Test kompaktów z GPS
6. Sony Cyber-shot DSC-HX200V
Matryca, jaka znajduje się w HX200V, to sensor Exmor R CMOS rozmiaru 1/2.3 cala, który jest wykonany w technologii BSI (backside illumination). Jej rozdzielczość to 18 Mpix, a aparat może rejestrować zdjęcia w maksymalnej rozdzielczości 4896×3672 pikseli oraz filmy w jakości 1920×1080/50p, 28 Mbit/s. Dane otrzymywane z matrycy są przetwarzane przez procesor obrazu BIONZ, który znamy już z wielu innych aparatów kompaktowych i lustrzanek Sony.
Kolejny element, na który należy zwrócić uwagę, to sporych rozmiarów obiektyw, który nawet w pozycji złożonej zajmuje sporo miejsca. Jest to konstrukcja opatrzona znanym logiem firmy Carl Zeiss i opisana nazwą Vario-Sonnar T*. Niestety producent nie udostępnia żadnych dokładnych danych odnośnie konstrukcji optycznej. Jego zakres zoomu jest zadziwiający i osiąga aż 30x, co dla wielu osób będzie mieć ogromne znaczenie. Minimalna dostępna ogniskowa to 4.8 mm, co w przeliczeniu na format 35 mm daje odpowiednik ok. 28 mm. Nie jest to wynik rewelacyjny w porównaniu do tego, co oferują aparaty konkurencji, które dysponują optyką dającą odpowiednik 24 mm. Jednak jeżeli weźmiemy pod uwagę to, że obiektyw osiąga 144 mm, co daje ekwiwalent 810 mm dla formatu 35 mm, to całość zaczyna wyglądać bardzo ciekawie.
Obiektyw HX200V oprócz ogromnego zasięgu oddaje nam do dyspozycji optyczną stabilizację obrazu SteadyShot, która działa zarówno podczas kadrowania, rejestrowania zdjęć jaki filmowania. Warto podkreślić, że sprawdza się bardzo dobrze nawet wtedy, gdy użytkownik korzysta z najdłuższych ogniskowych. Wtedy już samo kadrowanie bez stabilizacji obrazu staje się bardzo trudne do przeprowadzenia.
Zakres ogniskowych obiektywu |
|
|
|
|
Sony Cyber-shot HX200V posiada bardzo szeroki zakres czułości z jaką zapisywane są zdjęcia i zawiera się on w przedziale ISO 100–3200. Czułość jest jeszcze rozszerzana, gdy korzystamy z trybu zaawansowanej automatyki i sięga ISO 12 800. Migawka w manualnym trybie sterowania aparatem daje się regulować w przedziale od 30 do 1/4000 s. Gdy zdecydujemy się na programy tematyczne lub tryby automatyczne, to zakres ten zmienia się, a maksymalny czas ekspozycji skraca do 4 lub 1 sekundy.
Bateria, jaką zastosowano w HX200V, to model NP-FH50, który jest szeroko wykorzystywany jako akumulator lustrzanek, kamer i innych aparatów kompaktowych formy Sony. Jest to bateria litowo-jonowa, a jej pojemność jest określona na 900 mAh. Wydajność tej baterii w aparacie HX200V jest wg producenta wyznaczona na około 450 zdjęć, jeżeli do kadrowania i obsługi wykorzystywany jest główny ekran LCD. Liczba ta da się zwiększyć do ok. 490, gdy zamiast ekranu będzie stosowany wizjer elektroniczny. Na podstawie doświadczeń nabytych podczas testowania aparatu możemy te liczby potwierdzić. Włączenie GPS powoduje spadek wydajności do ok. 390 zdjęć. W razie potrzeby można skorzystać ze sprzedawanego oddzielnie zasilacza sieciowego AC-L200C.
Cyber-shot HX200V jest wyposażony w gniazdo kart pamięci, które pozwala na wykorzystywanie dwóch standardów: Memory Stick oraz Secure Digital. Jest to jednak gniazdo pojedyncze i nie jest możliwe jednoczesne korzystanie z dwóch kart.
