Oglądając zdjęcia na 3200 ISO, aż wziąłem do ręki swojego Fuji i zrobiłem zdjęcie na takiej samej czułości. Nie będę krytykował ... pozostanę przy Fuji :) - APS :)

Jeśli komuś taka jakość wystarcza to po co przepłacać za aparaty konkurencji.
A nie, czekaj...

No ale to jest teraz oficjalne akcesorium Apple to do czegoś zobowiązuje ;-)



Szczerze powiedziawszy po tylu latach czekania spodziewałem się lepszych jpg'ów.

Rob, ale przyznasz, że jak na telefon postaci z okładek i rozkładówek, to iPhone jest jednak cenowo przystępny?!

PS
Wygląda na to, że Szabla wiedział o sensorze od Sony! :)

A nie dało by się wrzucić zdjęć w 2 wersjach, nazwijmy Klasyczna Optyczna i standardowa bądź vivid, by poczuć co aparat lubi?

Obraz rozczarowuje. ISO 500 i takie placki.

Ostrość, dynamika i ogólnie jakość zdjęć b. ładna, natomiast szumi fatalnie...

A kogo w tym przypadku interesuje jakość zdjęć, jakieś szumy i inne takie?
To jest Leica. Tu się liczy to, że ma czerwoną kropkę i napis Leica.
Aparat ten ma być przedmiotem dumy jego posiadacza,
a wykonywanie zdjęć jest przy okazji.
Jeżeli ktoś chce mieć lepsze osiągi, lepszy obraz,
to sobie znajdzie sporo innych aparatów.
Ta Leica jest dla nabywców, którzy nie analizują wartości użytkowej,
lecz kupują dlatego, że to Leica.

To co powiedział Janusz :)

@Bahrd

"Rob, ale przyznasz, że jak na telefon postaci z okładek i rozkładówek, to iPhone jest jednak cenowo przystępny?!"

Ja się nie odnoszę do wartości sprzętu jako biżuterii. Niejeden zegarek za 10k jest mniej dokładny od tego za 1k. Ale też nie jest celem istnienia zegarka za 10k pokazywanie dokładnego czasu.

Jednak Leica kiedyś robiła aparaty których podstawowym celem było robienie zdjęć a nie bycie biżuterią, więc mogę zrozumieć ergonomię podporządkowaną wyglądowi, ale nijak nie rozumiem dlaczego po tylu latach dali tak podły silnik do jpeg.

To tak jakby BMW wypuściło auto za 400k z przyspieszeniem 15s do setki.

Ale za 100 lat ta Leica będzie kosztować 1 mln USD. Tak jak obecnie Leica z 1920 r.

Ja już zamówiłem.

Sorry 2,5 mln euro link

FED-2 taniej wychodzi, a zdjęcia identyczne wychodzą ;))

@ad1216

Tylko ta analogowa z lat 20 jest sprawnym aparatem a ta dzisiejsza za 100 lat będzie przyciskiem do papieru w kształcie apartu.

Mam Druha z 1961. Nadal jest sprawnym aparatem :D

Racja, też drażni mnie snobizm, dodatkowo mam alergię na pozerów. Ale zdjęcie zielonego światła na Kruczej robi wrażenie - jest detal w cieniach, światło nie przepalone (chyba że oprawa była brudna, że żarówka słabo świeciła). Obrazek dobrze się ogląda, zwłaszcza fakturę oprawy lampy -- a detale (śruby) w cieniach widoczne. Jak to oglądałem to się rozmarzyłem. To jpg z aparatu! Wszyscy wiecie, że ślęczy się nad rawami, żeby to wyciągnąć. Dodatkowo - wizjer optyczny a nie jakieś 3,6 MPX walące po oczach. Dalmierz, bajka... Widzisz to co robisz. Kupiłbym ten aparat, gdyby mnie było stać.

