[ang. Red Green Blue]

Widmo fal elektromagnetycznych o zakresie 380 – 780 nm, ze względu na wykorzystanie przez człowieka (w tym zakresie pracuje ludzkie oko), posiada wiele opisów matematycznych w postaci trójwymiarowej przestrzeni barw (rysunek poniżej). Jedną z takich reprezentacji, jest RGB, która jest akronimem pierwszych liter kolorów: czerwonego (R - red), zielonego (G - green) i niebieskiego (B - blue).

Model ten wynika z własności postrzegania barw przez ludzkie oko. Każdy kolor jaki dostrzegamy, można zaprezentować poprzez zmieszanie w odpowiednich proporcjach strumieni światła o kolorach czerwonym, zielonym i niebieskim. Do otrzymywania różnych składowych barw w systemie RGB, używa się metody syntezy addytywnej. Synteza addytywna polega na tworzeniu różnych barw, poprzez mieszanie kilku wiązek światła o dobranych natężeniach. W ten sposób powstają różnokolorowe obrazy w monitorach czy rzutnikach multimedialnych: wiązki światła o barwach RGB, padają na powierzchnię ekranu, a nakładając się na siebie tworzą nowe barwy. Synteza addytywna dwóch barw przeciwstawnych (tj. leżących po przeciwnych stronach koła barw), daje światło białe.

Model barw RGB ma bardzo duże możliwości i świetnie prezentuje się w teorii. W praktyce, odwzorowanie barw powstałych przy jego użyciu, zależy od użytych urządzeń. Oznacza to, że w różnych produktach, różne barwy mogą mieć różną charakterystykę widmową.

Zapis koloru w postaci przestrzeni RGB poza urządzeniami projekcyjnymi (telewizory, monitory, rzutniki) czy detekcyjnymi (aparaty cyfrowe, skanery) ma szerokie zastosowanie w informatyce. W większości plików paleta barw zapisana jest w RGB. W tym celu, każdą składową opisuje się liczbą z zakresu 0-255 (najczęściej stosowany model 24 bitowy, czyli po 8 bitów na kanał). W zapisie tym 0 odpowiada czerni a 255 bieli.