Budowa i jakość wykonania
Jakość wykonania obudowy HX200V można ocenić bardzo dobrze. Pomimo tego, że jest ona wyprodukowana tylko z tworzyw sztucznych, to sprawia dobre wrażenie i wydaje się być solidna. Jej powierzchnia jest pokryta charakterystycznym dla wielu aparatów Sony wykończeniem.
Sony Cyber-shot HX200V posiada duży uchwyt, który można objąć całą dłonią, czego nie znajdziemy w innych aparatach konkurencyjnych opisywanych w tym teście. Ma to oczywiście pozytywny wpływ na ergonomię i powoduje, że korpus bardzo dobrze leży w dłoni. Ponadto uchwyt ten jest otoczony gumową okładziną, która odpowiada za to, że ręka nie ślizga się.
Górna ścianka jest zajęta przez obudowę wizjera elektronicznego, wbudowaną lampę błyskową oraz szereg klawiszy. Wizjer i lampa są ściśle ze sobą zespolone w charakterystycznym dla lustrzanek garbie znajdującym się dokładnie powyżej obiektywu. Znajdują się tam także dwa mikrofony, które odpowiadają za rejestrację dźwięku sekwencji wideo. Obok umieszczono klawisze: FINDER/LCD, który służy do ręcznego przełączania obrazu pomiędzy ekranem i wizjerem, oraz ON/OFF, czyli włącznik aparatu. Blisko prawej krawędzi jest pokrętło służące do zmiany trybu pracy aparatu, a powyżej niego klawisze FOCUS i CUSTOM. Pierwszy z nich służy do przełączania ustawień autofokusu pomiędzy wielopunktowym, pojedynczym a elastycznym. Drugiemu z nich (CUSTOM) możemy z pomocą odpowiedniej zakładki w menu głównym przypisać jedną z następujących funkcji: blokadę ekspozycji, balans bieli, filtr ND, pomiar światła, zdjęcie z uśmiechem. Powyżej znajduje się spust migawki oraz suwak zmiany ogniskowej.
Przednia ścianka HX200V jest zajęta przez obudowę obiektywu, która podczas zmiany ogniskowej wydłuża się. Warto nadmienić, że tubus obiektywu składa się z dwóch części: pierwszej, która jest na stałe zintegrowana z obudową całego aparatu, oraz drugiej, która przemieszcza się w zależności od aktualnej ogniskowej. Tak prosta budowa sprawia, że tubus jest bardzo stabilny – pomiędzy częściami jest minimalny luz. Niestety nie jest możliwe montowanie żadnych filtrów czy osłon, ponieważ obiektyw nie posiada mocowania gwintowego. Sony nie oferuje także żadnych akcesoriów, które umożliwiałyby zamocowanie dodatków. Szkoda, że nie zdecydowano się na zastosowanie rozwiązania znanego z poprzednich modeli takich jak Cyber-shot DSC-H9, który w zestawie miał adapter do mocowania osłony przeciwsłonecznej i filtrów.
Drugi element to wspominany już wcześniej uchwyt oraz dioda, która pracuje jako oświetlacz autofokusu wspomagający nastawianie ostrości w miejscach słabo oświetlonych. Jej drugą rolą jest sygnalizowanie pracy samowyzwalacza.
Lewa boczna ścianka aparatu jest zajęta przez gumową klapkę, pod którą schowane są gniazda: Micro USB, Mini HDMI oraz zasilacza (DC IN). Prawa ścianka przylegająca do uchwytu jest jedynie wyposażona w uchwyt paska. Spód kryje klapę komory baterii i karty pamięci, a także śrubę mocowania statywowego, która jest umieszczona w centralnym punkcie aparatu, obok osi obiektywu.
Tylna ścianka zawiera w sobie uchylny ekran LCD, który jest jednym z dużych walorów HX200V. Jest to panel TFT Xtra Fine TruBlack o przekątnej 3 cali i rozdzielczości 921 600 punktów. Ekran można obrócić tylko w osi pionowej (90 stopni ku górze i 60 w dół) co przydaje się podczas zdjęć z żabią perspektywą lub znad głowy. Nie jest możliwe obracanie nim w prawo lub w lewo. Panel jest umieszczony na solidnym metalowym ramieniu, a za nim, na obudowie tuż poniżej wizjera znajdziemy klawisz RESET, który służy do zerowania ustawień aparatu do wartości fabrycznych i głośnik.
