Filtr Displace (Przemieszczenie)

----- R E K L A M A -----

OFERTA BLACK FRIDAY

Leica Q2 Monochrom (3252 zdj.)

19999 zł 17999 zł

Fujifilm GFX 100S (443 zdjęcia)

13999 zł 12599 zł

Canon 28-70/2 RF L USM

10999 zł 9899 zł

Sony A7R IV (15263 zdj.)

8299 zł 7054 zł

Filtr Displace (Przemieszczenie) nie jest nadmiernie intuicyjnym filtrem, ale jest nieoceniony, gdy musimy zniekształcić jakąś warstwę tak, aby wyglądała na zgodną z kształtem lub teksturą warstwy leżącej poniżej. Ten efekt działa świetnie z efektami tekstowymi i gdy wykorzystywana mapa przemieszczenia została wcześniej zmiękczona. Na dysku z Photoshopem znajduje się wiele map przemieszczenia, za pomocą których można generować wszelkie typy wzorków tekstur powierzchni.

1. Chciałem umieścić tatuaż na ramieniu tego modela. Trzeba to zrobić w kilku etapach. Na początku utworzyłem kopię kolorowego obrazu, wybierając z menu Image/Duplicate (Obraz/Powiel). Następnie przekształciłem skopiowany obraz do skali szarości, zastosowałem do tej wersji rozmycie gaussowskie o promieniu 10 pikseli i zapisałem ją na pulpicie, aby można ją było później szybko odnaleźć. Należy tutaj podkreślić, że obraz był w skali szarości i został zapisany w natywnym formacie Photoshopa (PSD)

2. Zamknąłem rozmytą wersję w skali szarości, powróciłem do głównego obrazu, utworzyłem warstwę kształtu dla tatuażu i umieściłem ją na ramieniu. Mogłem teraz przemieścić warstwę z tatuażem. Wybrałem z menu Filter (Filtr) opcję Distort/Displace… (Zniekształcanie/Przemieszczenie). Jako że warstwa, którą chciałem filtrować, była warstwą wektorową, zostało wyświetlone okno dialogowe z pytaniem, czy chcę rastrować warstwę kształtu. Kliknąłem przycisk OK. W oknie dialogowym Displace (Przemieszczenie) mogłem ustawić wartości przemieszczenia dla osi pionowej i poziomej. Nie należy zawsze tutaj wprowadzać wysokich wartości. Warto rozpocząć od 10 i później, jeżeli zachodzi taka potrzeba, ponownie stosować filtr z wyższymi wartościami

Ustawienia z obszaru Displacement Map (Mapa przemieszczeń) nie będą miały w tym przypadku żadnego znaczenia, ponieważ wymiary mapy, którą zamierzam wykorzystać, są dokładnie takie same jak wymiary obrazu. Po kliknięciu przycisku OK w oknie dialogowym Choose a displacement map (Wybierz mapę przemieszczeń) musiałem wskazać mapę przemieszczenia. Wskazałem mapę w skali szarości, którą wcześniej zapisałem na pulpicie, i kliknąłem przycisk Open (Otwórz)

(Jeśli ścieżka do pliku mapy wraz z nazwą pliku ma więcej niż 126 znaków, filtr nie zadziała, w ogóle nie wyświetlając przy tym żadnego komunikatu o błędzie, ani nie pojawi się na palecie History (Historia) — red.).

3. Na ostatniej ilustracji widzimy, jak kształt został przemieszczony, zgodnie z konturami ramienia. Aby uzyskać widoczny tutaj efekt wmieszania, dwukrotnie skopiowałem przemieszczoną warstwę i dostosowałem tryby mieszania i krycia warstw, jak na powyższym rysunku. Dla warstwy znajdującej się na samej górze zastosowałem tryb Color (Kolor) i krycie 80%, dla warstwy środkowej — tryb Overlay (Nakładka) i krycie 65%, a dla niższej warstwy — tryb Multiply (Mnożenie) i krycie 15%

Lens Correction (Korekcja obiektywu)

Fotografowie zawsze dążą do optycznej perfekcji, niestety, nie wszystkie obiektywy są w stanie sprostać wymaganiom. Filtr Lens Correction (Korekcja obiektywu) został wprowadzony w Photoshopie CS2 i oferuje kilka sposobów korekcji obrazów zniekształconych przez optykę obiektywu.