@Paździoch

Tamta przyszła przez front wschodni, zachodni, PW, i sam Bóg wie co. Ta jest dla kolekcjonera - 30 tys. cykli matrycy, migawki on nigdy nie obsłuży; zero mechaniki; może bateria siądzie z czasem, ale żaden problem z zamiennikiem.

> Obraz rozczarowuje. ISO 500 i takie placki.

wszyscy narzekają, jakby nie wiedzieli, że jakość zdjęcia i szumy na nim, to jednak w dużym stopniu problem jakości światła (albo nadmiernego forsowania ISO); tymczasem tutaj światło zimowe (zdjęcia wczorajsze), paskudne, w dodatku o zmierzchu.

Jak na takie warunki, to - od strony technicznej - jednak dobrze rokują tej Leice.
IMHO, w pełnej rozdzielczości (tylko takie trafiłem), to nawet ISO 20K wygląda na używalne (wyżej nie ma).

Mnie zastanawia inna sprawa: Czy to koniec "cichych dni" pomiędzy LEica a optyczne.pl ?

JdG,
"Obraz rozczarowuje. ISO 500 i takie placki.
wszyscy narzekają, jakby nie wiedzieli, że jakość zdjęcia i szumy na nim, to jednak w dużym stopniu problem jakości światła (albo nadmiernego forsowania ISO)"

Moim zdaniem na efekt wyższego, niż oczekiwany, poziomu szumu miał wpływ sposób pomiaru światła. Prawdopodobnie ustawiony był "matrycowy", co przy bardzo kontrastowym = silnym miejscowym oświetleniu i głębokich cieniach, powodowało wzrost szumu.
Moim zdaniem do fotografowania takich scen dysponuje się pomiar punktowy.

@RobKoz
".. ale nijak nie rozumiem dlaczego po tylu latach dali tak podły silnik do jpeg.
To tak jakby BMW wypuściło auto za 400k z przyspieszeniem 15s do setki."

Analogia z silnikami spalinowymi jest tu zupełnie nie na miejscu. Winę ponosi tutaj dosłowne tłumaczenie z angielskiego słowa 'engine'.
JPG jest standardem, który musi spełniać ściśle określone wymagania protokołu kompresji stratnej, a więc niezależnie od sprzętu. Algorytm kompresji JPG jest dokładnie taki sam w każdym aparacie, również w kolekcjonerskich. Zwykle realizuje go oddzielny układ scalony a różnica jest jedynie taka w jakiej technologii został wykonany i jak szybko może być taktowany, żeby wykonać zapis na kartę w sensownym czasie i bez jej przegrzania.

Wiem, że Leiki to biżuteria, ale ten szum... oof

@cedrys: „Algorytm kompresji JPG jest dokładnie taki sam w każdym aparacie”
– nie. :) Sam standard JPG dopuszcza tyle możliwości, że jest pole do popisu dla programistów i projektantów układów scalonych.

@komor
No to programiści zrobili wersję JPG2000 (6 wersji), JPEG (4 wersje), ale obie czytają format .JPG z powodów kompatybilności. Nie przyjęły się. Były potrzebne w początkowej fazie standaryzacji.

"Algorytm kompresji JPG jest dokładnie taki sam w każdym aparacie, również w kolekcjonerskich."

Skoro się trochę znam, to się wypowiem... Precyzyjniej byłoby powiedzieć, że JPG (podobnie jak JPEG2000, H.26x) określa standard binarny formatu pliku, natomiast nie definiuje algorytmów (składających się na ów "silnik"), który odpowiada za przekształcenie danych do tego formatu. W szczególności np. własne tablice kwantyzacji luminancji i składowych Cb i Cr - dobrane przez producenta w zależności od ISO zdjęcia.

Rob: "Jednak Leica kiedyś robiła aparaty których podstawowym celem było robienie zdjęć a nie bycie biżuterią"

Być może jednak doszli do wniosku, że w epoce cyfry, celebrytów i "techno-geaków" przetrwają jedynie dzięki "wysoce funkcjonalnej biżuterii"?
A zegarki też mogą choć wcale nie muszą odmierzać czas bardzo dokładnie - od tego mamy znacznie bardziej wygodne komputery i smartfony. Ale oczywiście przyjemnie napawać się widokiem zegarka z tourbillonem (nie jestem na bieżąco, ale zdaje się, że i takie teraz są w sprzedaży za około $1000?).