Drugim niezwykle istotnym elementem aparatu jest wizjer elektroniczny o wielkości 0.5 cm i rozdzielczości 201 600 punktów. Jest on umieszczony podobnie jak wizjery optyczne w lustrzankach i znajduje się w osi obiektywu. Jest to wizjer z regulacją dioptryczną – niestety producent nie podaje dokładnych parametrów w tym zakresie. Obraz w nim pozwala na swobodne kadrowanie i obserwację elementów kadru, jednak ustępuje on znacznie temu, co znamy z nowych aparatów linii Sony SLT lub NEX. Bardzo dobrze sprawdza się jednak jako zamiennik ekranu LCD w miejscach, gdzie kadrowanie na dużym ekranie jest niewygodne bądź niemożliwe. Wszystkie informacje, jakie są na ekranie LCD, pojawiają się też w wizjerze i nie ma tu żadnych różnic. Obok wizjera usytuowane są czujniki zbliżeniowe, które powodują, że po przyłożeniu oka obraz jest automatycznie przełączany z ekranu LCD na wizjer. Tę samą czynność można wymusić klawiszem FINDER/LCD.
Oprócz tych wszystkich elementów wymienionych wcześniej na tylnej ściance znajduje się również spora liczba klawiszy, z pomocą których odbywa się sterowanie aparatem. Patrząc od góry napotkamy na klawisz PLAY (podgląd zdjęć i filmów), MOVIE (dające bezpośredni dostęp do nagrywania wideo) oraz koło nastawcze. Można za jego pośrednictwem zmieniać przysłonę, czas otwarcia migawki, korektę ekspozycji lub wiele innych parametrów definiujących pracę aparatu. Pokrętło to oprócz ruchu lewo/prawo jest też klawiszem i można je wciskać, co przy odrobinie wprawy pozwala na bardzo szybką pracę i zmienianie parametrów niemal w mgnieniu oka.
Poniżej znajduje się przycisk MENU, dzięki któremu możemy wywołać menu aparatu, oraz zbiór klawiszy sterujących. Dzięki nim można bezpośrednio wywołać ustawienia: wyświetlania (DISP), lampy błyskowej, migawki i samowyzwalacza, ustawienia programu kreatywność fotografowania. Poniżej, tuż obok ekranu LCD usytuowany jest klawisz dedykowany do wywołania podręcznika użytkownika, ale służy też do kasowania zdjęć/filmów.
Menu i użytkowanie
Menu aparatu jest podzielone na dwie części. Po wciśnięciu klawisza MENU wyświetlane są opcje, które najczęściej używamy, takie jak ISO, ustawienia kolorów, balans bieli, itp. – można je nazwać menu fotograficznym. Na jego końcu znajduje się zakładka odpowiadająca za przejście do menu zaawansowanego, w którym ukryte zostały pozostałe opcje.
Poruszanie się po ustawieniach aparatu jest bardzo proste, a sposób w jaki ułożone są poszczególne zakładki nie powoduje żadnych trudności. Parametry zmieniają się szybko i zgodnie z naszymi poleceniami, a pomiędzy ekranami nie pojawiają się żadne spowolnienia. Aparat działa po prostu sprawnie nie sprawiając kłopotów.
Podgląd kadrowania | Efekty wizualne |
|
|
Podręcznik użytkownika | |
|
|
Główne pokrętło sterujące trybami pracy aparatu zawiera jedenaście możliwych opcji. Znajdziemy tam oczywiście tryby: P (program automatyczny), A (priorytet przysłony), S (priorytet czasu), M (program manualny), które ucieszą wielu entuzjastów fotografii. Dają one niemal pełną kontrolę nad tym, jak aparat rejestruje zdjęcia. Kolejne pozycje na pokrętle to:
- Inteligentna automatyka – w tym ustawieniu aparat sam dobiera jeden z dostępnych programów sceny do wykrytych przez siebie sytuacji zdjęciowych.
- Lepsza automatyka – jest to program podobny do poprzedniego, ale wzbogacony o tryby rejestrowania zdjęć w trudnych warunkach oświetleniowych. Jeżeli wykryta zostanie scena z małą ilością światła, to aparat wykona serię ekspozycji, która następnie jest na siebie nakładana i montowana w jedno ujęcie, co ma dawać mniejsze szumy.
