowa	Lekka i poręczna jak na lornetkę Porro. Dobrze leży w ręku. Muszle o regulowanej wysokości, ale z tendencją do wsuwania się w stopniach pośrednich. Dla niektórych mogą być ciut za małe.	7.2 / 8.0 pkt
Ogniskowanie	Śruba centralna z click-stopem jako ogniskowaniem indywidualnym lewego okularu. Śruba ma ostre wypustki przez co komfortu pracy nie można ocenić wysoko. Lornetka nie ma klasycznego mostka okularowego, przez co ogniskowanie chodzi płynnie, równo i nacisk na okulary nie powoduje żadnych ugięć ani przesunięć. Pod tym względem wzorowo. Przebieg z ostrością od nieskończoności do minimalnej odległości ostrzenia wymaga obrotu o 740 stopni.	4.2 / 5.0 pkt
Wyjście na statyw	Jest wygodne wyjście.	3 / 3.0 pkt
Rozstaw okularów	od 55.6 do 72.5 mm	3 / 6.0 pkt
Min. odległość ostrego widzenia	2.90-metra	1 / 2.0 pkt
Okulary	O polu własnym 51.3 stopnia (wg wzoru uproszczonego) i 48.0 stopnia (wg wzoru tangensowego).	4 / 20.0 pkt
Pole widzenia	Zmierzone przez nas wyniosło 5.15 +\- 0.04 stopnia i było większe niż podane w specyfikacjach. Pole małe jak na tą klasę sprzętu.	5 / 8.0 pkt
Wyczernienie i kurz wewnątrz tubusa	Ciemno, matowo, czarny klej przy pryzmatach, szare denko, śruby i szyny trzymające pryzmaty zmatowione, mikoskopijne pyłki wewnątrz.	4 / 5.0 pkt
Winietowanie centralne	Lewy: Prawy: OL: 0.5% OP: 2.1% Minimalnie pościnane źrenice.	6 / 8.0 pkt
Jakość pryzmatów	Dobrej klasy BaK-4	8 / 8.0 pkt
Powłoki antyodblaskowe	Na obiektywach i pryzmatach zielonkawe, na okularach zielono-fioletowe. Intensywność odbić bardzo mała.	5 / 5.0 pkt
Gwarancja [w latach]	25	5 / 6.0 pkt
Wynik ostateczny	71.5% 20 miejsce w rankingu ogólnym testu lornetek 10x42.	135.9 / 190 pkt
Wynik Ekono	6 miejsce w rankingu econo testu lornetek 10x42.	8.8pkt.

Podsumowanie

• bardzo solidna obudowa ze schowanym mostkiem okularowym,
• dobra transmisja,
• znikomy astygmatyzm,
• mała koma,
• niewielka aberracja chromatyczna,
• dobrze kontrolowana dystorsja,
• ostry obraz w prawie całym polu,
• znakomite oddanie bieli,
• dobrej klasy pryzmaty,
• praktycznie niezauważalne pociemnienie przy brzegu pola,
• długa gwarancja.

• małe pole widzenia,
• podatność na wewnętrzne odblaski,
• w tej klasie sprzętu niechętnie widzimy pościnane źrenice
• śruba do ustawiania ostrości mogłaby mieć lepiej złagodzone krawędzie wypustek
• obiektywom bliżej 41 mm niż 42 mm.

Porównanie ilości wad i zalet, ich wagi oraz rzut okiem na ostateczny wynik w teście pozwalają o tej lornetce wypowiadać się głównie w superlatywach. To naprawdę udany produkt, choć nie możemy nie zauważyć, że świetne własności optyczne tego instrumentu zostały uzyskane kosztem małego pola widzenia. W lornetce klasy 10x42 pole 5.1 stopnia to trochę za mało, w momencie gdy konkurencja potrafi sięgać nawet 6.5 stopnia. Gdy jednak pole widzenia ma dla nas mniejsze znaczenie, Bynolt Hawk 10x42 BCF będzie niewątpliwe świetnym wyborem.

Na koniec pozostaje nam odpowiedź na pytanie, czy Bynolyt Hawk 10x42 i Opricron HR WP 10x42 to dokładnie takie same instrumenty? Raczej na pewno pochodzą z tej samej fabryki. Zewnętrznie wyglądają praktycznie identycznie. Rzut oka na ich parametry pokazuje jednak pierwsze różnice: minimalnie różną wagę i inną wartość odstępu źrenicy. To sugeruje zastosowanie odmiennej konstrukcji okularów, choć dających dokładnie to samo pole widzenia. Hipotezę tą zdają się potwierdzać pomiary dystorsji i nieostrości na brzegu pola. Opticron postawił na pole ostre praktycznie do samego brzegu, za co zapłacił wyraźną dystorsją. Bynolyt poszedł na lekki kompromis w jednym i drugim przypadku. Kolejna różnica łatwo rzucająca się w oczy, to inny odcień powłok na obiektywach i okularach, choć w obu przypadkach sprawiają się one tak samo dobrze. Inaczej też wyglądają źrenice wyjściowe, które są w odmienny sposób pościnane, co sugeruje różny sposób mocowania pryzmatów. Także sposób pracy ogniskowania jest trochę inny. W Bynolycie odbywa się od na zakresie od 2.90 metra do nieskończoności. Opticron, dbając o ornitologów, przesunął zakres pracy mostka, tak aby lornetka łapała ostrość już od 2.7 metra, ale spowodował tym samym potencjalne problemy z ustawianiem ostrości w nieskończoności przez osoby z wadami wzroku. Lornetki nie są więc identyczne, zarówno pod względem konstrukcji, jak i wyniku w naszym teście oraz ceny. Mamy nadzieję, że nasz test ułatwi wybór.