Z ociepleniem obrazu (nierówną transmisją) bywa różnie. Pamiętam czasy gdy były slajdy Provia i Velvia - provia bardzo naturalne Velvia - mocno ożywiała kolory, był jeszcze kodak ektachrome -wyraźnie ocieplony.
I każdy właściwie wolał kolory nienaturalnie upiększone :). Panie fotoedytorki w redakcjach też.
W lornetkach też bywa różnie w nikonie E II ocieplenie jest całkiem fajne w słoneczny jasny dzień, za to wieczorem robi się brzydkie wrażenie smogu.
Co do lornetek w klasie 8-32 to nowy swarovski CL trochę pozamiatał bo za 4 tys jest właściwie doskonały. Tutaj jednak pole widzenia 8.8 robi ogromna różnicę i gdybym na Swarka CL pracował np 4 dni to chyba bym jeszcze dotyrał kolejne 4 i dołożył do Zaissa. (przy czym do swarowskiego EL już by mi się nie chciało :))).

Niuanse kolorystyczne to cecha mocno indywidualna. Każdy przecież ma inny rozkład czopków i pręcików na siatkówce, a ich charakterystyki widmowe też różnią się pomiędzy poszczególnymi osobami.

Tak więc krzywa transmisji lornetki to jedno, a co "zobaczy" nasz mózg to co innego.

Czy można już "na pierwszy rzut oka", patrząc na soczewki zewnętrzne podejrzewać, że będzie tu słabsza transmisja w okolicach barwy czerwonej i fioletu?

Z tego co jeszcze zauwazylem preferencje ocieplania/oziebiania kolorow zgrywaja sie z krotkowzrocznoscia/dalekowzrocznoscia.
Ci co beda slepi z bliska lubia ocieplone kolorki ( w tym i ja), jescze nie mam okularow ale obstawilem ze slepik z bliska bede.

Fajna lornetka ale ceny tak poszybowaly ,że głowa mała. Czekam na test największego konkurenta czyli EL 10x32😉

Czyli recenzje tej lornetki wykonane przez innych użytkowników potwierdzają się jednak po tym teście.
Przypuszczam, że EL SV 8x32 spokojnie powalczyłby o najwyższe podium w rankingu 8x32. Z pewnością będzie miał okrąglejsze źrenice, nie będzie pokazywał spajków na latarniach, będzie lepiej nasycał zakres barw czerwonych i niebieskich, dając ogólnie lepszą równowagę tonalną. Będzie oczywiście mniejsze pole, ale czy to jest aż tak istotne ?
Dla mnie, póki co, w klasie 8x30, EII - najnowszy model - pozostaje liderem w kategorii: "co widzę w centrum obrazu?"...

@kuńwyścigowy

"gdybym na Swarka CL pracował np 4 dni to chyba bym jeszcze dotyrał kolejne 4 i dołożył do Zaissa."

Lekarz na narodowym na CL zarabia 20 godzin więc jeśli więcej osób myśli jak Ty to ten Zeiss będzie się w Warszawie sprzedawał w setkach egzemplarzy :-)

Bahrd - do pewnego stopnia tak. Odbija się dużo fioletu, to mało go trafia do oka.
Podobnie jest z prostymi zielonkawymi powłokami MC. Tej zieleni, która się odbija brakuje potem i w krzywej transmisji widać dołek dla światła zielonego.

3mnich - mniejsze pole JEST istotne. Przynajmniej dla mnie.

Większość szkieł optycznych dla pasma widzialnego ma praktycznie płaski profil i nawet przy bardzo złożonych układach optycznych nie ma szans uzyskać tak dużych różnić w transmisji dla różnych długości fali. Stare niewytapiane szkła (szczególnie z domieszkom ołowiu) lub o bardzo wysokim współczynniku załamania (np. N-SF57) faktycznie miały odcień lekko żółtawy.

Tutaj ewidentnie mamy do czynienia z celowym ograniczeniem transmisji dla długofalowego zakresu widma widzialnego przez powłoki AR w celu ukrycia wad związanych z aberracjami chromatycznymi. Jest to kompromis, na który poszedł Zeiss między szerokim polem widzenia a jakością odwzorowania.

LosPepos - nie do końca. Właśnie ostatnio firmy zaczęły się chwalić stosowaniem szkła Schott HT, a HT miało właśnie oznaczać High Transmission w szczególności dla światła niebieskiego i fioletowego.

Zobacz sobie wykresy na dole tej strony:
link

Sporo szkieł pokazuje istotne spadki dla światła fioletowego.

Oczywiście nie cały spadek w krótszych długościach to efekt pochłaniania w szkle, ale na pewno ów efekt ma swoje znaczenie.