- MR (Memory Recall) – można w nim przywołać trzy zestawy zapisanych ustawień aparatu.
- Rozległa panorama – w pełni automatyczny tryb, w którym wybieramy kierunek rejestrowania panoramy oraz jej wielkość i kierując się wskazówkami na ekranie LCD wykonujemy kolejne ujęcia trzymając wciśnięty spust migawki. Aparat sam zapisze i sklei zdjęcia do postaci panoramy.
- Tryb filmowania – dedykowany do zapisu sekwencji wideo tryb aparatu.
- Zdjęcia 3D – w tym trybie aparat możne zapisywać zdjęcia i panoramy 3D, które później mogą być odtwarzane z wykorzystaniem telewizorów Bravia z funkcją 3D.
- Wybór sceny (SCN) – do wyboru jest spory zestaw programów tematycznych, dzięki którym można szybko dopasować zachowanie aparatu do sytuacji: miękkie ujęcie, gładka skóra, wyraźny ruch, korygowanie światła w tle techniką HDR, portret nocą, scena nocna, duża czułość, zdjęcia z ręki o zmierzchu, plaża, śnieg, ognie sztuczne, smakosz, zwierzęta domowe, krajobraz.
|
|
|
|
Oprócz rozbudowanego zestawu programów scen, HX200V pozwala użytkownikowi na edycję zdjęcia w wykorzystaniem efektów wizualnych. Dzięki nim można już w aparacie poddać zapisywane zdjęcie obróbce i nałożyć na nie filtr z danym efektem. W menu efektów wizualnych znajdziemy: malowidło HDR, cz-b o bogatej gradacji, miniatura, zabawkowy aparat, kolor pop, kolor częściowy, high-key miękki, akwarela, ilustracja. Rezultaty działania poszczególnych filtrów zostały przedstawione w poniższym niestawieniu.
Malowidło HDR | Cz-b o bogatej gradacji |
|
|
Miniatura | Zabawkowy aparat |
|
|
Kolor pop | Kolor częściowy |
|
|
High-key: Miękki | Akwarela |
|
|
Ilustracja | |
|
Jedną z ciekawych cech Cyber-shota HX200V jest jego podręcznik użytkownika, który możemy wyświetlić na ekranie LCD aparatu niemal w każdej chwili. Dostaniemy się do niego naciskając klawisz opisany znakiem zapytania, który znajduje się na tylnej ściance aparatu. Po tym na ekranie LCD ukazuje się wybór tematów, które pozwalają nam zapoznać się z funkcjami i możliwościami HX200V. Przewodnik ten pełni jednocześnie rolę instrukcji obsługi, co powoduje, że pełen zbiór informacji odnośnie aparatu mamy cały czas pod ręką.
Możliwość manualnego ustawiania ostrości to kolejna ważna funkcjonalność o której należy wspomnieć. HX200V na swojej obudowie posiada przełącznik trybu pracy autofokusa: AF/ZOOM – MF. Można dzięki niemu przejść w tryb ręcznego ostrzenia i za pomocą pierścienia okalającego tubus obiektywu regulować ostrość. Gdy aparat wykryje, że poruszany jest pierścień to powiększa centralną część kadru i tworzy coś w rodzaju lupy, która pomaga ustalić właściwą ostrość. Istnieje możliwość zmiany funkcji pierścienia na regulator zoomu w odpowiedniej zakładce menu aparatu.
|
|
|
|
Tryb makro, jaki jest zaimplementowany w HX200V, pozwala na uzyskanie stosunkowo dużego powiększenia. Na poniższym przykładzie zaprezentowany jest efekt zastosowania trybu makro, który przy ogniskowej 4.8 mm pozwala na wykonanie zdjęcia z odległości ok 1 cm od przedniej soczewki. Nie jest to najlepszy wynik pośród aparatów ujętych w teście, ale jeden z najlepszych.
