System Mikro Cztery Trzecie Panasonika prężnie się rozwija, a na rynku pojawiają kolejne modele Lumiksów DMC-G. W połowie maja swoją premierę miał model G3, czyli następca G2, a miesiąc później pojawił się GF3, który należy do bardziej „kompaktowej” serii. Co ciekawe, od premiery jego poprzednika minęło zaledwie 7 miesięcy, a plotki mówią o kolejnym modelu przeznaczonym dla bardziej wymagających użytkowników. Do tej pory na łamach naszego serwisu pojawiły się testy Lumiksa GF1, G2 oraz GH2. Dzięki uprzejmości firmy Panasonic, dość szybko udało nam się wypożyczyć Lumiksa G3, zatem postanowiliśmy poddać go naszej procedurze testowej.

Początkowe modele serii Gx oraz GHx są bardzo do siebie podobne zarówno kształtem, jak i wielkością. Przypominają nieco miniaturowe lustrzanki i charakteryzują całkiem wygodnym uchwytem i dobrą ergonomią przycisków. Panasonic Lumix DMC-G3 nie przypomina za bardzo swoich starszych braci, co widać już na pierwszy rzut oka. Model ten jest w pewnym sensie okrojoną wersją modelu G2, a co gorsze okrojoną z jego głównych atutów, czyli rozsądnej wielkości uchwytu oraz bardzo dobrej ergonomii przycisków i pokręteł.

Zmiany w nowym bezlusterkowcu Panasonika, w stosunku do jego poprzednika, dotyczą nie tylko wyglądu i przycisków. W Lumiksie G3 znajdziemy nową matrycę oferującą rozdzielczość 16 Mpix. W pierwszej chwili można by pomyśleć, że matryca ta jest analogiczna do tej, która znalazła się w modelu GH2, jednak rzut oka na specyfikację sugeruje inaczej. W G3 całkowita liczba pikseli wynosi 16.6 milionów, podczas gdy matryca w GH2 ma ich aż 18.31 milionów. W stosunku do modelu G2 zmienił się również procesor obrazu z Venus Engine HD II na Venus Engine FHD. W G3 podobnie jak w GH2 nie odnajdziemy ISO 100, a minimalna wartość czułości wynosi ISO 160. W stosunku do G2 zwiększono natomiast możliwości trybu zdjęć seryjnych oraz rozdzielczość w trybie wideo, umożliwiając tym samym nagrywanie filmów w formatu Full HD. Zmniejszyła się jednak moc wbudowanej lampy błyskowej, bowiem jej liczba przewodnia wynosi 10.5 przy ISO 160, podczas gdy w G2 mieliśmy 11 przy ISO 100. Zmniejszyła się także pojemność zastosowanego akumulatora.

Widać zatem, że sporo się pozmieniało. Część zmian poszła w dobrą stronę, jednak trudno nie zauważyć, że seria Gx ewoluuje w kierunku bardziej kompaktowych aparatów, przeznaczonych dla mniej wymagających użytkowników. Czy to dobry kierunek? Trudno jednoznacznie ocenić. Po premierze modelu GF3 widać, że również w tej serii Panasonic zdecydował się na krok w podobną stronę. Można mieć jedynie nadzieję, że producent nie zdecyduje się na podobne zmiany w serii GHx, i że kolejny model przynajmniej utrzyma poziom zaawansowania funkcjonalności i ergonomii jakim do tej pory charakteryzowała się ta seria.

Trzeba jednak przyznać, że Panasonic G3 prezentuje się dość ciekawie i oferuje całkiem sporo możliwości. Sprawdźmy zatem dokładnie – mówiąc potocznie – co można z niego wycisnąć. Lektura kolejnych rozdziałów naszego testu, do której serdecznie zapraszamy, pozwoli odpowiedzieć na wiele pytań, a wyniki G3 pokażą jak wypada on na tle konkurencji.

Opis naszej procedury testowej można znaleźć w artykule „Jak testujemy lustrzanki cyfrowe”. Jeśli pojawią się dodatkowe wątpliwości związane z procedurą testową, zachęcamy do lektury artykułu „Często zadawane pytania”. Aparat wypożyczyła firma Panasonic Polska, za co bardzo dziękujemy.

Porównanie danych technicznych aparatu Panasonika G3 z jego poprzednikiem oraz konkurencyjnymi modelami dostępne jest tutaj.