A propos
.... zegarek zepsuty, wskaże precyzyjnie czas i to 2 razy na dobę ...jeśli komuś taka precyzja wystarcza, nie musi kupować lepszego.
Tak, samo jest z aparatami,
....jeśli jesteś zadowolony ze swojego apartu, nie musisz kupować lepszego, to ..znaczy aparatu Leica.

@genezis

Elektronika się degraduje z czasem nawet jak nie jest używana. Kondensatory tracą pojemność, połączenia lutowane ulegają utlenianiu, taśmy, izolacje przewodów i elementy plastikowe tracą elastyczność, kruszą się i pękają itd. Taki sprzęt może być ani razu nie użyty a po kilkudziesięciu latach nawet się nie włączy.

Paździoch

to ...zależy, co nazywasz elektroniką, o której generacji montażu elektroniki myślisz itd...

Obecnie jedynym zjawiskiem w sposób zaplanowany "degenerującym" elektronikę jest ....człowiek.
Technologia jest już długowieczna ..liczona w milionach godzin pracy i pozostawania w "stand by
Gdyby elektronika była wytwarzana w sposób, który z góry nie planowałby jej "unicestwienia" nie byłoby ...konsumpcji.

Molon: ".... zegarek zepsuty, wskaże precyzyjnie czas i to 2 razy na dobę ."

Niby tak, ale nadal nie wiesz kiedy są te dwa razy.

PS
Poza tym (już zupełnie praktyczna uwaga o przydatności zegarków): są tacy, którym zdarza się zmieniać strefy czasowe... (pół biedy, gdy podróżują na zachód! ;)

Concordem, oczywiście! :D

Ewentualnie na piechotę, ale odpowiednio blisko bieguna!
Ɑ: :D

@cedrys

"JPG jest standardem, który musi spełniać ściśle określone wymagania protokołu kompresji stratnej, a więc niezależnie od sprzętu. Algorytm kompresji JPG jest dokładnie taki sam w każdym aparacie, również w kolekcjonerskich. "

O czym Ty piszesz?

To że jakieś dane są zapisane w formacie jpeg to zupełnie inna sprawa to się dzieje później. Mnie chodzi o to jak dane z matrycy są przetwarzane po to by powstał obraz w pamięci aparatu który następnie zostanie jako jpeg zapisany.

Określenie "silnik jpeg" oznacza wszystko (soft i sprzęt) pomiędzy matrycą a kartą SD na którą jest zapisany obraz w formacie jpeg. Czyli po kolei od demozaikowania przez korektę koloru, odszumianie i wyostrzanie.

Na pierwszy rzut oka widać że problemem nie jest kompresja ale szum.

Obstawiam ze szum znaczacy jest tu, ciekawe czy na innych zdjeciach tez tak go widac?
Poruszenie suwaczkami, zwlaszcza ich polozenie po prawicy ;) bardzo pomaga na wiele niedogodnosci :)

@RobKoz
Mnie się zasadniczo nie podoba określenie "silnik do jpg", na takiej samej zasadzie jak wołarka czy bezlusterkowiec.
To w takim razie, która część tego silnika Twoim zdaniem kiepsko pracuje w tym aparacie w warunkach jakie stosują Optyczni przy zdjęciach próbnych? Tylko nie pisz, że sprzęgło ;)

Delikatnie pisząc dupy nie urywa jak na aparat za 41 koła.

