NX30 zauważalnie urósł w stosunku do poprzednika. Nowy model jest o 5 mm szerszy, 6.5 mm wyższy oraz 17.4 mm grubszy i waży 96 gramów więcej. Aparat wizualnie przypomina niewielką lustrzankę. Powiększenie korpusu było naszym zdaniem dobrym pomysłem, ponieważ jednocześnie zastosowano wygodniejszą rękojeść w porównaniu do NX20. Jeśli chodzi o materiały użyte do wykonania bezlusterkowca – tutaj niewiele się zmieniło, nadal mamy do czynienia jedynie z tworzywami sztucznymi. W gruncie rzeczy jest to nieco zaskakujące, bowiem flagowe konstrukcje konkurencji wyposażone są na ogół w szkielety ze stopów lekkich, a także uszczelnienia (których w NX również nie znajdziemy). Tak czy inaczej, do jakości wykonania testowanego Samsunga nie mamy większych zastrzeżeń. Nie zauważyliśmy żadnych oznak niedbałego montażu ani innych niedoróbek.

----- R E K L A M A -----

Poniżej zamieszczamy zdjęcia porównawcze Samsunga NX30 i Panasonika GH4. Japoński produkt jest znacznie grubszy (głównie za sprawą wystającego wizjera i głębszej rękojeści) oraz szerszy. Różnica w wysokości obydwu korpusów jest niewielka, wynosi bowiem 2 mm.

Zasilanie i gniazda

Samsung NX30 zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym BP1410 o pojemności 1410 mAh i napięciu 7.6 V. Według instrukcji aparatu, wydajność akumulatora wynosi około 360 zdjęć. Podczas testowania aparatu, w pełni naładowany akumulator pozwalał na wykonanie nawet dwukrotnie większej liczby. Komorę na akumulator w NX30 odnajdziemy na spodzie aparatu, na wysokości rękojeści, pod niewielką plastikową klapką. Ładowarkę podłączamy do złącza USB w aparacie, alternatywnie do zasilania można także stosować opcjonalny zasilacz sieciowy.

Samsung NX30 obsługuje karty typu Secure Digital (SD/SDHC/SDXC). Kieszeń na kartę pamięci znajduje się na spodzie aparatu, bezpośrednio przy komorze akumulatora.

Złącza, w które został wyposażony NX30, zostały umieszczone po prawej stronie aparatu, pod pojedynczą niewielką klapką. Znajdziemy tam następujące elementy:

• gniazdo HDMI,
• złącze USB 2.0 Hi Speed, służące również jako wyjście AV oraz gniazdo do podłączenia wężyka spustowego.

Z kolei na lewej ściance korpusu znajdziemy wejście mikrofonu zasłonięte gumową zaślepką.

Przyciski

Opis elementów sterujących, rozpoczynamy zwyczajowo od górnej części aparatu.

Po lewej stronie korpusu, podobnie jak w NX10 i NX20, odnajdziemy przycisk otwierający lampę błyskową. Po prawej stronie lampy błyskowej znajduje się tradycyjne pokrętło trybów pracy aparatu, na którym można odnaleźć następujące pozycje:

• AUTO – inteligentny tryb automatyczny,
• P – automatyka programowa,
• A – preselekcja przysłony,
• S – preselekcja migawki,
• M – tryb ręczny,
• C1, C2 – tryb ustawień własnych,
• i – tryb preselekcji obiektywu (wytłumaczony niżej przy okazji funkcji i-Function),
• SCENE – tryb scen (Upiększanie twarzy, Pejzaż, Makro, Stopklatka, Bogate kolory, Panorama, Wodospad, Wiele ekspozycji, Kreatywne zdjęcie, Zdjęcia podskakującego obiektu, Sylwetka, Zachód, Noc, Fajerwerki, Ślady świetlne),
• Wi-Fi – funkcje związane z połączeniem sieciowym.

Spust migawki otacza włącznik aparatu. Obok niego znajduje się wielofunkcyjne pokrętło sterujące, które służy między innymi do zmiany parametrów ekspozycji, dokonywania ustawień w menu funkcyjnym, przechodzenia pomiędzy kolejnymi zakładkami menu głównego, a także do powiększania i pomniejszania zdjęć oraz przechodzenia do widoku miniaturek w trybie odtwarzania. Nieopodal znajdziemy jeszcze dwa przyciski. Jeden z nich pozwala na wybór trybu pomiaru światła, a drugi zapewnia dostęp do usług sieciowych (Direct Link). Na górnej ściance umieszczono także pokrętło dzięki któremu możemy ustawić jeden z czterech trybów pracy migawki: zdjęcia pojedyncze, seryjne, samowyzwalacz oraz bracketing. Ostatnim elementem sterującym na tym fragmencie obudowy jest guzik rejestracji wideo.

