Najnowsza seria lornetek firmy Swarovski Optik o nazwie NL Pure obejmuje trzy modele o bardzo dużych i świetnie skorygowanych na brzegu polach widzenia. Zagadką było, jaki układ optyczny odpowiada za tak świetną jakość obrazu. Nasze zdjęcia RTG rzucają trochę więcej światła na sekrety firmy Swarovski.

W przypadku poprzednika, czyli serii EL Swarovision (określanej czasami też nazwą Field Pro), producent opublikował schemat optyczny modelu o parametrach 8.5×42.

Widać z niego wyraźnie, że mamy tam do czynienia z 3-elementowym obiektywem w układzie 1+2, za którym znajduje się soczewka ogniskująca i pryzmaty Schmidta-Pechana. Okular ma aż 6 soczewek. Zaraz za pryzmatami mamy 2-elementowy wypłaszczacz obrazu (w układzie 1+1), a potem układ 1+2+1. Przypomnijmy tutaj, że lornetka ta dawała świetnie skorygowane i płaskie pole wynoszące 7.6 stopnia, oznaczające zastosowanie okularów o polu widzenia 64.6 stopnia (liczone wg wzoru uproszczonego).

W przypadku serii NL Pure Swarovski nie opublikował żadnych schematów optycznych, ale nam udało się uzyskać zdjęcia RTG modelu NL Pure 8×42. Przypomnimy, że w jego przypadku pole widzenia wynosi aż 9.1 stopnia, co oznacza zastosowanie okularów o polu własnym 72.8 stopnia (także wg wzoru uproszczonego).

Zdjęcie rentgenowskie lornetki Swarovski NL Pure 8×42. Fot. 3mnich

Widać, że zmiany w stosunku do EL-ek nie są duże. Ponownie mamy 3-elementowy obiektyw w układzie 1+2, za którym znajduje się pojedyncza soczewka ogniskująca oraz pryzmaty Schmidta-Pechana. Owe pryzmaty są lekko przesunięte i obrócone względem siebie, co powoduje charakterystyczny kształt obudowy nowej serii. Co więcej, powodują one przesunięcie wiązki – w przeciwieństwie do innych lornetek z pryzmatami Schmidta-Pechana tutaj linia okularu nie pokrywa się idealnie z linią obiektywu.

Idąc dalej znów widzimy 2-elementowy wypłaszczacz obrazu. Zmiany następują w ostatniej części okularu, gdzie widać najprawdopodobniej układ 1+2+2. Choć tak naprawdę zdjęcie nie jest w stanie udzielić jednoznaczniej odpowiedzi na to, czy soczewka najbliższa oku jest pojedyncza, czy jest klejonym dubletem.

Zdjęcie rentgenowskie lornetki Swarovski NL Pure 8×42. Fot. 3mnich

Kwestią dyskusyjną jest też konstrukcja wypłaszczacza obrazu. W przypadku modeli EL były to dwie osobne soczewki, na naszych zdjęciach RTG modelu NL Pure wygląda na to, że jest to układ klejony. NL Pure może mieć więc jedną soczewkę więcej niż EL, ale jednocześnie mniej granic powietrze-szkło (20 w EL vs 18 w NL Pure). Oczywiście nasze zdjęcia nie mówią nic o rodzajach szkła zastosowanych w obu układach. Nowsza konstrukcja może więc zawierać bardziej egzotyczne gatunki szkła optycznego, a także takie, które dają wyższą transmisję.

Aktualizacja: Okazuje się, że Swarovski Optik w tabelach opisujących specyfikacje nowych lornetek podał, że zawierają one 24 elementy optyczne czyli 12 na tubus. Jest więc chyba jasne, że mamy do czynienia z 3-elementowym obiektywem, soczewką ogniskującą, dwoma pryzmatami, 2-elementowym wypłaszczaczem obrazu i układem 1+2+1 przy oku. Oznacza to, że jest to konstrukcja bardzo podobna do EL-ek. Co więcej, wydaje się nawet mieć jeden stopień swobody mniej (dwie granice powietrze-szkło mniej), ze względu na sklejenie ze sobą soczewek wypłaszczacza obrazu. To niezmiernie interesujące, że lekko upraszczając konstrukcję, udało się uzyskać tak znakomite efekty. Nie dziwi też wysoka transmisja sięgająca 92%. Oczywiście liczba soczewek i grup to nie wszystko, bo większą komplikację układu można było uzyskać większą liczbą elementów specjalnych.