Olympus Zuiko Digital 150 mm f/2 - test obiektywu
3. Budowa i jakość wykonania
Olympus ZD 2/150 sprawia świetne wrażenie. Wielka przednia soczewka,
wydaje się jeszcze większa niż w rzeczywistości, dzięki stosunkowo
niewielkiej długości obiektywu. Soczewka ta jest otoczona nierotującym
gwintem służącym do mocowania filtrów o średnicy 82 mm.
Idąc dalej znajdziemy potężny pierścień do manualnego ustawiania ostrości. Jest on bardzo wygodny i pracuje z należytą dokładnością, w której uzyskaniu pomaga elektroniczne przełożenie. Poniżej pierścienia znajdziemy tabliczkę z nazwą obiektywu, a jeszcze ciut niżej skalę ostrości umieszczoną za szybką i wyrażoną zarówno w stopach jak i metrach. Na lewo od tabliczki i skali odnajdziemy ogranicznik trybu pracy mechanizmu ustawiającego ostrość, który można ustawić na pracę w zakresach: od 4 metrów do nieskończoności, od 1.4 metra do nieskończoności oraz od 1.4 do 4 metrów.
W dalszej części obiektywu znajdziemy miejsce służące do założenia dołączanego w zestawie łącznika statywowego, a na samym końcu obiektywu metalowy bagnet.
Pod względem jakości wykonania obiektywu i komfortu pracy z nim, nie mamy najmniejszych zastrzeżeń. Tym bardziej, że korpus jest metalowy, zabezpieczony przez kurzem i bryzgami wody, a optyka może współpracować z telekonwerterami EC-14 oraz EC-20 oraz pierścieniem pośrednim EX-25. Jak już wspomnieliśmy obiektyw wyposażony został w ogranicznik zakresu ostrzenia oraz dodatkowo w przyciski blokady autofokusa.
Jeśli chodzi o konstrukcję wewnętrzną, mamy do czynienia z 11 soczewkami ustawionymi w 9 grupach. Jeden element wykonano ze szkła ED, a jeszcze jeden ze szkła Super ED. Wewnątrz obiektywu znajdziemy dodatkowo kołową przysłonę o dziewięciu listkach, którą możemy domknąć do f/22.
Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki, wspomniany już łącznik statywowy, osłonę przeciwsłoneczną oraz sztywny i gustowny futerał.