Przejdźmy teraz do tylnej ścianki aparatu.

W NX30 wszystkie elementy sterujące mamy umieszczone po prawej stronie wyświetlacza. Tuż przy jego górnym rogu znajduje się przycisk kompensacji ekspozycji. Niżej natrafimy na guzik blokady ekspozycji lub/i ostrości AEL (w menu użytkownika możemy ustawić co ma być blokowane). W trybie odtwarzania służy on do zabezpieczania aktualnie wyświetlanego pliku. Jeszcze niżej mamy przycisk MENU oraz Fn, który uruchamia menu funkcyjne. Patrząc dalej w dół, widzimy kółko wybieraka wielofunkcyjnego. Służy ono do ustawiania parametrów ekspozycji, przewijania pomiędzy poszczególnymi elementami aktualnie aktywnej zakładki, a w menu funkcyjnym pozwala na poruszanie się pomiędzy dostępnymi pozycjami. W trybie odtwarzania służy do przeglądania zdjęć. Poszczególne przyciski kierunkowe krzyżaka natomiast mają przypisane następujące funkcje dodatkowe:

• górny – DISP – zmiana trybów wyświetlania aktualnego kadru lub zdjęcia w trybie odtwarzania,
• prawy –AF – wybór trybu ustawiania ostrości (SAF, CAF, MF),
• dolny – ISO – zmiana czułości,
• lewy –WB – balans bieli.

Wewnątrz krzyżaka znajduje się przycisk OK wykorzystywany do nawigowania w menu aparatu i zatwierdzania dokonywanych ustawień. Umożliwia on również wybór rozmiaru i położenia punktu AF.

Ostatnie dwa przyciski znajdują się poniżej krzyżaka. Po lewej odnajdziemy przycisk uruchamiający tryb odtwarzania zdjęć. Po prawej natomiast znajduje się programowalny przycisk CUSTOM, do którego możemy przypisać jedną z poniższych funkcji:

• Ustawienia napędu (dodatkowe opcje samowyzwalacza, zdjęć seryjnych i bracketingu),
• Obszar AF,
• Resetuj.

W trybie odtwarzania natomiast pozwala on na usuwanie zdjęć.

Spójrzmy teraz na przednią ściankę aparatu.

Poza przyciskiem zwalniającym blokadę bagnetu znajdziemy również na niej przycisk podglądu głębi ostrości. Jest on programowalny i poza domyślną funkcją można mu przypisać dwie inne opcje:

• „1-prz.bal.bieli” – przełączenie się w tryb ustawiania własnego balansu bieli. Po tym kroku wystarczy wskazać biały obiekt i wcisnąć spust migawki,
• „RAW za jedn. dotk.+” – powoduje włączenie lub wyłączenie funkcji RAW+JPEG.

Omawiając przyciski, warto powiedzieć również kilka słów o technologii i-Function, która polega na rozszerzonej współpracy pomiędzy dedykowanymi dla niej obiektywami i aparatem. Obiektyw wspierający tę technologię posiada dodatkowy przycisk i-Fn, a obrotowy pierścień ustawiania ostrości zyskuje dodatkową funkcjonalność – pozwala na zmianę różnych parametrów. Wystarczy jedynie przycisnąć ów przycisk i pokręcić pokrętłem na obiektywie, a wybierane wartości pojawią się na dole ekranu LCD. Wybór parametru, który możemy w ten sposób zmieniać odbywa się poprzez kolejne naciskanie przycisku i-Fn, choć zależy również od trybu pracy aparatu. Wśród dostępnych parametrów pojawić się mogą:

• wartość przysłony,
• czas otwarcia migawki,
• kompensacja ekspozycji,
• czułość ISO,
• balans bieli,
• funkcja i-zoom.

Ostatnia pozycja na liście to nic innego jak zoomowanie polegające na wycinaniu z oryginalnego zdjęcia coraz mniejszego obszaru (czyli potoczne cropowanie).

Przycisk i-Fn umieszczony jest w obiektywach w takim miejscu, że trzymając aparat w standardowy sposób (prawą ręką za korpus, lewą podtrzymując obiektyw) trafia on w okolice kciuka. Parametry możemy zatem ustawiać bez zmiany ułożenia rąk, operując kciukiem oraz palcem wskazującym i środkowym obracając pokrętło ostrości.