Najbardziej oczywistymi formami zniekształcenia są dystorsja poduszkowa i beczkowa, które są bardzo powszechne przy robieniu zdjęć z użyciem obiektywów niskiej jakości. Można wykorzystać narzędzie Remove Distortion (Usuwanie zniekształcenia) w celu przeciągania w stronę środka obrazu lub w przeciwną, aby dostosować stopień zniekształcenia w każdym z kierunków. Można również użyć suwaka Remove Distortion (Usuń zniekształcenia), który (moim zdaniem) oferuje większy stopień kontroli.

Narzędzie Straighten (Prostowanie) może zostać wykorzystane do wyprostowania zdjęć. Przeciągnij narzędziem po podglądzie, aby zdefiniować właściwą linię pionową lub poziomą, a obraz zostanie odpowiednio odwrócony i wyrównany. Można również dopasować stopień obrotu w sekcji Transform (Przekształć). Kliknij w polu Angle (Kąt), zaznaczonym na rysunku, i użyj klawiszy strzałek w górę i w dół, aby dokonać obrotu o niewielki stopień.

Siatka przydaje się przy określaniu wyrównania obrazu. Można również zmienić położenie siatki za pomocą narzędzia przesuwania siatki wyrównującej. Kontrolki siatki, znajdujące się na dole okna dialogowego Lens Correction (Korekcja obiektywu), umożliwiają zmianę koloru siatki oraz dynamiczne dopasowanie jej odstępów, a także kontrolę jej wyświetlania.

Kontrolki z sekcji Transform (Przekształć) umożliwiają poprawę perspektywy pionowej i poziomej. Dają one znaczną kontrolę nad korekcją perspektywy zdjęcia — na przykład zniekształceniem trapezowym, gdy podczas fotografowania budynku obiektyw skierowany jest w górę. Albo perspektywę pionową, która powstaje przy fotografowaniu obiektu z boku, a nie na wprost. Te kontrolki należy wykorzystywać jedynie wtedy, gdy obiekty na fotografii muszą być perfekcyjnie prostokątne, na przykład w fotografii architektury.

Przed

Po

Liquify (Skraplanie)

	Forward Warp (Wypaczanie w przód) (W)
Zapewnia podstawowe wypaczanie, w którym można rozciągnąć piksele w dowolnym kierunku.
	Reconstruct (Zrekonstruuj) (R)
Stosowane do selektywnego odwracania zmian i przywracania obrazu do stanu sprzed zniekształcenia.
	Twirl Clockwise (Wirówka zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara) (C)
Obraca piksele zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara. Przytrzymaj naciśnięty klawisz (Mac) (PC), aby piksele były odwracane przeciwnie do kierunku ruchu wskazówek zegara.
	Pucker (Wklęśnięcie) (S)
Ścieśnia piksele i tworzy efekt podobny do filtra Pinch (Ściśnięcie).
	Bloat (Wybrzuszenie) (B)
Rozszerza piksele, tworząc efekt podobny do filtra Spherize (Sferyzacja).
	Push Left (Wypychanie w lewo) (O)
Przesuwa piksele pod kątem 90° w lewo od kierunku przeciągania.
	Mirror (Lustro) (M)
Kopiuje piksele znajdujące się prostopadle do kierunku przeciągania, tym samym działając jak soczewka odwracająca.
	Turbulence (Turbulencja) (T)
Tworzy losowo zawirowane zniekształcenia.
	Freeze Mask (Zamrażanie maski) (F)
Chroni obszary obrazu. Zamrożone części są oznaczane przez nakładkę typu szybkiej maski. Te obszary są chronione przed działaniem innych narzędzi filtra skraplanie.
	Thaw Mask (Rozmrażanie maski) (D)
Wybiórczo lub całościowo usuwa zamrożenie z obszarów.
	Zoom (Lupka) (Z)
Przybliża lub oddala widok.
	Hand (Rączka) (H)
Przewija obraz podglądu.