> Moim zdaniem do fotografowania takich scen dysponuje się pomiar punktowy. [molon_labe

może w tej Leice? choć to sposób nieco praco- i czaso-chłonny; takie sceny najlepiej fotografować w trybie natywnym dla tzw. "bezluster" (nazwa głupia, ale na razie obowiązująca), czyli "live view", można to wspomóc np jakimś "focus peaking", czy czymś podobnym (trochę tego jest) i wtedy da się zrobić zdjęcie w ułamku sekundy. NB. tak jak w Leice, jak przypuszczam (bo sam nigdy nie używałem Leiki M), tylko w tym systemie za szybkość przetwarzania odpowiada zapewne doświadczenie fotografa.

> Być może jednak doszli do wniosku, że w epoce cyfry, celebrytów i "techno-geaków" przetrwają jedynie dzięki "wysoce funkcjonalnej biżuterii"? [Bahrd]

no właśnie! "wysoce funkcjonalna biżuteria" - to być może najlepszy opis Leiki z naszej krajowej perspektywy - łączy 2 istotne aspekty tego sprzętu - funkcjonalność i walory estetyczne oraz prestiżowe. To przecież ceniony aparat reporterski.

BTW. polecam obejrzeć film "Matki równoległe" (Almodovar) - Penelopa jest tam fotografem i w studiu pracuje z różnym ciekawym sprzętem, łatwo rozpoznawalnym, ale najchętniej średnim formatem Fujifilm i Leiką właśnie (a może to subiektywne wrażenie, bo wielki Canon też tam był).

> Delikatnie pisząc dupy nie urywa jak na aparat za 41 koła. [ciemny]

takim sądem pomijasz istotny składnik sławy tego sprzętu, czyli optykę, dość szczególną i też bardzo kosztowną, niestety. Te zdjęcia jakieś są, mimo nieszczególnych warunków, w jakich je wykonano, w dużym stopniu właśnie dzięki optyce.

@molon_labe
to ...zależy, co nazywasz elektroniką, o której generacji montażu elektroniki myślisz itd...


O każdej. Nie ma wiecznej elektroniki nawet najlepsze podzespoły w upływem czasu tracą swoje właściwości. Tym bardziej produkowane obecnie gdzie do głosu doszli księgowi i pseudo ekolodzy przez co stosuje się te "ekologiczne" bezołowiowe spoiwa lutownicze, które mają mniejszą wytrzymałość i elastyczność. Efekt tej całej ekologii jest odwrotny od zamierzonego czyli więcej elektrośmieci.

Co do elektroniki, to ona nie jest jakimś szczególnym wyróżnikiem obecnej generacji sprzętu foto, ponieważ w całkiem szerokim i stale rosnącym zakresie używana jest przecież od lat. 70-tych XX w. Nie jest wieczna, zresztą nic wieczne nie jest, stal zardzewieje, w innych urządzeniach mechanicznych zdegradują się np. gumowane roletki migawek (np. w nieużywanym dłużej obiektywie 80 mm do Pentacona Six przestała mi się przymykać przysłona, z niewiadomego powodu). Kwestia jakości materiałów, w tym komponentów elektronicznych.

Jak firma dobrze dobrała komponenty, to będzie to trwało i działało długo, a jak poszli na taniznę, to skończyć mogą nawet jak firma Abit, która dawno temu produkowała świetne płyty główne i po jakimś czasie w ramach oszczędności zaczęła montować tanie kondensatory. Skandal był wielki i firma zniknęła, więc pewnie już tak nieostrożnych teraz nie ma wśród znaczących producentów.

Tanie ale porządne komputery działają ca 10 lat (mam takie), więc aparaty foto też tyle co najmniej powinny przeżyć, choć one akurat zużywają się szybciej. Natomiast Leiki powinny być trwalsze, choćby dlatego, że spora część posiadaczy łagodniej się z nimi obchodzi.

Chociaż pierwsza cyfrowa Leica miała wpadkę jakościową - jakaś szybka w matrycy zaczęła się degenerować (OIDP) i firma miała efektowną akcję wymiany wadliwego sprzętu, ale zrobiła to bez dyskusji. To przypuszczalnie zaleta firmy Leica.