Technologia i-Function to nie tylko zwiększona wygoda użytkowania dzięki dodatkowym przyciskom, ale również zwiększenie „inteligencji” współpracy pomiędzy obiektywem a aparatem. Obiektywy zgodne z tą technologią informują korpus, do jakich zastosowań (scen) najlepiej się nadają. Dzięki tej informacji aparat w trybie automatycznego doboru sceny będzie preferował te właśnie tryby. Po drugie, wspomniany wcześniej tryb preselekcji obiektywu „i” jest de facto trybem wyboru sceny, ograniczonym do tych preferowanych przez obiektyw. Funkcjonalność ta być może zainteresuje osoby mniej zaawansowane, które będą dzięki niej miały pewność dobrego wykorzystania posiadanego zestawu.

Rozwiązanie i-Function weszło już na stałe do systemu NX. W zasadzie poza dwoma obiektywami (starą wersją standardowego zooma 18–55 mm oraz „naleśnikiem” 2.0/30) cała reszta jest kompatybilna z tym rozwiązaniem.

Menu

W Samsungu NX30 zaimplementowano menu o bliźniaczym układzie jak w modelu NX300. Przypomnijmy, że wcześniej menu w NX-ach miało strukturę poziomych zakładek, a liczba elementów na pojedynczej stronie mieściła się w obrębie wyświetlacza, dzięki czemu nie było konieczności przewijania widoku w pionie. W NX300 (i NX2000) zdecydowano się na pionową organizacje. Po lewej stronie mamy wyszczególnione zakładki dzielące menu na kategorie. Po wybraniu zakładki przechodzimy do listy zawartej w niej elementów, którą to musimy przewijać w pionie w celu znalezienia interesującej nas opcji czy parametru. Spójrzmy, jakie ustawienia oferuje menu testowanego aparatu.

Menu fotografowania:

• AutoShare – automatyczne zapisywanie plików na smartfonie,
• Rozmiar zdjęcia,
• Jakość zdjęcia,
• Czułość ISO,
• Kolory OLED,
• Minimalna szybkość migawki,
• Balans bieli,
• Kreator obrazu,
• Inteligentny filtr,
• Tryb AF,
• Obszar AF,
• Dotykowy AF,
• Wspomaganie MF – możliwość włączenia wspomagania ręcznego ustawiania ostrości poprzez powiększenie obrazu,
• Focus Peaking – funkcja ułatwiająca ręczne ustawianie ostrości poprzez podświetlenie na wybrany kolor fragmentów obrazu znajdujących się w płaszczyźnie ostrości,
• Połączenie pomiaru światła z punktem AF,
• Przewod. o prześwietl.,
• Tryb kadrowania (ang. Framing Mode) – czy parametry ekspozycji mają wpływać na jasność podglądu (tryb symulacji ekspozycji), czy też jest ona od nich niezależna,
• OIS – opcje stabilizacji, jeśli dostępna w obiektywie,
• Napęd (ang. Drive) – tryb wyzwalania migawki,
• Zdjęcia interwałowe,
• Tryb pomiaru światła,
• Zakres dynamiczny – opcji zwiększające zakres tonalny: inteligentny zasięg, HDR,
• Lampa błyskowa,
• Ustawienia zewnętrznej lampy błyskowej,
• Wbudowana bezprzewodowa lampa błyskowa,
• Zewnętrzna bezprzewodowa lampa błyskowa.

Menu filmowania:

• Rozmiar filmu,
• Jakość filmu,
• Wiele ruchów (ang. Multi motion) – nagrywanie przyspieszonych lub spowolnionych filmów,
• DIS – cyfrowa stabilizacja obrazu,
• Wygaszanie – rozpoczynanie i/lub kończenie filmu przygaszaniem,
• Głos – czy nagrywany ma być dźwięk,
• Redukcja wiatru,
• Głośność mikrofonu.

Menu ustawień własnych:

• Zarządzanie trybem niestandardowym,
• Dostosowanie ISO – krok (1/3 lub 1 EV) oraz maksymalny zakres ISO AUTO,
• Redukcja szumu – redukcja szumu dla wysokich ISO (powyżej 6400) oraz długich czasów (powyżej 1/4 sekundy),
• Ustawienie BKT – opcje dotyczące bracketingu ekspozycji, balansu bieli bądź stylu obrazu,
• DMF – możliwość ręcznej kontroli ostrości po ustawieniu jej przez autofokus,
• Czułość DMF,
• Przestrzeń kolorów,
• Korekcja zniekształceń obiektywu,
• Obsługa dotykowa,
• Dostosowywanie przycisku iFn,
• Ekran ustawień użytkownika (ang. User Display) – włączenie/wyłączenie wyświetlania ikon, daty/czasu oraz histogramu w trakcie wykonywania zdjęcia,
• Mapowanie przycisków – konfiguracja przycisków CUSTOM i Direct Link,
• Podgląd NFC,
• MobileLink/Rozmiar obrazu NFC,
• Wybór wyświetlacza,
• Siatka kadrowania (cztery do wyboru),
• Lampa AF,
• E-Migawka.

Menu ustawień:

• Dźwięk,
• Szybki podgląd – czas podglądu zdjęcia po jego wykonaniu,
• Regulacja wyświetlacza – ustawienia jasności i koloru obrazu,
• Automatyczne wyłączanie wyświetlacza w przypadku bezczynności,
• Oszczędzanie energii,
• Wyświetlanie pomocy,
• Wyświetlanie panelu szybkiego wyboru,
• Język,
• Data/czas,
• Wyjście wideo,
• Anynet+(HDMI-CEC) – sterowanie odtwarzaniem zdjęć za pomocą telewizora zgodnego z tą technologią,
• Rozdzielczość HDMI,
• Wyjście 3D HDMI – wybór opcji odtwarzania plików na telewizorze 3D,
• Nazwa pliku,
• Numer pliku,
• Typ folderu,
• Format,
• informacje o urządzeniu,
• Dwupasmowy punkt dostępu,
• Oczyszczanie czujnika,
• Resetowanie ustawień aparatu,
• Licencja Open source.

Menu odtwarzania:

• Udostępnij (Wi-Fi) – udostępnianie wykonanych zdjęć lub filmów w wybranych serwisach internetowych (Facebook, Picasa, YouTube, Dropbox, Flickr, MobileLink, Samsung Link, E-mail,
• Usuń,
• Zabezpiecz,
• Przewod. o prześwietl.,
• Obróć,
• Odtwórz zdjęcia interwałowe,
• Rozpocznij pokaz slajdów,
• Opcje pokazu slajdów,
• Edycja obrazu,
• Automatyczne obracanie zdjęć.

W Samsungu NX30 mamy również do dyspozycji podręczne menu funkcyjne uruchamiane wspomnianym wcześniej przyciskiem Fn, umieszczonym z tyłu obudowy. Możemy znaleźć w nim następujące elementy:

• Szybkość migawki,
• Wartość przysłony,
• Kompensacja ekspozycji,
• Czułość ISO,
• Balans bieli,
• Kreator obrazu,
• Tryb wyzwalania migawki,
• Pomiar światła,
• Tryb ustawiania ostrości,
• Obszaru AF,
• Tryb lampy błyskowej,
• Zapisz tryb niestandardowy.

Wyświetlacz

Samsung NX30 wyposażony jest w 3-calowy, dotykowy wyświetlacz wykonany w technologii Super AMOLED i pokrywający 100% kadru. Podobnie jak u poprzednika jest on odchylany (w lewo o 180 stopni) i obrotowy (270 stopni). Jego rozdzielczość jest natomiast sporo wyższa i wynosi 1.037 tysięcy punktów (720×480). Wyświetlany obraz jest bardzo dobrze widoczny nawet pod dużym kątem. Daje się jednak zauważyć zmianę kolorystyki w takim przypadku i obraz ma delikatne zielonkawo-niebieskie zabarwienie. Efekt ten jest jednak na tyle niewielki, że nie przeszkadza w codziennym użytkowaniu.

W pierwszym momencie ekran robi świetne wrażenie. W ciągu dwóch tygodniu testowania tego aparatu dostrzegliśmy jednak dwie wady. Po pierwsze, kolory na nim prezentowane są zdecydowanie za mocno nasycone. Po drugie, wyświetlacz jest nieco za ciemny. Istnieje wprawdzie opcja regulacji jasności (od −2 do +2 ze skokiem jednostkowym), jednak prawdę powiedziawszy przynosi ona niewielki pożytek. Z tego względu, praca w ostrym słońcu nie należy do komfortowych, choć powłoki antyrefleksyjne sprawują się całkiem nieźle.

W trybie fotografowania informacje wyświetlane na ekranie zmieniamy za pomocą przycisku DISP. Informacje w poszczególnych trybach podglądu wyglądają następująco:

• podstawowe informacje u dołu ekranu,
• podstawowe informacje u dołu ekranu oraz ikony z prawej i lewej strony ekranu,
• tryb użytkownika,
• podstawowe informacje u dołu ekranu oraz cyfrowa poziomica.

W trybie użytkownika mamy możliwość określenia elementów wyświetlanych na ekranie. Należą do nich ikony informacyjne (zarówno te z prawej, jak i z lewej strony ekranu), histogram, data i czas oraz skala odległości (przy korzystaniu z odpowiedniego obiektywu). Osobno w menu ustawień własnych jest opcja pozwalająca wyświetlić siatkę kadrowania (4 rodzaje), która widoczna jest w każdym z trybów.

W trakcie przeglądania zdjęć mamy do dyspozycji trzy tryby ich wyświetlania:

• zdjęcie,
• dodatkowe informacje o parametrach wyświetlane w półprzezroczystej ramce na tle zdjęcia,
• miniaturka zdjęcia + histogramy RGBY + dodatkowe informacje.

Dodatkowo, w menu możemy aktywować podgląd przepalonych obszarów na zdjęciu.

Zdjęcia można również powiększać lub wyświetlać w formie miniaturek. Do dyspozycji mamy widok 15 lub 24 zdjęć. Dodatkowo u góry ekranu widoczny jest pasek z trzema przyciskami dotykowymi. Pozwalają one na zmianę sposobu wyświetlania zdjęć (względem daty lub typu plików), dzielenie się fotografiami przez Wi-Fi, a także włączenie menu.

Wyświetlacz w Samsungu NX30 umożliwia dotykową obsługę aparatu. Trzeba przyznać, że w tym zakresie możliwości są naprawdę szerokie. Dotykowo możemy przeglądać menu główne i dokonywać ustawień. Również podręczne menu funkcyjne możemy w pełni obsługiwać palcem na ekranie. W testowanym aparacie nie zabrakło także opcji pozwalającej wskazywanie miejsca na wyświetlaczu, w którym aparat ma ustawić ostrość. Ponadto można ją połączyć z automatycznym wyzwalaniem migawki. Dotykowa obsługa jest również możliwa w trybie odtwarzania. Możemy przeglądać kolejne zdjęcia, przesuwając po prostu palcem po ekranie lub przewijać widok miniatur. Dotykowo można też uruchamiać odtwarzanie filmu. Dotykowa obsługa w NX30 działa bez większych problemów. Musimy przyznać, że jest bardzo intuicyjna i w zasadzie nie wymaga większych wysiłków, aby w miarę szybko zapoznać się z jej możliwościami.

Tryb wideo

W Samsungu NX30 do dyspozycji mamy następujące tryby nagrywania:

• 1920×1080 pikseli (Full HD),
• 1920×810 pikseli (HD),
• 1280×720 pikseli (HD),
• 640×480 pikseli (VGA),
• 320×240 pikseli (QVGA).

Poza trybem 1920×810 pikseli, w którym film nagrywany jest z szybkością 24 kl/s, w pozostałych trybach szybkość nagrywania wynosi 60 (30) lub 50 (25) kl/s w zależności od ustawienia wyjścia wideo na NTSC lub PAL, odpowiednio. W większości trybów zapis ograniczony został do 30 minut i jedynie w trybie QVGA (który pomyślany jest głównie z myślą o udostępnianiu filmów w Internecie) wynosi on 30 sekund. Nagrany materiał zapisywany jest w formacie MP4 za pomocą kodeka H.264 (MPEG-4.AVC) dla obrazu i stereo AAC dla dźwięku.

Do jakości nagrywanego materiału nie mamy większych zastrzeżeń, aczkolwiek w specyficznych warunkach da się zauważyć efekt związany z występowanie zjawiska mory.