@Arek
Rozumiem, że czytanie tych wykresów dla ciebie to czysta magia, więc spieszę z wyjaśnieniem - efekt jaki widać w lornetce dotyczy tłumienia w spektrum CZERWONYM a nie NIEBISKIM. Kumasz to czy dalej zbyt abstrakcyjne?

Przyjemnie, jak ktoś umie nawiązać kulturalny dialog - @LosChamos

LosPepos - abstrahując od tonu Twojej wypowiedzi, który powoduje, że nie specjalnie zasługujesz na to, żeby z Tobą dyskutować, ja w swoim teście odnosiłem się do strat w niebieskiej i fioletowej części widma, a także do tej części Twojej wypowiedzi, w której twierdziłeś, że większość szkieł optycznych ma płaski profil dla pasma widzialnego. Otóż nie ma, co jasno wskazują podlinkowane przeze mnie wykresy. Koniec tematu z mojej strony.

Arek, przykro mi, że tak to odbierasz ale skoro zarzucasz mi, że nie mam racji to licz się z tym, że takich gości jak ty bez ceregieli sprowadzam do pionu merytorycznymi argumentami.
Poza czytaniem wykresów również czytanie ze zrozumieniem u ciebie kuleje. Zatem powtażam raz jeszcze, że szkła o wysokim wspòłczynniku załamania mają faktycznie ograniczoną transmisję krótszych długości fal.

Problem w tym, że merytoryka to ostatnie co można znaleźć w Twoich postach, bo praktycznie każde szkło ma ograniczoną transmisję w krótszych długościach fal w stosunku do tego co dzieje się w środku zakresu i w czerwonym.

@LosPepos - "powatażam" - pełna merytoryka i sprowadzenie do pionu :-) :-)

krukm - było jeszcze "szczególnie z domieszkom ołowiu" ;)

LosPepos: "sprowadzać gości do pionu" to możesz ale jak będziesz trepem w karnej jednostce wojskowej, chyba, że już nim jesteś, bo styl wypowiedzi i ortografia na poziomie ucznia 1 kasy na to wyraźnie wskazuje

LosPepos.
Proszę już nic nie powtażaj tym forum. :)


,

Arek: "Bahrd - do pewnego stopnia tak. Odbija się dużo fioletu"

Dziękuję! Ale - jak rozumiem - na oko - ze względu na metameryzm - trudno odróżnić czysty fiolet (pojedyncza długość fali) od wrażenia wywołanego czerwonym i niebieskim?

Na oko trudno, tym bardziej, że o tym co widać najbardziej decydują zewnętrzne warstwy, a co się dzieje na granicach wewnątrz to już inna sprawa. Przecież przy tak skomplikowanym układzie okularu masz kilka granic w nim, przy samym pryzmacie, do których nasze oko praktycznie nie ma dostępu.

Czyli kolejny raz widać, że nie warto oceniać książki po okładce... ;)

Z lornetkami jest tak, że naprawdę warto przez nie spojrzeć przed zakupem. Testy pokazują pewne obiektywne rzeczy, ale jak je przetworzą nasze subiektywne i łatwe do oszukania zmysły okazuje się dopiero po przyłożeniu lornetki do oka.

"Te pochłanianie światła fioletowego i niebieskiego musiało być tutaj istotnym czynnikiem, przez co jego ubytek stał się zauważalny."


Powinno być "TO pochłanianie".

Słusznie!

Czy miałoby sens rozszerzenie procedury testowej lornetek (i lunet) o analizę zdjęć tablicy testowej wykonanych przez te przyrządy optyczne? Wydaje mi się, że można byłoby wykonać takie zdjęcia ustawiając matrycę CCD(CMOS) w źrenicy wyjściowej, czyli użyć połówkę lornetki lub lunetę jako obiektyw. Najpierw można wyostrzyć na krawędzie źrenicy wyjściowej ustawiając (np. za pomocą śruby mikrometrycznej) odległość pomiędzy matrycą, a okularem, a później pokrętłem ostrości w lornetce wyostrzyć tablicę testową. Oczywiście matryca musiałaby być ustawiona prostopadle do osi optycznej. Wtedy można byłoby dokonać dokładnych pomiarów rozdzielczości, aberracji itp., podobnie jak to ma miejsce w testach obiektywów i uniknąć subiektywizmu w ocenie i porównywaniu testowanych przyrządów. Jeżeli się mylę, to uświadom mnie proszę Arku dlaczego.

A dodatkowo jeszcze o tego rodzaju filmiki: [ link ]?

Ale właśnie te filmiki świetnie pokazują dlaczego tego nie należy robić. Zobaczcie na te potężne nieostrości i pociemnienia. To przecież dodatkowe elementy optyczne, które same w sobie dokładają wady. Finalny efekt może być różny i zależny od wielu czynników, co czyni taki pomiar nie do końca obiektywnym.