Zdjęcia są bardzo przeciętne, bo szum mocno rzuca się w oczy. To raczej aparat dla pasjonata marki, ale to chyba coraz mniejsza grupa i nowe pokolenie tego może nie zrozumieć.

Ta matryca zachowuje się jak CCD. Pięknie oddaje kolory i przejścia tonalne na niskim iso (zobaczucie na iso 64 na dpreview samle), ale fatalnie szumi. Z drugiej strony w czasach kliszy nikt nie używał więcej niż ISO 400, więc może to podejście jest słuszne, ma być jak za dawnych lat.

@up: w tych warunkach, w których robione były zdjęcia, każda matryca by zachowała się podobnie; wątpliwe, zresztą by akurat matryca Leiki była innej produkcji niż Sony; szumy bowiem, to nie tylko efekt forsowania ISO, to głównie pochodna złej jakości oświetlenia.

Paździoch

"Elektronika się degraduje z czasem nawet jak nie jest używana. Kondensatory tracą pojemność..."

Pewnie tak jest, z drugiej strony masz na aukcjach w 100% sprawne aparaty z epoki pierwocin cyfry albo sprzęt audio jeszcze starszy, działający, w którym pierwsze co siada, to mechanika (np. magnetofony). Jest też tak, że sprzęt kupiony jako nowy, psuje się po kilku latach.

@tomek__ "...może to podejście jest słuszne, ma być jak za dawnych lat."
Być może ma być jak za dawnych lat.
Ale czy jest to podejście słuszne, to już bym polemizował.
Jak ktoś chce mieć jak za dawnych lat,
to może za niewielkie pieniądze kupić sprzęt z dawnych lat.
A jak ktoś za grube pieniądze kupuje nowy sprzęt,
to zwykle liczy na to, że od dawnych lat nastąpił jednak jakiś postęp.
To ostatnie zdanie zapewne nie dotyczy fanów Leiki.
Dla nich ważne, że mają nówkę sztukę i że jest to Leica.
Jak widać - niektórzy producenci mylą słowo postęp ze słowem podstęp.

@genezis

Pierwsze aparat cyfrowe skierowane do masowego konsumenta to był połowa lat 90 więc stosunkowa niedawno. Znalezienie sprzętu audio z lat 70 czy 80 w 100% sprawnego, w którym nigdy nic nie było wymieniane czy naprawiane graniczy z cudem.

@cedrys: „No to programiści zrobili wersję JPG2000 (6 wersji), JPEG (4 wersje), ale obie czytają format .JPG z powodów kompatybilności.”
– JPEG 2000 to zupełnie inna kompresja niż JPEG. Technicznie nie mają wiele wspólnego.

@Paździoch

"Znalezienie sprzętu audio z lat 70 czy 80 w 100% sprawnego, w którym nigdy nic nie było wymieniane czy naprawiane graniczy z cudem. "

Nie sprawdzimy tego. Wiem jeszcze z nieodległej przeszłości, że u rodziny widziałem działające takie sprzęty jak radmor czy zodiak, czy u starszyzny radia w stylu aneta, nina, które działały w warsztacie, zdalnie i pod siecią w domu - lata 2000. Wydaje mi się, że do dziś działają.

@Paździoch

PS
Jest na aukcjach sprzęt - "działa bez zarzutu, jest oryginalny" itp.

Przychylam się do tego, co pisał pisał @Molon Labe - "technologia jest już długowieczna ..liczona w milionach godzin pracy" .

@genezis
Jest na aukcjach sprzęt - "działa bez zarzutu, jest oryginalny" itp.


Tak samo jak 20 letnie bezwypadkowe samochody z przebiegiem 150 tysięcy :)

Pokaż mi kondensator elektrolityczny czy wyświetlacz LCD, które są w stanie przepracować miliony godzin.