Filtr Liquify (Skraplanie) umożliwia przeprowadzanie dowolnych zniekształceń pikseli. Po wybraniu z menu Filter/Liquify (Filtr/Skraplanie) lub użyciu skrótu klawiszowego (Mac) (PC) zostanie wyświetlone modalne okno dialogowe, co w skrócie oznacza, że rozpoczniesz pracę w samodzielnym oknie, zawierającym własny zestaw narzędzi, skrótów klawiszowych itd. Działa on jako coś w rodzaju osobnego programu w Photoshopie. Aby wydajnie używać filtra Liquify (Skraplanie), radzę, abyś najpierw utworzył prostokątne zaznaczenie obszaru, z którym chcesz pracować, a dopiero później uruchomił filtr. Po otwarciu okna dialogowego powiększ je do rozmiaru ekranu, korzystając ze skrótu klawiszowego (Mac) (PC).

Ogólnie rzecz ujmując, należy wybrać jedno z narzędzi filtra w celu manipulacji na podglądzie obrazu i gdy będziemy zadowoleni z efektów naszej pracy, nacisnąć klawisz w celu zatwierdzenia zmian, które następnie zostaną obliczone i zastosowane do głównego obrazu.

Narzędzia filtra są opisane w kolumnie po lewej stronie, natomiast efekt zastosowania każdego z nich jest przedstawiony na rysunku 10.12. Najłatwiejszym w użyciu narzędziem jest Forward Warp (Wypaczanie w przód), ponieważ wystarczy kliknąć i przeciągnąć, aby popchnąć piksele w żądanym kierunku. Lubię także pracować z narzędziem Push Left (Wypychanie w lewo), ponieważ umożliwia ono dokonywanie solidnych zniekształceń (zobacz strona 503). Zwróć uwagę, że podczas przeciągania tym narzędziem przesuwa ono piksele pod kątem 90° w lewo od kierunku przeciągania. Jeżeli przeciągniesz tym narzędziem, trzymając naciśnięty klawisz (Mac) (PC), piksele zostaną przesunięte pod kątem 90° w prawo od kierunku przeciągania.

Narzędzie Pucker (Wklęśnięcie) jest czasem przydatne przy korygowaniu zniekształconych obszarów i ponownego ściśnięcia pikseli do wewnątrz. Narzędzie Mirror (Lustro) jest prawdopodobnie najmniej wygodne i kopiuje piksele znajdujące się prostopadle do kierunku przeciągania, tym samym działając jak soczewka odwracająca (jeżeli nie będziesz ostrożny, możesz łatwo rozerwać obraz). Jak się wydaje, niektórzy retuszerzy pracujący w czasopismach dla dorosłych z niezrozumiałych dla mnie względów, w które nie chcę się nawet zagłębiać, są bardzo zadowoleni z narzędzia Turbulence (Turbulencja)!

Wypaczanie w przód

Wirówka przeciwnie do ruchu wskazówek zegara

Wypychanie w lewo

Zamrażanie maski

Rekonstrukcja

Wklęśnięcie

Lustro

Rozmrażanie maski

Wirówka zgodnie z ruchem wskazówek zegara

Wybrzuszenie

Turbulencja

Kontrolki narzędzia Liquify (Skraplanie)

Po wybraniu narzędzia będziesz chciał sprawdzić powiązane z nim opcje, znajdujące się po prawej stronie. Wszystkie narzędzia (oprócz rączki i lupki) są wyświetlane w postaci okrągłego kursora z celownikiem pośrodku. Wyświetlane są jednakowe opcje dla wszystkich narzędzi: Brush Size (Rozmiar pędzla), Brush Density (Gęstość pędzla), Brush Pressure (Nacisk pędzla) i Brush Rate (Częstotliwość pędzla). Po wciśnięciu przycisku myszy nad etykietą opcji zostanie wyświetlony dynamiczny suwak, za pomocą którego możesz dostosować ustawienia opcji narzędzia. Do zwiększenia lub zmniejszenia rozmiaru kursora narzędzia możesz użyć klawiszy nawiasów kwadratowych i . Skok zwiększenia lub zmniejszenia może być powiększony przez przytrzymanie naciśniętego klawisza . Zdecydowanie zalecam, abyś korzystał z tabletu i pióra czułych na nacisk, na przykład w systemie Wacom. Jeżeli korzystasz z takiego zestawu, włącz opcję Stylus Pressure (Nacisk pisaka) i ustaw wartość opcji Brush Pressure (Nacisk pędzla) na około 10% (a nawet mniej). Kontrolka Turbulent Jitter (Wahanie turbulencji) jest aktywna, tylko gdy aktywne jest narzędzie Turbulence (Turbulencja). W tym kontekście wahanie oznacza stopień losowości, wprowadzany przez zniekształcenie stosowane przez to narzędzie.

