Dnia 17 lipca swoją aktywność rozpoczyna jeden z największych rojów meteorowych naszego nieba czyli Perseidy. Tegoroczne maksimum, które wystąpi w okolicach 12 sierpnia stwarza dobre warunki do jego obserwacji i fotografowania.

Zjawisko meteoru powstaje, gdy w ziemską atmosferę z prędkością kilkudziesięciu kilometrów na sekundę wpadnie drobina kosmicznego pyłu. Jej energia kinetyczna jest tak duża, że jest w stanie zjonizować szeroką na kilkadziesiąt metrów i długą na kilkadziesiąt kilometrów kolumnę gazu. Zjonizowany gaz z czasem rekombinuje, a przez to wysyła fotony - mówiąc prościej świeci. Taka świecąca kolumna gazu jawi się naszym oczom jako "spadająca gwiazda".

Meteory nie pojawiają się na niebie przypadkowo. Najwięcej widać ich na naszym niebie wtedy, gdy Ziemia zderzy się ze smugą gazu i pyłu pozostawionego przez jakąś kometę. Tak dzieje się co roku w lipcu i sierpniu, gdy nasza planeta spotyka się z materiałem pozostawionym przez kometę 109P/Swift-Tuttle. Meteory z tego roju zdają się wybiegać z konstelacji Perseusza, stąd ich nazwa - Perseidy.

Bolid czyli jasny meteor z roju Perseidów sfotografowany podczas wysokiego maksimum w roku 2016.

Perseidy są dużym i znanym rojem, którego meteory możemy obserwować od 17 lipca do około 24 sierpnia. Wysokie maksimum aktywności tego roju, w którym zwykle widać około stu „spadających gwiazd” na godzinę, występuje co roku około 12 sierpnia.

Choć Perseidy wybiegają z konkretnego miejsca na niebie znajdującego się na pograniczu konstelacji Perseusza, Kasjopei oraz Żyrafy, to widać je na całym niebie.

Według International Meteor Organization (IMO), w tym roku, szerokiego i tradycyjnego maksimum aktywności omawianego roju oczekujemy w przedziale od godziny 10 do 23 dnia 12 sierpnia. Niestety nie jest to dobra wiadomość dla obserwatorów w Polsce, bo w większej części przedział ten pokrywa się z czasem trwania dnia, kiedy obserwacje nie są możliwe. Modele roju wskazują, że w 2020 roku możliwe są dwa momenty, w których na tradycyjne maksimum dołożą się dwa dodatkowe piki. Oczekujemy ich 12 sierpnia o godzinach 12 i 22 naszego czasu.

Dwa jasne Perseidy uchwycone na jednym zdjęciu podczas maksimum z 2016 roku.

Meteory najlepiej obserwować z ciemnego miejsca oddalonego od świateł miejskich. Do obserwacji warto się przygotować. Warto więc zaadoptować wzrok do ciemności. Gdy nasze oczy odpoczną od światła przez około 10–15 minut, łatwiej będzie nam zauważyć słabsze meteory. Obserwacje można prowadzić siedząc na wygodnym leżaku lub leżąc na materacu czy karimacie. Nie trzeba patrzeć w jakimś konkretnym kierunku, bo meteory widać na całym niebie. Warto więc wybrać tę część nieboskłonu, która jest najciemniejsza i najmniej zasłonięta drzewami czy budynkami i jednocześnie taką, w której nie ma Księżyca. Potem wystarczy tylko spokojnie wodzić wzrokiem na niebie i wypatrywać meteorów. W drugiej połowie nocy z 12 na 13 sierpnia nie będziemy długo na nie czekać, bo, w dobrych warunkach, aktywność na poziomie kilkudziesięciu meteorów na godzinę (a więc około jednego zjawiska na minutę) jest w zasadzie gwarantowana. Warto też pamiętać, że maksimum Perseidów jest szerokie, przez co liczby meteorów na poziomie kilkunastu lub nawet małych kilkudziesięciu meteorów na godzinę możemy obserwować w okresie do 10 do 15 sierpnia.

W tym roku wyjście na obserwacje po maksimum aktywności jest o tyle korzystne, że z czasem coraz mniej przeszkadzał będzie Księżyc. Przykładowo, w nocy z 14 na 15 sierpnia będzie on wąskim rogalikiem wschodzącym dopiero przed godziną 2 w nocy. Ostatnie Perseidy zobaczymy około 24 sierpnia.

Na portalu Optyczne.pl zachęcamy nie tylko do obserwacji tych ciekawych zjawisk, ale także do ich uwiecznienia. Jest to naprawdę proste. Wskazówki na temat tego jak fotografować meteory można znaleźć w artykule pt. „Złapać spadającą gwiazdę cyfrówką”.

Jasny meteor z roju Perseidów 2016