Rzeczywisty rozmiar obiektywów	Lewy:   32+/- 0.05 mm Prawy:  32+/- 0.05 mm	8 / 8.0 pkt
Rzeczywiste powiększenie	7.91+/- 0.05 raza	3 / 3.0 pkt
Sprawność optyczna	82+/- 1.5%	10.5 / 25.0 pkt
Aberracja chromatyczna	W centrum mała, trochę większa od średniej na brzegu.	6.4 / 10.0 pkt
Astygmatyzm	Niewielki.	7.5 / 10.0 pkt
Dystorsja	Odległość pierwszej zakrzywionej linii od centrum pola w stosunku do promienia pola widzenia: 65% +\- 3%	7.5 / 10.0 pkt
Koma	Pojawia się w okolicach 70% promienia pola widzenia i na samym brzegu jest średnia.	7.3 / 10.0 pkt
Nieostrość obrazu	Nieostrość pojawia się w odległości 85% ± 4% od centrum pola widzenia.	7 / 10.0 pkt
Pociemnienie brzegowe	Znikome.	4.5 / 5.0 pkt
Odwzorowanie bieli	Około 10% różnicy w transmisji pomiędzy światłem czerwonym a niebieskim.	3.1 / 5.0 pkt
Kolimacja osi	Idealna.	5 / 5.0 pkt
Wewnętrzne odblaski	Lewy: Prawy: Dość ciemno.	4 / 5.0 pkt
Obudowa	Dość długa jak na klasę 8x32 - typ "open hinge". Bardzo dobrej jakości guma na obiciu. Nic nie trzeszczy i nie odstaje. Gumowane i regulowane (4 stopnie) muszle okularowe. Wyprodukowana w Chinach.	8 / 8.0 pkt
Ogniskowanie	Duża i wygodna śruba centralna z drobnym karbowaniem. Przejście pełnego zakresu wymaga obrotu o kąt około 480 stopni. Śruba chodzi płynnie i z lekkim oporem - ale wciąż w granicach normy. Odsuwany pierścień na prawym okularze do ogniskowania indywidualnego. Rusza soczewką. Jedyne czego można się doczepić to owo drobne karbowanie na śrubie i pierścieniu - jest za drobne i czuje się lekki dyskomfort pod palcami.	4.3 / 5.0 pkt
Wyjście na statyw	Jest wyjście, ale daleko od środka ciężkości. W teście 8x32 wszystkim lornetkom przyznaliśmy w tej kategorii średnią wartość 1.5 pkt., jako że wyjście statywowe w tej klasie sprzętu jest rzadko używane.	1.5 / 3.0 pkt
Rozstaw okularów	od 53.6 do 74.2 mm	5 / 6.0 pkt
Min. odległość ostrego widzenia	1.8 metra.	2 / 2.0 pkt
Okulary	O polu własnym 56.3 stopnia (wg wzoru uproszczonego) i 52.4 stopnia (wg wzoru tangensowego).	8 / 20.0 pkt
Pole widzenia	Zmierzone przez nas wyniosło 7.12 +/- 0.02 stopnia i było minimalnie mniejsze niż w specyfikacjach. Pole typowe jak na tą klasę sprzętu.	5 / 8.0 pkt
Wyczernienie i kurz wewnątrz tubusa	Dobrze wyczernione i wybafflowane tubusy. Denko czarne ale lekko połyskujące. Minimalna ilość pyłków.	4.2 / 5.0 pkt
Winietowanie centralne	Lewy: Prawy: OL: 2.68%, OP: 4.64%	4 / 8.0 pkt
Jakość pryzmatów	Dobrej klasy BaK-4.	8 / 8.0 pkt
Powłoki antyodblaskowe	Zielonkawe na obiektywach, zielono-fioletowe na okularach i zielone na pryzmatach. Intensywność średnia.	4.5 / 5.0 pkt
Gwarancja [w latach]	wieczysta	6 / 6.0 pkt
Wynik ostateczny	70.7%	134.3 / 190 pkt
Wynik Ekono		0pkt.

Podsumowanie

• solidnie wykonana obudowa,
• niewielki astygmatyzm,
• dobrze korygowana koma,
• niezbyt uciążliwa aberracja chromatyczna,
• mała dystorsja,
• znikome pociemnienie na brzegu pola widzenia,
• obraz ostry w znacznej części pola widzenia,
• dobrej klasy pryzmaty ze szkła BaK-4,
• dobre wyczernienie lornetki wewnątrz tubusów,
• wieczysta gwarancja.

• zauważalnie pościnane źrenice wyjściowe.

Miałem okazję spoglądać przez kilka modeli z serii Endeavor ED i zrobiły na mnie dobre wrażenie. Starałem się więc aby model 8x42 wziął udział w naszym teście wytrzymałościowym, ale ze względu na perypetie związane ze zmianą dystrybutora na Polskę, to się nie udało. Niedługo później pojawiła się seria ED II i jej już nie odpuściłem. Dzięki temu możemy uważnie przyjrzeć się temu, co prezentuje sobą model o parametrach 8x32.

Już samo porównanie listy zalet i wad mówi, że mamy do czynienia z bardzo dobrym instrumentem. Potwierdza to ostateczny wynik przekraczający 130 punktów, który umieszcza Vanguarda pośród tak udanych i ciekawych konstrukcji jak Steiner Nighthunter 8x30 XP, Vortex Viper 8x32 czy Meopta Meostar 8x32. Vanguard dość dobrze do nich pasuje zarówno pod względem wyniku w teście, jak i ceny. Choć trzeba pamiętać, że Meopta jest jednak zauważalnie droższa, a tańszy Viper nie jest już produkowany, natomiast zastępujący go Viper HD to koszt około 2100 zł.

Szczerze mówiąc Vanguardowi niewiele zabrało, żeby mówić o nim jak o lornetce wybitnej (oczywiście pamiętając o cenie). Przede wszystkim firma mogłaby się bardziej przyłożyć w kwestii powłok antyodbiciowych. Widać to doskonale na poniższym wykresie transmisji.

Endeavor ED II to najwyższa seria lornetek tego producenta, więc zasługuje na wszystko co najlepsze. Tymczasem nawet w czerwonej części widma wynik nie przekracza 90%, a w środku zakresu widzialnego mamy poziom około 82%, czyli co najwyżej średni. W tej klasie cenowej chciałoby się mieć te kilka procent więcej.

Druga wpadka to wygląd źrenic wyjściowych. Gdyby były idealnie okrągłe, instrument nie traciłby światła, a wynik w teście byłby o pięć punktów wyższy.

Vanguard Endeavor ED II 8x32 i Nikony EDG 8x32 oraz Prostaff 7s 8x30.

Nawet w obecnej sytuacji, Endeavor ED II 8x32 jest lornetką wartą polecenia. Mile byliśmy zaskoczeni jego jakością wykonania - obudowa jest solidna, guma na obiciu wysokiej klasy, tubusy wewnątrz czyste i właściwie wyczernione. Tutaj naprawdę nie było do czego się przyczepić. Do tego lornetka prawidłowo koryguje znaczną większość wad optycznych i nie notuje żadnej bolesnej wpadki. Oby więcej takich instrumentów na rynku!