Czyli projektując optykę lornetki przyjmuje się, że "matryca" w oku nie jest płaska?

Przecież to nie jest sama "matryca" tylko detektor z soczewką :)

:D
Jasne - ale gość na filmie też nie przykładał gołej matrycy do okularu?

Zgadza się. I to jest właśnie problem.

Co więcej, problemem technicznym może być odpowiednie przykładanie układu pomiarowego (optyka + matryca) do okularu lornetki - za każdym razem trochę innego i inaczej wyprofilowanego. A w takim przypadku każde nachylenie do osi optycznej powoduje wybuchy wad pozaosiowych.

Jeśli lornetka 8x32 ma wymiary i masę porównywalne do wielu lornetek 8x42, a przy tym w jej cenie można kupić większość modeli zarówno 8x32 jak i 8x42, to warto ja porównywać nie tylko z 8x32 ale i 8x42. Czy w takim kontekście to wciąż najlepsze co można dostać w tej cenie i przybliżeniu 8x? :)

Ja widziałbym takie pomiary bez żadnych dodatkowych soczewek. Źrenica wyjściowa o średnicy max. 7 mm wystaje przed okular (muszlę oczną). Wystarczy, żeby matryca miała rozmiar najkrótszego boku co najmniej 7 mm. Mógłby to być bezlusterkowiec bez obiektywu. Do ławy optycznej można zamocować badaną lornetkę i trójosiowy (xyz) stolik ze śrubami mikrometrycznymi dla każdej osi i stolik z korektą pochylenia w dwóch osiach. Do tego przykręcony byłby ten bezlusterkowiec, który można byłoby ustawiać w pięciu stopniach swobody (x, y , z, pitch, yaw). Wtedy można ustawić środek źrenicy wyjściowej na środku matrycy i ustawić matrycę prostopadle do osi optycznej lornetki (równolegle do płaszczyzny źrenicy wyjściowej). Takie gadżety można zamówić np. tutaj: link
Jeżeli źrenica wyjściowa nie jest płaska, tylko ma kształt wycinka sfery, jakiejś paraboloidy obrotowej itp., to wtedy trzeba byłoby ostrzyć na matrycy osobno dla centrum pola widzenia i osobno dla wszystkich innych badanych odległości o środka pola. Nasze oczy chyba automatycznie fokusują jak wodzimy wzrokiem po polu widzenia. Przypuszczam, że są też takie obiektywy fotograficzne dla których na płaskiej matrycy ustawienie ostrości w środku daje rozmycie na brzegach, a ustawienie ostrości na brzegach powoduje nieostry środek.
Po wepchnięciu okularu lornetki do otworu obiektywowego bezlusterkowca trzeba byłoby jeszcze osłonić brzegi tego otworu np. tkaniną, żeby do matrycy nie docierało boczne światło. Reszta pomiarów mogłaby być podobna do tego, co jest w testach obiektywów. Od razu byłby pomiar średnicy źrenicy wyjściowej i jej okrągłości.
Jeżeli zdarzyłoby się, że miałbym nadmiar wolnego czasu (mało prawdopodobne), to spróbuję zrobić zdjęcia papieru milimetrowego przez lornetkę i podzielę się moimi spostrzeżeniami.

Co to są spajki?

Dziadek79 - nie dam się za to pociąć, ale sama matryca bez optyki chyba raczej nie da rady. To jednak temat na zupełnie osobną dyskusję i pewnie sporo testów praktycznych.

Poza tym to ogromna inwestycja czasowa i finansowa. Testy lornetek na tym portalu już teraz na siebie nie zarabiają i są utrzymywane przez testy aparatów i obiektywów. Nie jestem w stanie więc na lornetki przeznaczać więcej środków czasowych i finansowych, bo portal pójdzie z torbami.

tomek_ - spajki to takie linie wybiegające z jasnych obiektów np. z jasnej gwiazdy w centrum tego obrazu:

link

Najczęściej powstają na skutek dyfrakcji na niezbyt kołowym obrazie źrenicy wejściowej (przysłony), ale w lornetkach bardzo często w efekcie rozpraszania świata na krawędzi pryzmatu dachowego.

Arek, a czy to nie było czasem tak, że po wycofaniu cudnego i kultowego Dialyta 8x30B T*P* pojawił się ten paskudny i bezpłciowy ZEISS Diafun 8x30, którego na Ebayu nikt nawet kijem nie chce tknąć?

Dopiero do Diafunie były Victory i Conquast.
Zobacz jaka paskuda:
link

Fakt, był jeszcze Diafun. Mało, kto o nim pamięta, bo był podobno słaby optycznie.