Aparat świetnie leży w ręku, robi dobre zdjęcia, obsługuje się go jak cyfrową lustrzankę, posiada też obiektyw o ekwiwalencie ogniskowych 24-140 mm z którego każdy powinien być zadowolony. Jednak podczas testów natknęliśmy się na kilka niedogodności związanych z jego użytkowaniem.
Jedna z wad okazała się bardzo nietypowa. Otóż gdy po zgraniu zjdęć na komputer korzystając z czytnika kart SD, zechcemy tę kartę sformatować z poziomu naszego PC-ta, może się okazać, że aparat po tej czynności nie rozpozna tej karty! Dzieje się tak dlatego, że system Windows (począwszy od wersji Windows 98) domyślnie korzysta się z systemu plików FAT32. Formatując kartę pamięci, zostanie ona domyślnie sformatowana w tym systemie. Jak sie okazało, aparat działa poprawnie jedynie z kartami sformatowanymi w systemie FAT16. Aby to zrobić należy w okienku formatowania karty wybrać z zakładki System plików opcję FAT16. Sprawa wydaje się błaha, ale dla osób robiących dużo zdjęć i korzystająca z czytników kart podłączonych do komputera taka wada może się stać irytująca.

Szybkość

Kodak nie zaskakuje szybkością wykonywania zdjęć. Średni czas od wciśnięcia spustu migawki do wykonania zdjęcia wynosi 1.2 sek.
W trybie zdjęć seryjnych, przy zapisie w formacie JPEG w najlepszej jakości, w ciągu 30 sekund udało się nam wykonać 12 fotografii (co również jest wynikiem co najwyżej przeciętnym). Dla plików JPEG zapisanych w średniej jakości udało się nam wykonać 17 zdjęć. Rozkład momentów wykonania fotografii przedstawiony jest na poniższym wykresie.

Wyraźnie widać, że sczytywanie z bufora nie jest jednostajne, zwłaszcza w końcowej fazie 30 sekundowego interwału.

Menu

Menu Kodaka jest bardzo funkcjonalne, obsługuje się je intuicyjnie i prosto. Podczas wykonywania samych zdjęć rzadko musimy do niego zaglądać, bo większość funkcji mamy dostępnych pod przyciskami.
Jedyną wadą menu, jakiej się dopatrzyliśmy jest to, że podczas zapisywania zdjęcia na kartę nie możemy wykonać żadnych operacji w tle. Do momentu końca zapisu, na wyświetlaczu widnieje klepsydra i irytujący napis "Busy". Przykładowe zdjęcia menu prezentujemy poniżej.

Jakość zdjęć

Zdjęcia możemy zachowywać w jednym z trzech formatów: JPEG/EXIF wersja 2.21, RAW i TIFF. Jeśli zdecydujemy się na format JPEG, możemy wybrać jeden spośród trzech stopni kompresji: Fine (do 32 MB pamięci wewnętrznej zmieścimy 6 takich zdjęć w pełnej rozdzielczości), Standard (10 zdjęć) oraz Basic (16 zdjęć).
W tabeli poniżej przedstawione są wycinki planszy sfotografowane przy czułości ISO 100 w trzech podstawowych trybach kompresji JPEG:

SHQ
HQ
SQ (High)

Wiele parametrów ekspozycji można skompensować na komputerze, gdy aparat zapisze fotografię jako surowy zrzut z matrycy, czyli plik "RAW". W aparacie Kodaka pliki te noszą rozszerzenie *.kdc. Taki plik z fotografią zaaranżowanej przez nas scenki można pobrać tutaj (rozmiar 13.2 MB).

Klipy filmowe

Standardem w tej klasy aparatach jest możliwość nagrywania filmów. Kodak umożliwia zapis plików filmowych w formacie QuickMovie (*.mov) z kompresją JPEG (wideo) i w kodowaniu PCM (dźwięk). Filmy nagrywać możemy w dwóch trybach: 640x480 (VGA) i 320x240 (QVGA), oba z szybkością 30 kl./sek.
Dysponując kartą pamięci 512 MB, w trybie VGA, możemy zapisać jedynie film o długości 7minut i 38 sekund (w trybie QVGA niespełna dwa razy dłuższy). Wiąże się to z małą kompresją plików, nie mniej jest to wynik raczej kiepski. Na pochwałę natomiast zasługuje fakt, że możemy dowolnie zmieniać ogniskową obiektywu podczas kręcenia klipów (zasługa wygodnego pierścienia zmiany ogniskowej). Szkoda tylko, że autofokus nie nadąża na bieżąco za zmianą ogniskowej i chwilę musimy poczekać aż obraz się wyostrzy.

Przykładowy klip wideo nagrany podczas testów dostępny jest tutaj (rozmiar 21.6MB).