Aparat mimo nietypowych rozmiarów trzyma się komfortowo, o ile używamy obu rąk. Lewa posłuży nam do podtrzymywania obiektywu, podczas gdy prawą możemy bez problemu sterować aparatem. Gdy trzymamy aparat tylko jedną ręką - prawą, uda nam się jedynie wyzwolić migawkę i obracać rolki. Wyraźny uchwyt zamontowano nietypowo - wystaje on z tyłu aparatu, co zapewnia wygodę w wykonywaniu autoportretów.

Pierścień ostrości obiektywu jest dość wąski, ale porusza się stosunkowo płynnie z delikatnym, choć wyczuwalnym oporem. Musimy pamiętać, że pierścień nie ma bezpośrediego połączenia z mechaniką obiektywu - jest to jedynie serwomechanizm. Może to skutkować opóźnieniem zmiany płaszczyzny ostrości w zależności od szybkości obrotu pierścienia.

Spust migawki pracuje typowo: lekkie dociśnięcie powoduje ustawienie autofokusu, a mocniejsze – wykonanie zdjęcia. Podwójny skok, choć stosunkowo niewielki, jest dość dobrze wyczuwalny. Używanie dp2 Quattro w warunkach zimowych, w rękawiczkach, nie sprawia większych kłopotów - rozlokowanie i wielkość przycisków nie będą ograniczeniem.

Aparat udostępnia regulację parametrów ekspozycji za pomocą dwóch rolek sterowniczych. To bardzo wygodne rozwiązanie, szczególnie gdy operujemy w trybie M. W trybach półautomatycznych tylna rolka służy do nastawy korekcji ekspozycji. Takie rozwiązanie, choć bardzo wygodne, może skutkować przypadkową zmianą parametrów, co zdarzyło się nam podczas użytkowania aparatu wielokrotnie. W konfiguracji aparatu możemy funkcje rolek odwrócić tak, by główna rolka korygowała ekspozycję. Takie ustawienia dopasujemy dla każdego z trybów pracy aparatu niezależnie. Możemy także zarządzać interpretacją kierunku obrotu pierścienia ostrości czy też rolki sterowniczej.

Gdy chcemy operować kilkoma predefiniowanymi ustawieniami ekspozycji, skorzystamy z 3 trybów użytkownika oznaczonych jako C1, C2 oraz C3. Programowanie ich jest bardzo proste - w każdej chwili możemy bowiem przekopiować bieżące nastawy do jednego z tych 3 trybów, używając odpowiedniej opcji w menu.

Mechanizm migawki umieszczony jest w okolicach przysłony. Taka konstrukcja powoduje, że wielkość otworu przysłony determinuje najkrótszy możliwy do uzyskania czas migawki. Im większy otwór przysłony ustawimy, tym bardziej migawka musi się otworzyć, by nie modyfikować snopu światła - a do tego potrzeba więcej czasu. To zachowanie podsumowuje poniższa tabela.

Widzimy, że czasy są stosunkowo długie. By korzystać z przysłony f/2.8, zmuszeni jesteśmy używać czasu 1/1250 s, co dla najniższej wartości ISO 100 może być niewystarczające przy słonecznej aurze. Niestety, aparat nie posiada wbudowanego filtru ND - musimy się w takowy zaopatrzyć sami.

Aparat nie został wyposażony w czas B (bulb), a najdłuższy możliwy do ustawienia czas migawki wynosi 30 s; możemy wyzwolić go z opóźnieniem 2 lub 10 s. Dostępny jest też interwałometr, który umożliwia ustawienie odstępu między zdjęciami w zakresie 15 s do 60 min, z liczbą ekspozycji od 2 do 99. Korzystając z opcjonalnego wężyka USB CR-31, będziemy mogli zdalnie wyzwolić migawkę.

Testowany model dysponuje trybem bracketingu - możemy wykonać 3 zdjęcia z krokiem pomiędzy ekspozycjami od ⅓ do 3 EV. Funkcja ta działa w każdym z trybów fotografowania (w trybie M polega na modyfikacji czasu naświetlania).