Tryb makro |
|
Nagrywanie wideo
Sony Cyber-shot HX200V, jak już wspominaliśmy wcześniej, pozwala na rejestrację filmów. Najwyższą dostępną jakością, z jaką nagrywane są pliki, jest standard 1920×1080/50p czyli Full HD z progresywnym skanowaniem. Można też wybrać kilka innych opcji, m.in. wersję z przeplotem i niższe rozdzielczości. Aparat używa dwóch kodeków: AVCHD oraz MPEG-4, które możemy sami wybrać w menu aparatu, co będzie mieć wpływ na jakość zapisywanych filmów. Dźwięk nagrywany jest przez wbudowany w aparat mikrofon w systemie Dolby Digital Stereo. Niestety nie ma możliwości podłączenia mikrofonu zewnętrznego. Wykorzystana w aparacie stabilizacja obrazu SteadyShot działa sprawnie i nawet wtedy, gdy korzystamy z najdłuższych ogniskowych. Nie eliminuje ona całkowicie drżenia rąk, ale sprawia, że filmy nagrywane z ekwiwalentem 810 mm ogniskowej można swobodnie oglądać. W trakcie filmowania można korzystać z optycznego zoomu, jednak nie można dokonywać ręcznych korekt parametrów ekspozycji.
|
|
|
|
Moduł GPS
System GPS zastosowany w HX200V działa sprawnie i w ciągu kilkunastu sekund jest w stanie odnaleźć pozycję, o ile warunki są sprzyjające. Podobnie jak i w przypadku produktów konkurencji, tak i tutaj widać wyraźnie spadek szybkości pracy GPS w sytuacji, gdy znajdziemy się w wysokiej miejskiej zabudowie. Jeżeli chodzi o funkcjonalność modułu GPS to w HX200V jest ona podobna to tego, co znamy np. z Canona SX260 HS, czyli jest ograniczona tylko do zapisu pozycji aparatu. Nie mamy dostępu do żadnych map lub dodatkowych funkcji w postaci odnajdywania punktów orientacyjnych. Jedynym dodatkiem jest kompas wyświetlany na ekranie LCD, gdy system GPS jest aktywny. Aparat dysponuje możliwością aktualizowania danych pomocniczych systemu GPS, co przyśpiesza jego funkcjonowanie. W menu dostępny jest ekran informacji o położeniu, na którym odnaleźć można ustaloną w danej chwili szerokość i długość geograficzną oraz na diagramie obserwować widoczność satelitów. W przypadku, gdy system nie będzie w stanie nawiązać kontaktu z satelitami, ekran informacji o położeniu będzie wyglądał tak jak ten zamieszczony poniżej.
Podsumowanie
Sony Cyber-shot HX200V to konstrukcja wszechstronna, wyróżniająca się w stawce testowanych aparatów bardzo dużym zakresem zoomu (30x) oraz budową. Korpus jest duży, posiada wygodny uchwyt, wbudowany wizjer elektroniczny i uchylny ekran LCD. Wydajna bateria pozwala na zarejestrowanie dużej ilości zdjęć, a wbudowany moduł GPS udostępnia możliwość opisywania fotografii i filmów współrzędnymi geograficznymi miejsca ich z wykonania. Jakość wykonania stoi na wysokim poziomie i trudno znaleźć tutaj jakikolwiek zarzut. Mnogość opcji, programów tematycznych i jednoczesna łatwość obsługi to spore atuty HX200V. Jedyna zasadnicza wada jaka rzuca się w oczy, to bardzo ograniczone wykorzystanie GPS-u. Przykład konkurencyjnych konstrukcji pokazuje, że można wiele więcej z tej technologii wykorzystać i udostępnić użytkownikowi.
Zalety:
- duży zakres ogniskowych (ekwiwalent 27–810 mm),
- skuteczna stabilizacja obrazu SteadyShot,
- wybór szerokiej gamy trybów manualnych i automatycznych,
- dedykowany pierścień manualnego ostrzenia,
- duża ilość przycisków, w tym jednego definiowanego przez użytkownika,
- wygodny i dobrze wyprofilowany uchwyt,
- wydajna bateria,
- wbudowany w aparat elektroniczny podręcznik użytkownika,
- wysoka jakość filmów (1920×1080/50p),
- wbudowany GPS.
Wady:
- funkcjonalność GPS ograniczona tylko do zapisu współrzędnych,
Zdjęcia przykładowe: