Nowe obiektywy Panasonic
Poza aparatem G9 II firma Panasonic zaprezentowała dziś także odświeżone wersje obiektywów Mikro Cztery Trzecie o parametrach 35-100 mm f/2.8 oraz 100-400 mm f/4.0-6.3.
Obie dzisiejsze nowości to następcy oferowanych do tej pory konstrukcji o identycznych parametrach. Poniżej zamieszczamy ich szczegółowe specyfikacje.
Panasonic Leica DG Vario-Elmarit 35-100 mm f/2.8 Power O.I.S.
- Ogniskowa: 35 - 100 mm,
- Światłosiła: f/2.8,
- Pole widzenia: 34° - 12°,
- Ostrość od: 0.85 m,
- Maksymalne powiększenie: 0.1x,
- Maksymalna wartość przysłony: 22,
- Liczba listków na przysłonie: 7,
- Mechanizm autofokusa: AF,
- Konstrukcja: 18 elementów / 13 grup (2 elementy ze szkła ED, 1 ze szkła UED),
- Rozmiar filtra: 58 mm.
- Tryb Makro: Nie.
- Stabilizacja: Tak.
- Dostępne mocowania: Mikro Cztery Trzecie.
- Wymiary: 99.9 × 67.4 mm.
- Waga: 360 g.
Panasonic Leica DG Vario-Elmar 100-400 mm f/4-6.3 II ASPH. Power O.I.S.
- Ogniskowa: 100 - 400 mm,
- Światłosiła: f/4 - 6.3,
- Pole widzenia: 12° - 3.1°,
- Ostrość od: 1.3 m,
- Maksymalne powiększenie: 0.25x,
- Maksymalna wartość przysłony: 22,
- Liczba listków na przysłonie: 9,
- Mechanizm autofokusa: AF,
- Konstrukcja: 20 elementów / 13 grup (1 element asferyczny wykonany ze szkła ED, 2 elementy ze szkła ED, 1 element ze szkła UED),
- Rozmiar filtra: 72 mm,
- Tryb Makro: Nie,
- Stabilizacja: Tak,
- Dostępne mocowania: Mikro Cztery Trzecie,
- Wymiary: 171.5 × 83 mm,
- Waga: 985 g.
Obie dzisiejsze nowości mają wejść do sprzedaży pod koniec października. Za oceanem model 35-100 mm f/2.8 wyceniono na niecałe 1150 dolarów, a model 100-400 mm f/4.0-6.3 na niecałe 1600 dolarów. Polskie ceny nie zostały jeszcze ujawnione.
Komentarz można dodać po zalogowaniu.
Zaloguj się. Jeżeli nie posiadasz jeszcze konta zarejestruj się.
Na czym polega odświeżenie? Na odgrzaniu starego kotleta?
Gdyby ten 35-100 miał minimalną odległość ostrzenia od, powiedzmy, 40-50 cm, to byłby hitem dla owadziarzy. Przynajmniej takich amatorskich, jak ja. No, i jeszcze te ceny...
Skoro mamy drugą wersję tych "szkieł", to widać pierwsza się skończyła lub jest bliska tego; to dobre obiektywy, nic dziwnego, że mamy Mk II; nb. są sporo droższe od wersji poprzedniej - ten 35-100 kosztował ca 800 baksów ongiś;
pewnie coś w nich poprawiono, zwłaszcza temu dłuższemu taka poprawa by się przydała, bo w wersji poprzedniej "wymiękał" nieco powyżej 300 mm; w jakości chyba trochę, zwłaszcza na długim końcu, lepszy był M.Zuiko 100-400; ale ten był też ciemniejszy i cięższy o ca 100g;
ten Vario-Elmar 100-400 mm to całkiem interesujące "szkło", do 300 mm jasność ma w zakresie F/4-5,7 więc zupełnie akceptowalną jak na tak "długi" instrument (12° - 4.1°); i lepszą od Olympusa; gdyby mu się polepszyło na końcu (jakieś szczwane powłoki?) to byłby wart bliższego zainteresowania.
W 35-100 odświeżono chyba tylko nazwę i cenę :-)
A 100-400 dostał kompatybilność z telekonwerterami. Można też mieć nadzieję, że mechaniczne niedoróbki poprzednika również zostały poprawione, ale o tym będą musieli się wypowiedzieć użytkownicy.
A co do jakości Panasa 100-400, to kwestia loterii. Dobry egzemplarz nie będzie ustępował Olympusowi. Ja używałem wypożyczonego, i na jakość obrazu na 400mm nie mogłem narzekać. Ale mechanicznie mój Olympus jest lepszy, choć nie wygląda.
Właśnie się skapnąłem, że mój 35-100 ma już ponad 10 lat. Kupowałem na premierze. Mój najulubieńszy zoom w systemie. Dzisiejsza wersja ma pewnie poprawione powłoki (praca pod światło). Najwyraźniej nie chcieli jednak w nazwie numerka III wiec nowość.
Co do porównań Olympusa i Panasa 100-400. Panasonic nie przypadł mi do gustu mechanicznie i AF (może złe sztuki testowałem) a Olympus nie bardzo jeśli chodzi o rozmycie itp. Dlatego mam 300mm Pro F4.
Za chwilę może się pokazać jeszcze 50-200 2.8 z obsługo telekonwerterów. Obrazek może być lepszy chociaż cena mocno inna.
Jest jeszcze 75-300 od olka, który jest propozycją bardziej amatorską ale lekką.
Pola Olkiem jest jeszcze Panas 100-300.