We wszystkich trybach pracy (oprócz trybu M) możemy skorzystać z automatycznego dobierania wartości ISO w zdefiniowanym przez nas zakresie.

Podobnie jak to miało miejsce w aparatach DP Merrill, nawet przy niezbyt intensywnej pracy aparat potrafi się dość mocno nagrzać - na tyle, że odczuwamy ciepło, trzymając go w dłoni.

Tryby pracy

Aparat wyposażony jest w kilka trybów pracy dostępnych po wciśnięciu przycisku MODE - obracając główną rolką aparatu, możemy wybrać następujące opcje:

• M – tryb manualny,
• S – tryb preselekcji migawki,
• A – tryb preselekcji przysłony,
• P – tryb półautomatyczny,
• C1, C2 i C3 – przywołanie konfiguracji z pamięci.

Menu

Menu aparatu wyglądem nawiązuje do tego, co producent przedstawił przy okazji wprowadzania serii DP Merill. Sprawia wrażenie dość ascetycznego, lecz stosunkowo łatwo je obsługiwać i nie trzeba wiele czasu, by opanować swobodne poruszanie się po nim.

Podzielone jest ono na 3 części, zaprezentowane w formie poziomych zakładek umieszczonych na górnej części ekranu. Poniżej ikonek znajdują się wąskie paski symbolizujące poszczególne ekrany z opcjami niewymagającymi przewijania w pionie. Przechodzenie między zakładkami realizowane jest dzięki użyciu dowolnej z rolek, natomiast po ekranie poruszamy się za pomocą klawiszy kierunkowych. Przycisk OK lub klawisz kierunkowy PRAWO aktywują opcję, wyświetlając listę możliwych do ustawienia parametrów.

Menu fotografowania składa się z następujących opcji:

• pierwsza zakładka
  • czułość ISO,
  • czułość ISO - przeskok ,
  • autobracketing,
  • tryb pomiaru AE,
  • tryb zdjęć (wyzwalania migawki),
  • lampa błyskowa,

• druga zakładka
  • balans bieli,
  • korekcja oświetlenia,
  • regulacja tonalna,
  • jakość zdjęć,
  • rozmiar zdjęć,
  • proporcje obrazu,

• trzecia zakładka
  • tryb barwny,
  • barwy (sRGB lub AdobeRGB),
  • auto obracanie,
  • szybki podgląd,

• czwarta zakładka
  • przełączanie funkcji wybierania (funkcje rolek),
  • przycisk wyboru,
  • przycisk AEL,
  • przycisk AEL do poł.,

• piąta zakładka
  • światło wspomagania AF,
  • AF+MF,
  • powiększenie MF auto,
  • ograniczony zakres AF,
  • priorytet szybkości AF,
  • wykrywanie twarzy.

Menu odtwarzania zawiera następujące opcje:

• pierwsza zakładka
  • blokowanie,
  • zaznaczenie,
  • obracanie,
  • kasowanie,
  • pokaz slajdów,
  • DPOF,

• druga zakładka
  • ostrzeżenia ekspozycji,
  • funkcja klawisza OK,
  • odczyt położenia zdjęcia (obrót zdjęć),
  • notatki głosowe.

Lista opcji konfiguracji obejmuje:

• pierwsza zakładka
  • ustawienia użytkownika (tryby C1, C2 i C3),
  • ustawienia przycisku QS,
  • ustawienia trybu wyświetlacza,
  • jednostka miary,
  • ustawienia dźwięków,
  • regulacja poziomowania

• druga zakładka
  • nazwa pliku,
  • numerowanie plików,
  • tryb ECO,
  • jasność wyświetlacza,
  • wył. wyświetlacza,
  • auto wyłączanie,

• trzecia zakładka
  • działanie bez karty,
  • formatowanie karty pamięci,
  • data / czas,
  • język,

• czwarta zakładka
  • informacje,
  • aktualizacja oprogramow.,
  • ustawienia fabryczne.

Funkcją znaną z poprzednich modeli aparatów DP jest podręczne menu uruchamiane przyciskiem QS. W opisywanym aparacie przybrało ono jednak nową formę, która choć nadal umożliwia sterowanie wartościami 8 parametrów, jest w naszej opinii czytelniejsza i bardziej przejrzysta.

W menu aparatu odnajdziemy opcję, dzięki której przypiszemy funkcje poszczególnym komórkom ekranu QS. Możliwe do użycia funkcje wymieniamy poniżej.

• czułość ISO,
• tryb pomiaru ekspozycji,
• tryb wyzwalania migawki,
• balans bieli,
• jakość zdjęcia,
• rozmiar zdjęcia,
• proporcje obrazu,
• tryb barwny,
• tryb ekspozycji,
• wartość skoku (bracketing),
• tryb lampy błyskowej,
• kompensacja błysku.

Podczas wykonywania zdjęć przycisk DISP służy do przełączania zakresu informacji

• dostępnych na wyświetlaczu:
• wyświetlacz wyłączony,
• tylko informacje (ekran INFO),
• tryb LV z informacjami,
• tryb LV z informacjami, poziomicą i histogramem.

Gdy ostrość ustawiamy w trybie manualnym, na ekranie dodatkowo wyświetli się skala odległości z zaznaczoną głębią dla danej kombinacji odległości i przysłony.

Tryb odtwarzania, który wywołamy przez dłuższe przytrzymanie przycisku PLAY (nawet gdy aparat jest uśpiony), oferuje nam podgląd:

• samego zdjęcia,
• podstawowych informacji 1 (w dolnej linii wyświetlane są data i godzina),
• podstawowych informacji 2 (w dolnej linii wyświetlane są parametry ekspozycji),
• pełnej informacji o zdjęciu wraz z histogramami RGB.

Korzystając z przedniej rolki, zarówno powiększymy zdjęcia (maksymalnie 10-krotnie), jak i przejrzymy pliki w trybie miniatur - aparat udostępnia widok 9 klatek (3 x 3). Procedura powiększania aktywna jest też na ekranie pełnej informacji o zdjęciu. Dzięki temu mamy możliwość oceny histogramów wyznaczonych dla właśnie oglądanego fragmentu kadru.

Szybkość

Testowany model uruchamia się stosunkowo szybko - jednak przed wykonaniem pierwszego zdjęcia musimy chwilę odczekać. Także praca z menu czy przeglądanie zdjęć jest dość szybkie. Spowolnienie odczujemy dopiero przy zapisie zdjęcia na kartę (sygnalizowanym przez świecenie ciągłe, a później migotanie diody statusowej przy wyświetlaczu).

Poniżej prezentujemy wyniki kilku testów, które podsumowują szybkość pracy aparatu.

Drobna uwaga tyczy się porównania czasów między zdjęciami z AF i bez niego. Otóż w przeprowadzonym teście zmiany odległości przedmiotowej były niewielkie, a obiekt kontrastowy. Tym samym wyniki należy odczytywać jako najkrótszy możliwy do uzyskania czas automatycznego ostrzenia, a nie typowy czas pracy układów AF niezależnie od warunków oświetleniowych.

Zdjęcia seryjne

Aparat posiada tylko 1 tryb zdjęć seryjnych. Według deklaracji producenta jest w stanie rejestrować zdjęcia z szybkością około 3.7 kl/s (maksymalnie 7 zdjęć) lub po zredukowaniu rozmiaru zdjęcia - 4.5 kl/s (maksymalnie 14 zdjęć).

Pomiary wykonaliśmy, korzystając z karty Sandisk Extreme Pro UHS-I 633x 95MB/s. Rejestrowane zdjęcia miały wielkość 54,5 MB dla formatu RAW oraz 10.3 MB dla formatu JPEG dla standardowej wielkości oraz odpowiednio 24.8 oraz 3 MB dla wielkości zredukowanej. Wyniki testów zaprezentowane są w formie poniższych wykresów.

Pomiary wykazały, że aparat wykonuje jedynie 7 zdjęć z szybkością 4.3 kl/s dla trybu pełnej rozdzielczości oraz odpowiednio 12 zdjęć z szybkością 4.88 kl/s dla zredukowanego rozmiaru. Takie wyniki delikatnie rozmijają się ze specyfikacją aparatu.

Po zapełnieniu wewnętrznego bufora aparat kontynuuje rejestrację zdjęć zgodnie z szybkością jego opróżniania. A jest ona niewielka - średnia prędkość to zaledwie 0.28 kl/s (dla pełnego rozmiaru) oraz 0,55 kl/s dla zredukowanej wielkości. Ciekawym spostrzeżeniem jest, że wybór samego formatu JPEG czy też pary RAW+JPEG pomimo sporych rozmiarów plików surowych nie zmienił znacząco wyników szybkości przesyłania danych na kartę.

Autofokus

Aparat został wyposażony w układ nastawy ostrości bazujący na czujniku detekcji kontrastu. Dysponujemy punktowym trybem ustawiania ostrości. Możemy wybrać jeden z dostępnych 9 punktów, równomiernie rozlokowanych na środkowej części kadru lub też dowolnie go wypozycjonować (jesteśmy jednak ograniczeni do tej samej, centralnej części kadru). Punkt ostrości może przyjąć jedną z trzech wielkości - ustawimy ją, korzystając z rolki sterującej. Dodatkowo istnieje możliwość detekcji twarzy - w tym wypadku zarówno ostrość, jak i ekspozycja zostają ustawione na najbliższą z 8 twarzy znajdujących się w kadrze.

Tryb AF podlega modyfikacji poprzez sterowanie zakresem pracy - włączenie ogranicznika uaktywnia wybór dodatkowego trybu sygnalizowanego ikonkami:

• makro - zakres nastaw od 28 cm do 1m,
• portret - zakres od 50 cm do 2 m,
• krajobraz - zakres od 50 cm do nieskończoności,
• C - zakres od 28 cm do nieskończoności.

W trybie MF do ręcznego ustawiania ostrości służy pierścień na obiektywie. By ułatwić sobie prawidłowe jej ustawienie, możemy nie tylko włączyć funkcję powiększenia obrazu (za pomocą klawisza OK lub automatycznie, gdy dotkniemy pierścienia ostrości po wciśnięciu spustu migawki do połowy), ale także sterować za pomocą rolki skalą powiększenia (dostępne są powiększenia 4 i 8-krotne).

Pomiar ekspozycji

Sigma dp2 Quattro pozwala na pracę w następujących trybach pomiaru ekspozycji:

• wielopolowym (256 stref),
• centralnie-ważonym,
• punktowym (w punkcie ostrości).

Podobnie jak przy testach aparatów serii Merrill, także w opisywanym modelu mamy zastrzeżenia do pracy pomiaru ekspozycji w trybie wielopolowym. Automatyka dobrze radzi sobie tylko w jasnej scenerii. Gdy zdjęcia były robione w warunkach słabszego oświetlenia, aparat miał tendencję do niedoświetlania - i to niemało, bo nawet 1 - 1.5 EV. Takie zachowanie notowaliśmy przy używaniu trybu P z włączonym Auto ISO (w zakresie 200 - 800).

Lampa błyskowa

Aparat nie posiada wbudowanej lampy błyskowej.

Możemy jednak - dzięki gorącej stopce - skorzystać z lampy zewnętrznej lub wyzwalać oświetlenie studyjne, używając kostki PC. Zamocowanie opcjonalnej, dedykowanej lampy błyskowej EF-140S SA-STTL o liczbie przewodniej 14 pozwoli na sterowanie jej parametrami z poziomu menu aparatu. Do dyspozycji mamy następujące tryby:

• błysk automatyczny,
• synchronizacja z długimi czasami migawki.

Filmowanie

Oprogramowanie dp2 Quattro nie oferuje możliwości nagrywania klipów.