Korpus Nikona D3s wygląda tak samo jak poprzednika, czyli modelu D3 oraz studyjnej wersji D3x. Są to profesjonalne konstrukcje oparte o bryłę Nikona D2x. Główną różnicą w wyglądzie pomiędzy D3s a mniej zaawansowanymi modelami D300/D700 jest wbudowany pionowy uchwyt. To typowe rozwiązanie w najwyższych modelach systemu Nikona czy Canona. Ma zagwarantować dłuższe zasilanie, lepszy komfort trzymania aparatu i możliwość wykonywania pionowych kadrów z użyciem drugiego spustu migawki.

Przyglądając się obudowie od razu rzuca się w oczy brak wbudowanej lampy błyskowej. Jej miejsce zajmuje duży pryzmat i wizjer, który ma pokryć obraz pełnoklatkowej matrycy. Na tylnej ścianie korpusu dostrzeżemy podłużny panel monochromatyczny, którego nie mają aparaty z niższej półki. To także wspólna cecha D3/D3s/D3x i 1D/1Ds.

----- R E K L A M A -----

Korpus D3s wykonany został z najlepszych w systemie Nikona magnezowych materiałów. Jest wytrzymały i uszczelniony tak, aby nie zawiódł w żadnej sytuacji. Warto przy okazji wspomnieć też o  wytrzymałej (300000 cykli) migawce wykonanej z kompozytu z włókien kewlarowych i węglowych.

Zasilanie i gniazda

Wejścia do różnego rodzaju gniazd są zakryte gumowymi zaślepkami, które nigdzie nam nie zginą. Mamy więc pod nimi:

• gniazdo przewodu synchronizacyjnego do lampy błyskowej,
• 10-pinowe złącze wężyka spustowego,
• wyjście wideo A/V OUT,
• wyjście HDMI (High Definition Multimedia Interface),
• złącze DC dla opcjonalnego zasilacza EH-6,
• złącze USB,
• wejście mikrofonu.

Nikon D3s zasilany jest bateriami typu EN-EL4 lub EN-EL4a o pojemności odpowiednio 1900 i 2500 mAh, które ładowane są specjalną ładowarką MH-22. Wytrzymałość EN-EL4a to około 5000 zdjęć, choć oczywiście liczba ta jest zależna od częstotliwości używania wyświetlacza, trybu podglądu obrazu na żywo i wideo. Ładowanie jednego akumulatora trwa około 2 godzin. Jest też możliwość zewnętrznego zasilania poprzez wspomniane złącze DC i zasilacz EH-6.

D3s zapisuje zdjęcia na karty Compact Flash typu I i II. System zapisu jest kompatybilny ze standardem UDMA. Co ważne, do dyspozycji mamy dwa gniazda na karty CF z możliwością automatycznego ustawienia zapisu kopii zapasowej, nagrywania ciągłego na jedną, a potem na drugą, wyboru zapisu na konkretną kartę lub nagrywania plików JPEG na jedną, a RAW-ów na drugą.

Warto także wspomnieć o bezprzewodowej komunikacji. D3s obsługuje bezprzewodową sieć LAN i Ethernet przy użyciu opcjonalnego przekaźnika bezprzewodowego WT-4. Można także dołączyć do niego opcjonalny odbiornik GPS o oznaczeniu GP-1.

Przyciski

Na pierwszy rzut oka układ przycisków w Nikonie D3s jest taki sam jak w D3. Po dokładniejszym porównaniu obu aparatów zauważymy jednak dwa nowe przyciski w D3s poniżej głównego wyświetlacza: przycisk „info” wyświetlający tablicę kontrolną oraz przycisk „lv” włączający tryb podglądu obrazu na żywo. Dodatkowo na pokrętle wyzwalania migawki, w miejscu gdzie był tryb „lv”, pojawił się tryb „Q”, który powoduje, że lustro zachowuje się ciszej przy wykonywaniu ekspozycji.

Reszta przycisków nie uległa zmianie. Na górnej ściance wokół spustu znajduje się włącznik aparatu i podświetlenie czarno-białych paneli LCD. Obok dwa przyciski: MODE do zmiany trybu pracy (P, A, S, M) i przycisk kompensacji ekspozycji. Pod kciukiem i palcem wskazującym, czyli tam gdzie trzeba, odnajdziemy wygodne pokrętła sterujące. Kiedy chwycimy aparat w pozycji pionowej, pod palcami również pojawią się analogiczne dwa pokrętła. Po lewej stronie górnego panelu LCD znajduje się mało wygodny w użyciu pierścień do zmiany pomiaru światła oraz pokrętło dioptrażu. Natomiast po lewej stronie górnej ścianki mamy układ trzech przycisków (braketingu, lampy błyskowej i blokady ustawionych parametrów ekspozycji), otoczony pierścieniem z trybami pracy aparatu: zdjęć pojedynczych (S), seryjnych wolnych (CL), seryjnych szybkich (CH), nowym trybem cichym (Q), samowyzwalaczem i wstępnym podnoszeniem lustra.

Z przodu, po prawej stronie jest przełącznik ustawiania ostrości (tryb pracy AF: ciągły, pojedynczy, manualny) i blokadę bagnetu, a po lewej przycisk funkcyjny i podgląd głębi ostrości. Na zdjęciu zaznaczony jest także spust migawki wraz z jego blokadą dla pionowego uchwytu.

Nad wizjerem jest przełącznik umożliwiający jego zasłonięcie. Po lewej stronie są przyciski podglądu zdjęć i ich usuwania, a poniżej rząd przycisków: menu, powiększania zdjęć, blokowania zdjęć, potwierdzania (OK) i mniejszy od nich nowy przycisk „info”. Po drugiej stronie wyświetlacza, obok górnego pokrętła sterującego, znajduje się przycisk autofokusu AF-ON, a poniżej blokada: AF-L/AE-L, wielofunkcyjny krzyżak otoczony blokadą wyboru punktu AF i przełącznik trybu AF. Obok przycisku włączającego nagrywanie notatki głosowej do danego zdjęcia umieszczono nowy przycisk włączający tryb Live View (lv). Na dole, po prawej stronie jest wspomniane już pokrętło sterujące przy kadrze pionowym wraz z drugim przyciskiem AF-ON. Poniżej monochromatycznego panelu LCD znajdują się przyciski: czułości (ISO), jakości zdjęć (QUAL) i balansu bieli (WB).

Trudno doszukiwać się jakiegoś „guzika”, którego by nam brakowało. Korpusy Nikona, począwszy od D200 to synonim funkcjonalności. D3/D3s/D3x jako aparaty najwyższej klasy na pewno nas nie rozczarują. Można mieć jedynie pretensję do mało funkcjonalnego przełącznika pomiaru światła, ale i do tego można się przyzwyczaić, choć z trudem.

Menu

Menu jest w zasadzie identyczne jak w D3 i różni się jedynie w kilku miejscach. Tak więc do dyspozycji jest sześć zakładek. Są to: menu odtwarzania, fotografowania, ustawienia własne, ustawienia aparatu, retusz i menu własne, które można samemu skomponować z dowolnych pozycji całego menu. Przyjrzyjmy się dokładniej tym zakładkom.

Menu odtwarzania:

• usuwanie zdjęć,
• wybór folderu z którego będą odtwarzane zdjęcia,
• ukrywanie obrazów,
• wybór ilości wyświetlanych informacji wraz ze zdjęciem,
• kopiowanie zdjęć,
• włączenie podglądu zdjęcia bezpośrednio po jego wykonaniu,
• wybór zdjęcia, które zostanie pokazane po usunięciu obrazu,
• ustawienie obracania zdjęć,
• pokaz slajdów,
• drukowanie.

Menu fotografowania:

• zapis ustawień menu fotografowania (4 możliwości),
• reset ustawień menu fotografowania,
• rozszerzenie banków menu,
• aktywacja folderu,
• nazwa plików,
• gniazdo 2 karty pamięci,
• jakość zdjęć (NEF, TIFF – 24-bitowy, JPEG FINE, JPEG NORMAL, JPEG BASIC, równoczesny zapis NEF+JPEG),
• rozmiar zdjęć (Large, Middle, Small),
• obszar zdjęcia, czyli możliwość fotografowania w formacie DX,
• kompresja zdjęć (optymalna jakość lub z priorytetem rozmiaru),
• ustawienia plików NEF (wybór 12- lub 14-bitowych plików RAW, ustawienie kompresji stratnej, kompresji bezstratnej lub brak kompresji),
• wybór balansu bieli,
• ustawienia parametrów zdjęcia (Standard, Neutral, Vivid, Monochrome, plus ustawienia ostrości, kontrastu, jasności i nasycenia),
• zapisywanie lub możliwość kopiowania na kartę pamięci ustawień parametrów zdjęć,
• wybór przestrzeni kolorów,
• tryb D-Lighting zapobiegający utracie szczegółów w przepaleniach i  cieniach,
• korekcja winietowania,
• redukcja szumów dla długich czasów ekspozycji,
• redukcja szumów przy wysokich czułościach (Off, Low, Norm, High),
• ustawienie Auto ISO,
• ustawienia podglądu na żywo,
• wielokrotna ekspozycja,
• ustawienie filmu,
• ustawienie przerwy między wykonywanymi zdjęciami.

Ustawienia własne:

• zapis menu ustawień aparatu (4 możliwości),
• reset menu ustawień aparatu,
• (a) autofokus:
  • priorytet AF-C,
  • priorytet AF-S,
  • obszar dynamicznego AF,
  • blokada śledzenia ostrości,
  • włączenie AF,
  • podświetlanie punktu AF,
  • zmiana punktu ostrości w pętli,
  • wybór punktów AF,
  • przycisk AF-ON,
  • przycisk AF-ON pionowy,
• (b) pomiar światła/ekspozycja:
  • krok do zmiany czułości,
  • krok do zmiany ekspozycji,
  • krok do zmiany kompensacji ekspozycji,
  • łatwa kompensacja ekspozycji,
  • obszar pomiaru centralnie ważonego,
  • korekta pomiaru ekspozycji,
• (c) zegary/blokada AE,
  • blokada AE spustem migawki,
  • automatyczne wyłączenie pomiaru światła,
  • samowyzwalacz,
  • automatyczne wyłączenie monitora,
• (d) fotografowanie/wyświetlacz:
  • sygnał dźwiękowy,
  • szybkość fotografowania,
  • maksimum w serii,
  • numeracja kolejnych plików,
  • panel kontrolny/wizjer,
  • ekran informacyjny,
  • podpowiedzi ekranowe,
  • podświetlanie LCD,
  • tryb opóźnienia ekspozycji,
• (e) bracketing/błysk:
  • czas synchronizacji błysku,
  • czas migawki dla błysku,
  • błysk modelujący,
  • sposób realizacji bracketingu,
  • automatyczny bracketing,
  • kolejność bracketingu,
• (f) sterowanie:
  • środek wybieraka wielofunkcyjnego,
  • wybierak wielofunkcyjny,
  • informacje o zdjęciu/odtwarzanie,
  • rola przycisku Fn,
  • rola przycisku podglądu,
  • rola przycisku AE-L/AF-L,
  • rola przycisku BKT,
  • dostosowanie pokrętła sterowania,
  • puść przycisk by użyć pokrętła,
  • działanie bez karty pamięci,
  • odwróć wskaźniki.

Ustawienia aparatu:

• formatowanie karty,
• jasność LCD,
• podniesienie lustra przy czyszczeniu matrycy,
• zdjęcie referencyjne przy usuwaniu kurzu,
• tryb video (PAL lub NTSC),
• ustawienia rozdzielczości wyświetlanych zdjęć przy zastosowaniu złącza HDMI (High Definition Multimedia Interface),
• (nowość) redukcja migotania wyświetlacza (50 lub 60 Hz),
• ustawienie czasu,
• ustawienie języka,
• komentarz do zdjęcia,
• automatyczne obracanie zdjęć,
• opcje notatki dźwiękowej,
• informacja o baterii,
• ustawienia przy korzystaniu z bezprzewodowego transmitera,
• potwierdzenie autentyczności zdjęć,
• informacje o prawach autorskich,
• zapis lub wgranie ustawień menu,
• ustawienia GPS,
• wirtualny horyzont,
• ustawienia obiektywów bez CPU,
• regulacja poprawności działania autofokusu w obiektywie,
• wersja oprogramowania.

