Rzeczywisty rozmiar obiektywów	Lewy:   41.95+/- 0.05 mm Prawy:  41.92+/- 0.05 mm	8 / 8.0 pkt
Rzeczywiste powiększenie	8.69+/- 0.05 raza	2 / 3.0 pkt
Sprawność optyczna	87.6+/- 1.5%	15 / 25.0 pkt
Aberracja chromatyczna	W centrum niezbyt duża, na brzegu znikoma.	8 / 10.0 pkt
Astygmatyzm	Gwiazdy zauważalnie iskrzą, choć wciąż jest to poziom średni.	5.5 / 10.0 pkt
Dystorsja	Odległość pierwszej zakrzywionej linii od centrum pola w stosunku do promienia pola widzenia: 74% ± 4%	9 / 10.0 pkt
Koma	Pojawia się w odległości 70% od centrum pola i na brzegu jest duża.	6 / 10.0 pkt
Nieostrość obrazu	Nieostrość pojawia się w odległości 81% ± 4% od centrum pola widzenia.	6 / 10.0 pkt
Pociemnienie brzegowe	Niewielkie.	4.1 / 5.0 pkt
Odwzorowanie bieli	Dobre. Dołek dla długości fali 500 nm, ale późniejsza nadwyżka światła niebieskiego daje na tyle dobry efekt, że ogólne odwzorowanie jest bez zarzutów.	4.3 / 5.0 pkt
Kolimacja osi	Wzorowa.	5 / 5.0 pkt
Wewnętrzne odblaski	Lewy: Prawy: Bardzo duże.	1 / 5.0 pkt
Obudowa	Solidnie i klasyczna konstrukcja Porro. Dobrej klasy gumowane obicie, dobrze leży w ręku i przy oku. Muszle regulowane płynnie. Guma przy obiektywach minimalnie odstaje. W tej cenie trudno mieć najmniejsze zastrzeżenia.	7.7 / 8.0 pkt
Ogniskowanie	Duża wygodna śruba centralna (280 stopni). Chodzi płynnie z należytym oporem. Mostek stabilny, nacisk nie powoduje rozoogniskowania. Minimalnie pracuje na boki. Metalowa śruba na prawym okularze, średnio wygodna, rusza soczewką.	4 / 5.0 pkt
Wyjście na statyw	Jest wygodne wyjście.	3 / 3.0 pkt
Rozstaw okularów	od 58 do 72.1 mm	3 / 6.0 pkt
Min. odległość ostrego widzenia	3.1 metra.	1 / 2.0 pkt
Okulary	O polu własnym 54.8 stopnia (wg uproszczonego wzoru) i 51.2 stopnia (wg wzoru tangensowego).	7 / 20.0 pkt
Pole widzenia	Zmierzone przez nas wyniosło 6.31 ± 0.04 stopnia i było odrobinkę mniejsze niż to podane w specyfikacjach. Pole niewielkie jak na tę klasę sprzętu.	4 / 8.0 pkt
Wyczernienie i kurz wewnątrz tubusa	Czarne ale lekko połyskliwe tubusy. Szare i lekko obdrapane denko. Klej miejscami czarny, a miejscami biały. Trochę drobinek kurzu.	2.8 / 5.0 pkt
Winietowanie centralne	Lewy: Prawy: OL: 1.12%, OP: 1.63%	6 / 8.0 pkt
Jakość pryzmatów	Dobrej klasy BaK-4.	8 / 8.0 pkt
Powłoki antyodblaskowe	Fioletowo-zielone na obiektywach i okularach. Zielone na pryzmatach. Intensywność średnia.	4.5 / 5.0 pkt
Gwarancja [w latach]	25	5 / 6.0 pkt
Wynik ostateczny	68.4%	129.9 / 190 pkt
Wynik Ekono		0pkt.

Podsumowanie

• solidna, zwarta i gustowna obudowa,
• dobra transmisja,
• dobre odwzorowanie bieli,
• świetnie korygowana aberracja chromatyczna,
• bardzo mała dystorsja,
• niewielkie pociemnienie na brzegu pola,
• dobrej klasy pryzmaty i powłoki,
• długa gwarancja.

• małe pole widzenia,
• zdecydowanie za jasne okolice źrenic wyjściowych,
• trochę za mały maksymalny rozstaw okularów,
• dbałość o wyczernienie tubusów wewnątrz powinna być większa.

Lista wad i zalet wygląda praktycznie tak samo jak w modelu 10x42 testowanym podczas dużego testu lornetek tej klasy. Także ostateczny wynik w teście jest podobny. Nic więc dziwnego, że podsumowanie musi mieć podobny wydźwięk. Znów musimy wskazać bardzo dobry stosunek jakości do ceny, jaki oferuje Olympus. To stosunkowo tania lornetka, a jednocześnie już dobrze wykonana i dająca dobre własności optyczne. W tej klasie cenowej wiele z wymienionych wad można spokojnie wybaczyć. Jedyne czego żałujemy to naprawdę małego pola widzenia. Pól na poziomie 6.3 stopnia oczekujemy od lornetek powiększających 10 razy. W przypadku powiększenia 8 razy (choć tak naprawdę Olympusowi bliżej 9x niż 8x), pole na poziomie 7 stopni wydaje się niezbędnym minimum. Tym bardziej, że konkurenci tacy jak np. Nikon Action EX 8x40 potrafią imponować polem sięgającym aż 8.2 stopnia.

Warto rzucić jeszcze na wykres transmisji, bo pokazuje nam on wyraźnie co zyskujemy używając lornetek Porro, w których straty światła na pryzmatach ograniczone są do minimum.

Przebieg może nie jest idealny, ale pozostawia daleko w tyle to co pokazują lornetki dachowe z tego przedziału cenowego. Co więcej, mało która "dachówka" kosztująca dwa lub trzy razy tyle co Olympus jest w stanie dać nam porównywalny lub lepszy wynik. Maksymalna transmisja dochodząca do prawie 95% to już naprawdę dobre osiągniecie, a jeśli dodamy do tego całkiem wyraźną nadwyżkę światła niebieskiego, dla którego transmisja potrafi podchodzić pod poziom 90%, mamy wynik, do którego trudno mieć jakiekolwiek zastrzeżenia.

Wykres transmisji pozwala nam także ocenić wydajność powłok UV, którymi chwali się Olympus. Faktycznie są one skuteczne, bo fale o długościach mniejszych od 400 nm są prawie całkowicie zatrzymywane.

Olympus EXPS I 8x42 i Delta Optical Titanium 8x42

Rzut okiem na powyższe zdjęcie pokazuje jeszcze jedną rzecz. Olympus nie należy może do lornetek najlżejszych, ale ma dość zwartą i krótką obudowę, przez co sprawia dość poręczne, a jednocześnie solidne wrażenie. To wrażenie może być potęgowane przez długą gwarancję, której udziela nam renomowany producent obecny na rynku optyki od prawie wieku.

Podsumowując, jeśli komuś nie przeszkadza małe pole widzenia Olympusa i trochę zawyżone powiększenie, lornetkę śmiało można polecić.