No cóż, wygląda na to że moja M9-tka jeszcze długo będzie mi służyć. Może M12 choć trochę zbliży się wyglądem zdjęć do M9, trzeba czekać ;)

@cedrys

"Mnie się zasadniczo nie podoba określenie "silnik do jpg", na takiej samej zasadzie jak wołarka czy bezlusterkowiec."

Co zrobić tak się przyjęło. Mnie to mniej razi niż np. "tor audio".

"To w takim razie, która część tego silnika Twoim zdaniem kiepsko pracuje w tym aparacie w warunkach jakie stosują Optyczni przy zdjęciach próbnych? Tylko nie pisz, że sprzęgło ;)"

Nie wiem. Ale te zdjęcia wyglądają bardzo kiepsko pod kątem szumu na tle konkurencji. Oczywiście to nie przekreśla tego aparatu ale kiepskie pierwsze wrażenie pozostaje.

@tomek__
“Ta matryca zachowuje się jak CCD. Pięknie oddaje kolory i przejścia tonalne na niskim iso”
A moze to celowe zagranie?
Sa na tyle niszowi ze potrafia zrobic aparat BW, wiec moze i zrobili cos ala stare czasy. Max 400, cos ala 36 klatek, tylko mniej bolesnie.


Stare audio – mhm, mam starawy wzmacniacz, z lat 80, i trzeba kondensatory wymienic minimum, potencjonetr – fuks – dziala w 90%.
Sluchalem kilku i niektore byly duzo gorsze, dzwiek byl niszczony.
Dzialac dzialaja, tak samo jak z obrazem, mozemy go ogladac w stanie 'dzisiejszym" ale cos powstalo iles lat temu, i czy parametry z czasu powstania sa takie same jak biezace?
Wiec czy ocenianie na podstawie parametrow bierzacych jest uczciwe, wlasciwe, czy tego by chcial Tworca?

My cos widzimy, slyszymy, fakt, ale na ile to jest zgodne z tym co widzial czy slyszal autor?
heheehhe.

Blind: "My cos widzimy, slyszymy, fakt, ale na ile to jest zgodne z tym co widzial czy slyszal autor?"

W szkole średniej - próbując uniknąć wypracowań i zadań domowych w stylu "co autor miał na myśli?" - postanowiliśmy z kolegą, że zwrócimy pani od polskiego uwagę, że w przypadku np. okresu Młodej Polski może to oznaczać zawoalowaną sugestię do wkroczenia w mroczny świat twardych narkotyków - zwłaszcza, że wcześniej rozważaliśmy inny "klasyczny problem": czy można kogoś zrozumieć, jeśli się nie ma jego doświadczeń.

@Paździoch: akurat kondensatory elektrolityczne są w stanie pracować bardzo długo. Mam takowe z roku 1963 jak wynika z opisu i trzymają pojemność, jak wynika z pomiaru. Elektrolity rozwala kilka efektów. To min głębokość rozładownia i impuls prądu w szczycie. Jeśli się ich nie forsuje, przetrwają bardzo długo. Jak akurat te starocie zamierzam forsować, ale tylko w jednym parametrze, ale jak padną, wywalę z czystym sumieniem. :-)

@baron13

Wpływ na żywotność kondensatorów nie mają żądne impulsy w szczycie tylko temperatura ich pracy, która w większości dzisiejszych ciasno upakowanych urządzeń jest wysoka. W latach 60 urządzanie elektroniczno były wielkie pudła z mnóstwem miejsca w środku i podzespołami o niewielkiej mocy.

Dzisiaj w małym pudełku wielkości routera sam procesor pobiera 60W mocy. Ciepło rozpraszane z takiego układu oddziałuje na wszystkie podzespoły obok.