Retusz zdjęć:

• funkcja D-lighting,
• redukcja czerwonych oczu,
• kadrowanie,
• monochrome,
• efekt filtrów,
• balans kolorów,
• nakładanie zdjęć,
• wywoływanie RAW,
• skalowanie,
• porównywanie zdjęć,
• edycja filmu.

Ostatnią zakładką jest Moje menu. Umożliwia skomponowanie własnej zakładki poprzez wybór opcji z całego menu, według własnego uznania i przydatności.

Wyświetlacze

W D3s mamy 3-calowy niskotemperaturowy polisilikonowy wyświetlacz TFT LCD, taki jak w D3, D3x, D700 i D300. Jego rozdzielczość wynosi 921.000 punktów (640×480 pikseli, VGA). Jest niezwykle kontrastowy i bardzo czytelny. Często chyba aż za bardzo, bo wyświetlane na nim zdjęcia wyglądają lepiej niż w rzeczywistości, tak jakby były bardziej wyostrzane na LCD. Przyciskiem INFO można wyświetlić w nim panel informacyjny, który spełnia rolę podobną do monochromatycznych wyświetlaczy.

Ilość informacji wyświetlanych w trybie odtwarzania jest w pełni satysfakcjonująca. Mamy do dyspozycji histogramy, skrócony EXIF zdjęcia lub najważniejsze parametry ekspozycji. Do tego dochodzą informacje o przepaleniach obrazu. Ilość tych informacji może być regulowana w menu.

Nikon D3s ma dwa monochromatyczne panele LCD. Jeden klasycznej wielkości na górze i drugi mniejszy pod wyświetlaczem. Większość informacji jest wyświetlana na górnym, dolny zawiera jedynie informacje o jakości i rozmiarze zdjęć, na którą kartę są one zapisywane, balansie bieli, czułości oraz nagrywaniu dźwięku. Ilość kontrolek szczegółowo pokazujemy na zdjęciach poniżej.

1 – migawka, wartość kompensacji ekspozycji, wartość kompensacji błysku, ISO, regulacja balansu bieli, temperatura barwna, numer zdefiniowanego balansu bieli, liczba zdjęć przy bracketingu, ogniskowa dla obiektywów bez CPU, 2 – wskaźnik blokady błysku, 3 – wskaźnik programu elastycznego, 4 – tryb fotografowania, 5 – tryb błysku, 6 – bank pamięci ustawień fotografowania, 7 – bank pamięci ustawień własnych, 8 – wskaźnik slotu 1, 9 – wskaźnik slotu 2, 10 – liczba pozostałych zdjęć, 11 – wskaźnik przysłony, 12 – przysłona, braketing, maksymalna przysłona dla obiektywów bez CPU, wskaźnik PC, 13 – wskaźnik poziomu baterii, 14 – ilość zdjęć, 15 – „K” pojawia się, kiedy na karcie jest miejsce na 1000 zdjęć, 16 – wskaźnik FV Lock, 17 – wskaźnik synchronizacji błysku, 18 – wskaźnik zegara, 19 – wskaźnik GPS, 20 – wskaźnik trybu AF, 21 – wskaźnik samowyzwalacza, 22 – wskaźnik wielokrotnej ekspozycji, 23 – blokada przysłony, 24 – wskaźnik komentarza zdjęć, 25 – wskaźnik sygnału dźwiękowego, 26 – wskaźnik kompensacji ekspozycji, 27 – wskaźnik braketingu ekspozycji i błysku, 28 – wskaźnik braketingu balansu bieli, 29 – kompensacja ekspozycji, postęp braketingu, połączenie PC.


1 – jakość zdjęć, 2 – ilość pozostałych zdjęć, 3 – rozmiar zdjęcia, 4 – wskaźnik czułość ISO i Auto ISO, 5 – ISO, liczba pozostałych zdjęć, długość notatki dźwiękowej, regulacja WB, temperatura barwowa, wskaźnik PC, 6 – „K” pojawia się, kiedy na karcie jest miejsce na 1000 zdjęć, 7 – wskaźnik gniazda pamięci, 8 – braketing balansu bieli, 9 – wskaźnik nagrywania dźwięku, 10 – stan pamięci głosowej, 11 – tryb nagrywania notatki dźwiękowej, 12 – balans bieli.