Rekonstrukcje

Następnie mamy opcje rekonstrukcji. Standardowym trybem jest Revert (Przywróć) i po każdym kliknięciu przycisku Reconstruct (Zrekonstruuj) obraz będzie etapami przywracany do stanu sprzed zniekształcenia. Obszary zamrożone narzędziem Freeze Mask (Zamrażanie maski) zostaną zachowane. Po kliknięciu przycisku Restore All (Przywróć wszystko) cały obraz zostanie przywrócony w jednym kroku (z pominięciem obszarów zamrożonych). Domyślny tryb Revert (Przywróć) skutkuje skalowanym przywracaniem oryginalnego stanu obrazu w obszarze podglądu. Dostępne są inne opcje, bardziej odpowiednie po utworzeniu obszaru zamrożonego. Na przykład tryb Rigid (Twarda) zapewnia rekonstrukcję za pomocą jednego kliknięcia, Stiff (Sztywny), Smooth (Wygładzanie) i Loose (Luźne) zapewniają różne prędkości ciągłej rekonstrukcji, tworząc płynniejsze przejścia między zamrożonymi i niezamrożonymi obszarami podczas przywracania obrazu. Naciskając kombinację klawiszy (Mac) (PC), możesz zatrzymać rekonstrukcję na pośrednim etapie. Inny sposób zrekonstruowania obrazu polega na kliknięciu trójkąta opcji w sekcji Reconstruct Options (Opcje rekonstrukcji) i wybraniu jednej z opcji. Zostanie wyświetlone okno dialogowe, przedstawione na rysunku 10.14, w którym można określić stopień rekonstrukcji (wyrażony w procentach). Rekonstrukcję obrazu można również osiągnąć, wykorzystując narzędzie Reconstruct (Rekonstrukcja) do selektywnej rekonstrukcji obrazu.

Wiele opcji cofania zmian w oknie dialogowym Liquify (Skraplanie)

Nie zapominaj, że w oknie dialogowym dostępnych jest wiele opcji cofania zmian. Za pomocą skrótu (Mac) (PC) cofniesz lub przywrócisz ostatnią zmianę. Skrót (Mac) (PC) cofa o jeden krok w historii, a (Mac) (PC) przenosi o jeden krok do przodu w historii.

Opcje maski

Opcje maski mogą wykorzystywać istniejące zaznaczenie, przezroczystość warstwy lub maskę warstwy jako podstawę maski zamrażającej i ograniczającej efekty działania filtra Liquify (Skraplanie). Pierwsza opcja, Replace selection (Zastąp zaznaczenie), zastępuje istniejące zaznaczenia zamrożenia. Pozostałe cztery opcje umożliwiają modyfikację istniejącego zaznaczenia zamrożenia przez dodawanie do niego, odejmowanie, przecinanie z nim oraz tworzenie zaznaczenia odwróconego. Za pomocą przycisków znajdujących się niżej można usunąć wszystkie zaznaczenia zamrożenia, klikając przycisk None (Niska), zamrozić cały obszar, klikając przycisk Mask All (Maskuj wszystko), lub odwrócić dotychczasowe zaznaczenia, klikając przycisk Invert All (Odwróć wszystko).

