QX10 włączamy i wyłączamy małym prostokątnym przyciskiem w górnej części obudowy. Po włączeniu obiektyw wysuwa się z obudowy. Innym sposobem uruchomienia jest wybudzenie obiektywu poprzez nawiązanie komunikacji zbliżeniowej NFC.

Zanim jednak uruchomimy obiektyw, musimy zainstalować akumulator. Zapewne zwrócimy uwagę na naklejkę znajdującą się po wewnętrznej stronie pokrywy baterii. Jeśli nasz smartfon nie obsługuje komunikacji NFC, warto zapisać lub wydrukować sobie kod z naklejki lub rozpocząć procedurę nawiązywania łączności ze smartfonem przy otwartej klapce.

Obiektyw do komunikacji ze smartfonem wykorzystuje połączenie WiFi. By z niego korzystać, telefon musi podłączyć się do punktu dostępowego tworzonego przez obiektyw. Oznacza to, że pierwsze załączenie aparatu i telefonu będzie wymagało odnalezienia sieci bezprzewodowej o konkretnej nazwie i połączenia się z nią poprzez wpisanie alfanumerycznego hasła. Prawidłowe podłączenie do sieci skutkuje przypisaniem adresu IP – od tego momentu możemy korzystać z oprogramowania Sony Play Memories (SPM), które zamienia telefon w brakujący korpus aparatu fotograficznego. Oczywiście kolejne uruchomienie obiektywu nie będzie wymagało ponownego podawania hasła, o ile zapamiętaliśmy nastawy dostępu do sieci bezprzewodowej.

W tym miejscu musimy wspomnieć o różnicach w pracy aplikacji SPM pod kontrolą systemu iOS i Android. Gdy korzystamy z telefonu wyposażonego w pierwszy z nich, każdorazowe włączenie obiektywu wymaga wybrania odpowiedniej sieci WiFi, a w kolejnym kroku uruchomienie aplikacji SPM. W wypadku środowiska Android procedura wygląda w praktyce znacznie prościej, bowiem uruchomiona aplikacja SPM potrafi samoczynnie znaleźć włączony obiektyw, a tym samym przełączyć telefon na odpowiednią sieć WiFi oraz nawiązać połączenie z obiektywem. Innym i znacznie prostszym rozwiązaniem jest wykorzystanie łączności NFC. W tym wypadku wystarczy dosłownie dotknąć smartfon do obiektywu w taki sposób, by znaczki „N” nadrukowane na obiektywie i telefonie znalazły się w bliskim sąsiedztwie. Po chwili telefon wibracją poinformuje nas, że odczytał dane z obiektywu, automatycznie skonfiguruje sieć WiFi i uruchomi aplikację SPM.

Aplikacja SPM posiada także opcję transferu zdjęć z obiektywu do smartfonu. Poprzez aktywowanie odpowiedniej opcji możemy, korzystając z listy miniaturek, wybrać zdjęcia i skopiować je do telefonu. W wypadku używania systemu Android możemy także od razu wysłać tak pobrane zdjęcia do serwisów społecznościowych.

Jak już wcześniej wspomnieliśmy, nie jest konieczny montaż obiektywu na smartfonie. Możemy go trzymać nawet w znacznej odległości – podczas testu bez problemu robiliśmy zdjęcia z tabletu umieszczonego około 10 m od obiektywu.

Tryby pracy

Program SPM oferuje zaledwie kilka opcji. Przede wszystkim to tryby pracy:

• fotografowanie,
• filmowanie

• Auto – pełna automatyka,
• Auto+ – lepsza automatyka,
• P – tryb automatycznego doboru czasu migawki i wartości przysłony.

Menu

Korzystając z aplikacji SPM w ramach dostępnych opcji możemy:

• zmienić balans bieli,
• ustawić samowyzwalacz,
• wybrać rozmiar zdjęcia,
• zdefiniować rozmiar podglądu zdjęcia,
• ustawić, czy obraz podglądu ma być zapisywany w pamięci smartfonu,
• ustawić dźwięki,
• sformatować zainstalowaną kartę.

Jak widzimy, możliwości oferowane przez oprogramowanie SPM są stosunkowo skąpe i bardziej przypominają prosty aparat fotograficzny niźli zaawansowany kompakt.

Zdjęcia robimy naciskając spust migawki na korpusie obiektywu lub dotykając odpowiedniej ikony na ekranie smartfonu. Podgląd możemy wyłączyć całkowicie – w takim wypadku nie mamy absolutnie żadnej pewności co do jakości zarejestrowanego materiału.

Po wykonaniu zdjęcia pokaże się nam ono na ekranie wraz z dwoma przyciskami: „Powrót” oraz „Współdziel”. Z jednej strony to wada: musimy dodatkowo dotknąć ekranu, by wrócić do fotografowania (można w opcji SPM ustawić 2-sekundowy podgląd) – innymi słowy aparat nie nadaje się do rejestracji szybko następujących po sobie ujęć. Z drugiej strony mamy zaletę: możliwość natychmiastowego wysłania zdjęcia do sieci społecznościowej (tylko w środowisku Android), poczty elektronicznej, galerii zdjęć Flickr itp. Musimy jednak pamiętać, że aparat może skorzystać z sieci GPRS – warto mieć to na uwadze, gdy nie mamy wykupionych odpowiednich pakietów danych.

Szybkość

Szybkość to bardzo słaba strona opisywanej konstrukcji. Czas włączenia obiektywu i aktywacji programu Sony Play Memories na smartfonie czy tablecie trwa około 10–15 s. Po zrobieniu zdjęcia, by zobaczyć efekt, musimy odczekać około 2–3 s potrzebnych na przekazanie miniatury podglądu do telefonu. Gdy chcemy ocenić poprawność zadziałania autofokusu, musimy użyć podglądu pełnowymiarowego – w takim wypadku po każdym wyzwoleniu spustu migawki potrzebne będzie nawet 5 do 10 s.

Innym problemem jest niestabilność aplikacji SPM, którą opisaliśmy przy okazji testu modelu QX100.

Zdjęcia seryjne

Możemy robić tylko pojedyncze zdjęcia.

Autofokus

System ustawiania ostrości w QX10 działa w oparciu o detekcję kontrastu. Nie mamy żadnego wpływu na jego działania za wyjątkiem wskazania palcem na ekranie, w której jego części aparat powinien ustawić ostrość.

Problemem jest nagminne nieprzekazywanie do telefonu obrazu ze skorygowaną ostrością. I choć po potwierdzeniu nastawy ostrości dźwiękiem kadr wygląda, jakby był całkowicie rozmazany, po wciśnięciu spustu migawki okazuje się, że zrobione zdjęcie jest ostre. Co więcej – wyświetlanie rozmazanego podglądu nie jest aktualizowane aż do ponownego wybrania punktu ostrości na ekranie smartfonu. Wówczas obraz zmienia się i ponownie zamiera…

Pomiar ekspozycji

Cyfrowy obiektyw QX10 dobiera parametry ekspozycji, korzystając z wielopunktowego trybu pracy światłomierza. W trybie P mamy możliwość regulacji kompensacji ekspozycji w zakresie ±2 EV. Oprogramowanie SPM nie oferuje żadnej funkcji podglądu przepalonych obszarów.

Nie mamy zastrzeżeń do pracy automatyki ekspozycji. Aparat prawidłowo dobierał parametry, a dokładne pomiary wskazują na bardzo delikatną tendencję do prześwietlania, którą oszacowaliśmy na 0.2 EV. W praktyce taka odchyłka jest niedostrzegalna.

Lampa błyskowa

QX100 nie posiada lampy błyskowej.

Stabilizacja

Obiektyw QX10 został wyposażony w system optycznej stabilizacji obrazu, którą producent nazwał SteadyShot. Pomiar jej efektywności nie jest możliwy do wykonania z powodu braku możliwości sterowaniem czasem migawki.

Programy tematyczne

Oprogramowanie SPM nie dysponuje programami tematycznymi.

Filmowanie

Sony QX10 umożliwia filmowanie w trybie 1440×1080. By je uaktywnić, trzeba nie tylko wybrać odpowiednią opcję na ekranie smartfonu, ale też zainstalować kartę pamięci w obiektywie. Bez niej nie będziemy mogli rejestrować klipów.

MP4/h264, 1440×1080 30p 14.5 MB, 9.5 s, 12 Mb/s	MP4/h264, 1440×1080 30p 16.7 MB, 11 s, 12 Mb/s
MP4/h264, 1440×1080 30p 19.8 MB, 13.3 s, 12 Mb/s	MP4/h264, 1440×1080 30p 27.4 MB, 18.2 s, 12 Mb/s

Nie jesteśmy w stanie zmienić żadnej z opcji wpływającej na rejestrację filmu. Do dyspozycji mamy pełny automat. Dodatkowo nie możemy rozpocząć nagrywania, używając spustu migawki znajdującego się na obudowie obiektywu. W związku z tym nie zarejestrujemy filmu bez podłączenia obiektywu do smartfonu. Podczas filmowania układ AF potrafi się nieraz zagubić a przy maksymalnej ogniskowej okazuje się, że stabilizacja nie działa efektywnie.