Live View i filmy

Nikon D3s posiada tryb podglądu obrazu na żywo uruchamiany w sposób łatwy indywidualnym przyciskiem. Przyda się on z pewnością w fotografii makro czy przy zdjęciach reporterskich, kiedy trzeba podnieść aparat ponad tłum, albo odsunąć od oka. W takich sytuacjach widok obrazu na LCD pomaga łatwiej wykadrować i trafić w cel, a dzięki temu wykonać jedno poprawne zdjęcie, a nie kilkanaście-kilkadziesiąt z pośród których szukamy tego „trafionego”.

Do dyspozycji są dwa tryby działania LV:

• fotografowanie z ręki (bez statywu) – wciśnięcie spustu do połowy ustawia ostrość (w tym czasie lustro opada), a dociśnięcie spustu do końca wykonuje zdjęcie. Do ustawienia ostrości można też użyć przycisku AF-ON.
• fotografowanie na statywie – ostrość ustawiana jest na zasadzie detekcji kontrastu, kiedy wciskamy przycisk AF-ON. Trwa to średnio 2–3 sekundy, a przy słabszym oświetleniu proces może się wydłużyć do kilku sekund. Lustro w czasie ustawiania ostrości nie opada, a jego ruch słyszymy dopiero po ustawieniu ostrości, kiedy naciskamy spust migawki, by wykonać zdjęcie.

Możliwość nagrywania filmów przez D3s to jedna z głównych różnic w stosunku do poprzednika. Możliwości filmowania są jednak zdecydowanie uboższe niż w przypadku Canona 1D Mark IV. Nowy Nikon nagrywa filmy z dźwiękiem w trzech rozdzielczościach z szybkością 24 kl/s:

• 1280×720 pix,
• 640×424 pix,
• 320×216 pix.

W trakcie nagrywania działa autofokus na zasadzie detekcji kontrastu. Jego szybkość działania jest taka sama jak w przypadku posługiwania się trybem Live View.


Formatem plików wideo jest AVI Motion-JPEG. W menu możliwe jest regulowanie czułości mikrofonu w skali 3-stopniowej. Można także wskazać kartę pamięci na którą ma być zapisywany film, a także ustawić tryb filmowania z użyciem wysokich czułości powyżej ISO 12800.

Przykładowe pliki filmowe:

• film 1 – 1280×720 pix, 15 MB,
• film 2 – 320×216 pix, 4.6 MB,
• film 3 – 640×424 pix, 5.3 MB.

Wizjer

Pentapryzmatyczny wizjer w D3s robi imponujące wrażenie. Jest tak duży i czytelny, że ze wzgardą zaczynamy patrzeć na malutkie wizjerki w amatorskich i półprofesjonalnych lustrzankach, nawet takich jak D200 czy D300, których wizjery przecież chwaliliśmy. Pentapryzmatyczny wizjer w D3s jest taki sam jak w D3. Charakteryzuje się 100-procentowym pokryciem kadru, powiększeniem równym około 0.7x (dla 50 mm f/1.4) i odległością źrenicy wyjściowej równą 18 mm. Zakres dioptrażu zawiera się pomiędzy −3 a +1 1/m.

1 – 12-milimetrowe koło używane w pomiarze centralnie ważonym, 2 – obszar punktów AF, 3 – punkty AF, 4 – wskaźnik ostrości, 5 – pomiar światła, 6 – AE Lock, 7 – tryb ekspozycji, 8 – wskaźnik blokady migawki, 9 – migawka, 10 – wskaźnik blokady przysłony, 11 – przysłona, 12 – wskaźnik ISO, Auto ISO, 13 – ISO, 14 – liczba pozostałych zdjęć, wartość kompensacji ekspozycji, wartość kompensacji błysku, wskaźnik PC, 15 – „K” pojawia się, kiedy na karcie pamięci jest miejsce na 1000 zdjęć, 16 – wskaźnik gotowości błysku, 17 – wskaźnik FV Lock, 18 – wskaźnik synchronizacji błysku, 19 – wskaźnik skoku przysłony, 20 – wskaźnik poziomu baterii, 21 – wskaźnik pomiaru ekspozycji, 22 – wskaźnik kompensacji ekspozycji, 23 – wskaźnik bracketingu.