Przetwarzanie danych osobowych

Nasza witryna korzysta z plików cookies

Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.

Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.

Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.

Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.

Optyczne.pl

Poradniki

Kompozycja - elementy składowe

25 września 2009

4. Reguła trójpodziału

Zapewne jak większość ludzi uważasz, że w sztuce nie ma miejsca na żadne ścisłe zasady — i w dużym stopniu jestem gotów zgodzić się z takim poglądem. Istnieje jednak reguła, która jest niezastąpionym narzędziem każdego fotografa. Jest nią reguła trójpodziału, zgodnie z którą obraz jest dzielony na dziewięć jednakowych części przez poprowadzone w równych odstępach dwie linie pionowe i dwie poziome (patrz rysunek 2-25). Następnie, zamiast umieszczać kluczowe elementy w części środkowej, co jest typowe dla fotografa początkującego, ustawiamy je w dowolnym z czterech punktów przecięcia tych linii. Takie postępowanie pozwala wytworzyć wrażenie napięcia i wzbudzić u widza większe zainteresowanie (patrz zdjęcie 2-26).

Wskazówka
Jak już wspominałem w rozdziale 1., ludzie żyjący w kulturze zachodniej czytają od lewej do prawej. Warto więc najważniejszy element obrazu umieścić w jednym z lewych punktów siatki trójpodziału. Jest to prosty zabieg kompozycyjny, który wykorzystując naturalną tendencję widza do skanowania obrazu od lewej do prawej, pozwala mu szybko trafić do miejsca najbardziej interesującego.

Kompozycja - elementy składowe - Reguła trójpodziału
Podziel kadr na dziewięć jednakowych części


----- R E K L A M A -----

ZIMOWY CASHBACK OD CANONA 2024/25

Kompozycja - elementy składowe - Reguła trójpodziału
Na lewej linii trójpodziału umieściłem moją mamę — główny element kompozycji. Z niej wzrok przenosi się na dziecko, mojego syna, Zacka, który najwidoczniej ma ochotę wyrwać się spod opieki babci (105 mm, ISO 50, f/11 przy 1/60 sekundy)

Wskazówka
Niektóre aparaty cyfrowe mogą w wizjerze LCD wyświetlać siatkę trójpodziału, co ułatwia organizowanie kadru wokół jej linii i punktów. Funkcję tę można oczywiście włączać i wyłączać w zależności od potrzeb.

Podczas komponowania kadru możesz korzystać nie tylko z punktów siatki, ale także z jej linii. To, którą z nich wybierzesz, decyduje o znaczeniu określonej części obrazu. Załóżmy, że fotografujesz krajobraz. Jeśli horyzont ustawisz na wysokości górnej linii siatki, większego znaczenia nabierze motyw leżący poniżej horyzontu, co widać na zdjęciu 2-27. I na odwrót, jeśli horyzont będzie przebiegał wzdłuż dolnej linii siatki, nacisk zostanie położony na to, co znajduje się nad horyzontem, jak na zdjęciu 2-28.

Kompozycja - elementy składowe - Reguła trójpodziału
W tym pejzażu interesujący wydał mi się kontrast między czernią świeżo położonego asfaltu a czerwienią pustyni Utah. Droga, będąca symbolem podróżowania, bardzo ładnie wypełniła obszar pod linią horyzontu (105 mm, ISO 50, filtr neutralny centralnie ważony, f/45,5 przy 1/2 sekundy)

Kompozycja - elementy składowe - Reguła trójpodziału
Zastosowałem regułę trójpodziału i duża chmura deszczowa doskonale wypełniła górną część kadru nad linią horyzontu (105 mm, ISO 50, filtr neutralny centralnie ważony, f/22,3 przy 1/15 sekundy)

Zauważ, że precyzyjne ustawianie obiektów na liniach siatki lub w jej węzłach nie jest konieczne. Jeśli główny motyw nie współgra pod tym względem z innymi elementami i umieszczenie go dokładnie w węźle siatki miałoby źle wpłynąć na umiejscowienie innego elementu, ustaw go możliwie blisko węzła — i to wystarczy. Oczywiście możesz też świadomie łamać tę regułę, jeśli uznasz, że jej przestrzeganie nie pozwala uzyskać zamierzonego efektu.