W kwestii samego aparatu, to zdanie mam ustalone. Gdybym miał zbędną kasę (polski ład skasował rzeczy zbędne :-) ) to wydałbym na choćby optykę. Chocby 6 D + coś takiego:
link
da focie może nie najlepsze na świecie, ale zupełnie inne. Niewiele starania i będzie widać w dowolnym formacie, że sprzęt był wyjątkowy. Kwestia fantazji i pomyślunku, jak by można kasę inaczej przepuścić, ale twierdzę, że każda kombinacja typu korpus za niewielkie pieniądze, nawet korpus amatorski za 2 kpln i optyka, albo inny sprzęt=inne zdjęcia. Ja także mam powody do robienia zdjęć typu Ren II:
link
Ale nie udaję, że to sztuka przez duże SZ.
link
To ilustracja pewnego technicznego eksperymentu. Wyszło? Widać jak. Kropka, nic mądrego. Do pewnego czasu za Leicą szedł pewien styl fotografowania. Ciekawy, nudny, dobry, czy zły, ale czarno-białe zdjęcia z ograniczonym zakresem czerni, zwykle szerokim kątem były swego rodzaju znakiem rozpoznawczym. Tyle, że od długiego czasu nie tylko widzę kręcenie się wokół własnego ogona, ale także zagubienie stylu. Wszystko przemija.

@Paździoch: jak sobie poczytasz parametry elektrolitów, to masz tam określoną i dopuszczalną temperaturę i prądy. Dlatego masz tzw kondensatory impulsowe i dlatego masz także kondensatory niepolarne zwykłe z dielektrykiem typu mika, na prąd stały i droższe, które mogą pracować w obwodach prądu zmiennego. Przy projektowaniu obwodów z elektrolitami musisz wziąć pod uwagę amplitudę zmian napięcia na nich. Nie może ona być zwykle większa niż jakieś 20%. A oczywiście, że w starych urządzeniach lampowych amplituda temperatur była większa niż we współczesnych. Były miejsca lepiej wentylowane i silnie nagrzane. Na dodatek sporo urządzeń miało określony czas pracy, po którym następowało przegrzanie się. Nieograniczony czas pracy, to współczesny standard.

@baron13

". Do pewnego czasu za Leicą szedł pewien styl fotografowania. Ciekawy, nudny, dobry, czy zły, ale czarno-białe zdjęcia z ograniczonym zakresem czerni, zwykle szerokim kątem były swego rodzaju znakiem rozpoznawczym."

Jeśli jakiś styl (i ogólne podejście do fotografii) jest związany z Leicą to będzie to raczej styl np. Ralpha Gibsona, czyli przede wszystkim 50mm, nie żaden szeroki kąt. Szeroki kąt może się kojarzyć ze wszystkimi systemami, jest tak samo popularny w Leica jak i u konkurencji. Sporo jest jednak wyznawców czerownej kropki przywiązanych wyłącnzie do jednego kąta widzenia. Zarówno znanych jak i nieznanych. I jest to zazwyczaj 50mm. WIęc jeśli już na siłe utożsamiać styl lejkowy z jakimś obiektywem to na pewno nie będzie to kąt szeroki :P

@matzll oczywiście sprawy dyskusyjne. Że szeroki kąt, to moje wrażenie, nie pomiar, z różnych stron internetowych związanych z Leicą. Gibson, po mojemu osobna sprawa. To chyba nie jest artysta do podrobienia. Generalnie typowy humanistyczny temat. Mogę opowiadać o swoich wrażeniach.

No i Gibson jest właśnie orędownikiem koncepcji tylko jednego obiektywu, 50mm. A wśród wyznawców kropki widzę bardzo wielu takich, co chciałoby być drugim Gibsonem, myślących że robiąc wszystko w 50mm się do tego zbliżają ;)
Swoją drogą to w Leicowej społeczności jest jakieś dziwne przyzwolenie publikowania bardzo złych zdjęć, tylko dlatego że zostały zrobione Leicą :D Jest to bardzo zabawne. A jeszcze zabawniejsze jest to, że pod takimi zdjęciami zbiera się grono wiernych, szukających w tym magii i sensu...
Z tego powodu czasem aż mi wstyd wyciągać Leicę na ulicy ;)