Filmy można zapisywać w jakości normalnej (Normal) lub wysokiej (HQ). W NX30 rozszerzono tryby kontroli ekspozycji, dzięki czemu do wyboru mamy sterowanie automatyczne (program P), preselekcję przysłony (A), preselekcję migawki (S) oraz tryb w pełni manualny (M). Warto dodać, że w trybach półautomatycznych oraz ręcznym migawkę oraz przysłonę możemy zmieniać również podczas nagrywania filmu. Parametry takie jak kompensacja ekspozycji, czy czułość ISO również możemy w pełni kontrolować, jednak odpowiednich ustawień musimy dokonać przed rozpoczęciem nagrywania. Poza tym w trybie filmowania dostępny jest również kreator obrazu (ustawienie koloru, nasycenia, ostrości i kontrastu) oraz możliwość kontroli balansu bieli. Można także włączyć stabilizację w obiektywie (jeśli jest dostępna) oraz skorzystać z samowyzwalacza. Kontrola ostrości podczas filmowania może odbywać się automatycznie (w trybie ciągłym) lub ręcznie.

Użytecznym rozwiązaniem dostępnym podczas filmowania jest możliwość pauzowania (przyciskiem OK), dzięki której można nagrać pojedynczy film składający się na przykład z kilku ujęć. Praca autofokusa jest dość szybka, aczkolwiek nierzadko obserwujemy, że aparat niepotrzebnie dostosowuje ostrość, co wiąże się z rozogniskowaniem obrazu. NX30 posiada wbudowany mikrofon stereo. Niestety poza dźwiękiem otoczenia rejestruje on również wszelkie dźwięki związane z obsługą aparatu. W związku z tym na ścieżce dźwiękowej można usłyszeć pracę autofokusa oraz inne odgłosy związane na przykład z obsługą pokręteł podczas korzystania z trybu ręcznego.

Samsung umożliwia również nagrywanie filmów z wykorzystaniem opcji filtrów artystycznych lub trybu „Wybrany kolor”. Dodatkowo w menu filmu odnajdziemy opcję pozwalającą na filmowanie w przyspieszonym lub zwolnionym tempie. Odpowiednie opcje znajdziemy w drugiej zakładce menu filmowania, pod pozycją o enigmatycznie brzmiącej nazwie „Wiele ruchów”. Poza opcją x1 przy której filmy nagrywane są w normalnym tempie, do wyboru mamy również x0.25, x0.5, x5, x10 oraz x20. Warto również dodać, że dostępność opcji x0.25 oraz x0.5 zależna jest od wybranej rozdzielczości filmu. Innymi słowy, dwukrotnie spowolniony film można nagrać w maksymalnej jakości HD 25p natomiast czterokrotnie spowolniony dostępny jest jedynie przy jakości VGA lub QVGA.

Przykładowe filmy

• film 1 – Full HD 1920×1080 pix, 50 kl/s, 60.1 MB,
• film 2 – Full HD 1920×1080 pix, 25 kl/s, 20.9 MB,
• film 3 – Full HD 1920×1080 pix, 25 kl/s, 16.9 MB,
• film 4 – Full HD 1920×1080 pix, 50 kl/s, 49.6 MB (film nagrany w ciemnym otoczeniu),
• film 5 – HD 1920×810 pix, 24 kl/s, 20 MB,
• film 7 – HD 1280×720 pix, 50 kl/s, 25.8 MB,
• film 8 – HD 1280×720 pix, 25 kl/s, 15 MB,
• film 9 – Full HD 1920×1080 pix, 25 kl/s, 22.6 MB (filtr: Winieta),
• film 10 – Full HD 1920×1080 pix, 25 kl/s, 19 MB (filtr: Negatyw).

Wizjer

Elektroniczny wizjer w NX30 charakteryzuje się powiększeniem 0.96x oraz rozdzielczością 2 359 000 punktów i tak samo jak wyświetlacz Super AMOLED, pokrywa 100% kadru. Dostępna jest możliwość regulacji dioptrii w zakresie od −4 do +1 m⁻¹ oraz czujnik zbliżenia, dzięki któremu obraz może być automatycznie przełączany pomiędzy ekranem, a EVF. Wyposażono go w funkcję odchylania w górę o maksymalny kąt 80 stopni. Jest to bardzo przydatna cecha, dostępna na chwilę obecną jedynie także w Panasoniku GX7. Niestety, to w zasadzie jedyna zaleta celownika w Samsungu. Niewielkie powiększenie obrazu oraz zauważalne smużenie psują przyjemność z jego użytkowania. Podczas testu mieliśmy możliwość porównać wizjery w NX30, Panasoniku GH4 oraz Olympusie OM-D E-M1. Samsung wypadł tu zdecydowanie najsłabiej, głównie ze względu na skromne powiększenie obrazu. Zauważyliśmy ponadto delikatny „efekt tęczy” oraz zniekształcenia na obrzeżach pola widzenia (wprowadzane przez układ soczewek).