Rysunek 10.15. Maski zamrażania można wykorzystać do ochrony obszarów obrazu, zanim rozpoczniesz pracę z narzędziami filtra Liquify (Skraplanie). W tym przykładzie maska zamrożenia została załadowana z maski warstwy. Po zamrożeniu obszaru w ten sposób jest on chroniony od kolejnych zniekształceń, dzięki czemu możesz się skupić jedynie na stosowaniu narzędzi filtra Liquify (Skraplanie) tylko na żądanych obszarach. Obszary z zamrożoną maską można odmrozić za pomocą narzędzia Thaw Mask (Rozmrażanie maski)

Opcje widoku

Za pomocą opcji Show Mask (Pokaż maskę) w sekcji View Options (Opcje widoku) można sterować widocznością maski zamrażania. W tej sekcji można również ustawić kolor maski.

Siatka odniesienia może być wyświetlana w różnych rozmiarach i w różnych kolorach. Stanowi ona wskazówkę struktury zniekształcenia i pomaga wskazać obszary, dla których zastosowano zniekształcenia. Za pomocą opcji z tej sekcji można ustawić wyświetlanie siatki samodzielnie lub jako nakładki na podgląd filtrowanego obrazu.

Opcja Show Backdrop (Pokaż tło) jest zwykle niezaznaczona. Jeżeli zawartość filtrowanego obrazu znajduje się na warstwie, można zaznaczyć opcję Show Backdrop (Pokaż tło) i sprawdzić, jak filtrowana warstwa będzie wyglądała na warstwie tła, wszystkich warstwach lub jedynie wybranych warstwach obrazu. Jak można wykorzystać tę opcję? Załóżmy, że chcesz zastosować skraplanie dla fragmentu obrazu i rozpoczynasz pracę ze spłaszczonym obrazem. Utwórz zaznaczenie obszaru, z którym chcesz pracować, i wykonaj kopię warstwy z zaznaczenia za pomocą skrótu (Mac) (PC) . Podczas stosowania filtra Liquify (Skraplanie) możesz zaznaczyć opcję Show Backdrop (Pokaż tło) i ustawić tryb na Behind (Z tyłu). Przy kryciu 100% warstwa skraplana zakryje zupełnie warstwę tła, ale zmniejszając krycie, będziesz mógł obejrzeć efekt zastosowania filtra. Ta technika jest przydatna, jeżeli chcesz porównać efekt zastosowania filtra z pierwotnym obrazem lub uzyskać wskazówki dla docelowego zniekształcenia.

Zapisywanie siatki

Jeżeli pracujesz z ogromnym obrazem, przeprowadzenie skraplania może zająć sporo czasu. W takiej sytuacji przydatne są opcje zapisywania i ładowania siatki. Jeżeli przeprowadzasz skraplanie najpierw na pomniejszonej wersji głównego obrazu, możesz zapisać siatkę jako osobny plik. Następnie otwórz plik główny, załaduj siatkę i zastosuj ją do głównego obrazu. Na stronie 504 umieściłem przykład, w którym siatka powinna zostać zapisana i ponownie wykorzystana na drugiej warstwie obrazu.

1. Za pomocą filtra Liquify (Skraplanie) można imitować transfer emulsji Polaroid™. Przedstawiony tutaj obraz składa się z warstwy tła, warstwy z pniem drzewa i znajdującej się nad nimi, niezależnej warstwy ramki emulsji Polaroid™ w trybie mieszania Multiply (Mnożenie)

2. Aktywowałem warstwę z pniem drzewa i wybrałem z menu Filter (Filtr) opcję Liquify (Skraplanie). Powyższe zniekształcenie osiągnąłem głównie za pomocą narzędzia Turbulence (Turbulencja) oraz narzędzi Twirl (Wirówka) w obu kierunkach. Następnie kliknąłem przycisk Save Mesh (Zapisz siatkę), aby zapisać zniekształcenie w celu ponownego użycia

3. Wybrałem warstwę Layer 2, na której znajduje się zdjęcie ramki w trybie Multiply (Mnożenie), i ponownie uruchomiłem filtr Liquify (Skraplanie). Tym razem kliknąłem przycisk Load Mesh (Wczytaj siatkę) i załadowałem ostatnio zapisaną siatkę, stosując identyczne zniekształcenie, dzięki czemu osiągnąłem rezultat przedstawiony poniżej