To jest jak z Rolexami. Jak to powiedział Clarkson - od noszenia podrabianego Rolexa gorsze jest tylko noszenie oryginalnego. Dla mnei największym minusem Leici jest otoczka wokół niej budowana przez jej użytkowników. Jest to bezapelacyjnie mój ulubiony system, którym robię najwięcej zdjęć. Ale czasem zwyczajnie wstyd ;)

U nas w Krakowie był kiedyś sklep Leica Store, pewnie coś tam sprzedali? Teraz jest 2022 rok a sklepu juz nie ma, a tak na poważnie to jak widze szumy i placki z tej Laiki to wolałbym już np. Canona EOSa RP za +- 5.500 zł plus obiektyw z górnej półki i jeszcze zostaje na brykę, a efekt końcowy o klasę wyżej.

Matzll, jeśli wszyscy wiedzą, że stać Cię na Lejkę/Roleksa, to po prostu ją masz i mało komu w okolicy to robi różnicę. Ale wstydzić się za innych, że kupują Lejki po to, żeby inni się dowiedzieli, że ich na nie stać? To chyba nadmiar empatii... ;)

Innymi słowy, Clarkson (kto to?) moim zdaniem nie ma racji.

@Bahrd,
Oczywiście mam to totalnie gdzieś co inni sądzą o tym czym fotografuję, mam też pełną świadomość że oprócz grupy zapaleńców nikt nie zwraca na to uwagi, to tylko żarty ;)
A jedyną sprawa, o jaką chciałem nimi zahaczyć, to kwestia społeczności zbudowanej wokół marki, która z jednej strony przyciąga dziwnych ludzi (i daje zarobić producentowi), z drugiej budzi zażenowanie wśród innych. Słuszne moim zdaniem.
I nawet po komentarzach tutaj widać, że Leica polaryzuje mocno, widać echa budowanego latami kultu. Uważam jednak, że gloryfikowanie czerwonej kropki z powodu całej otoczki "elitarności" wcale nie jest głupsze niż sprowadzanie popularności tych aparatów wyłącznie do tego aspektu.

Ja wiem, że to optyczne, wiem że tu tylko cyferki. Ale nadal warto patrzeć trochę szerzej (nie piję tutaj do Ciebie). Ludzie lubią fotografować Leicą nie dlatego, że jest droga. Owszem, znajdzie się grono takich dzbanów, ale większość jest jednak normalna...

Wiem, że są wśród nas "prawdziwi" amatorzy fotografii, dla których jest ona całym życiem i kochają to robić zawsze i wszędzie. Ale dla wielu, na pewnym etapie, decydująym czynnikiem zaczyna być kwestia lubienia danego aparatu. Gdy się go nie lubi, to się go nie bierze ze sobą na spacer, nie chce się fotografować. Mnie Leica "uratowała" przed porzuceniem fotografii hobbystycznej na dobre. Ją lubię mieć przy sobie, lubię wyciągnąc z kieszeni i zrobić fotę. Lubię nią dokumentować życie swojej rodziny. Innymi aparatami nie. I żadne cyferki tutaj nie grają roli. Gdyby nie Leica to nie produkowałbym po albumie miesięcznie. Dla mnei to ważne, ważniejsze od cyferek.
Jakby był na rynku inny dalmierz za mniejsze pieniądze to zamieniłbym bez wahania, kropka mi do tego nie potrzebna. Ale te wszystkie gadki o przyjemności obcowania z tym aparatem, z odmiennością całego procesu itd, nie są tylko czczą papką marketingowych geniuszy.

Też tak mam...

Jak to ładnie powiedział (w innym kontekście, ale w moim tłumaczeniu :) Bertrand Russel: "jeśli twoje opinie są wynikiem starannych przemyśleń, to - jakkolwiek mogą się innym wydawać dziwne - należy je uszanować".

Czy mogę zapytać szanowna moderację dlaczego mój post został usunięty?

obco
...skóra. fura i komóra.... no i eosRP ....wypasiony sznyt.

A... w którym pokoleniu, jesteś "ziom" z Krakowa?