Podsumowanie

Patrząc w wartościach bezwzględnych, tryb filmowy w Sony A7R IV to „średnia krajowa”. Z jednej strony mamy dobrej jakości obraz w większości trybów nagrywania, rozbudowane profile obrazu, świetny autofokus, czy wydajną baterię. Z drugiej strony brak 10-bitowych kodeków i zapisu w 4K w 50/60 (lub więcej) kl/s, słabe slow motion, średnio działającą stabilizację i odszumianie, nad którym użytkownik nie ma żadnej kontroli. Są zalety, są wady, choć w aparacie za ponad 15 tys. zł powinno być więcej tych pierwszych, a mniej tych drugich.

Tak zapewne brzmiałoby podsumowanie, gdyby Sony A7R IV był jedynym flagowym modelem firmy, mającym zaspokoić potrzeby wszystkich grup użytkowników. Tyle tylko, że tak nie jest. W rodzinie najnowszych modeli Sony są jeszcze A7 III, A7S III oraz A9 II, z czego to A7S III jest przeznaczony dla filmowców i, z tego co pokazały nasze pierwsze wrażenia z jego użytkowania, jest on wolny od większości wymienionych powyżej wad. Jeśli ktoś zatem poszukuje sprzętu do profesjonalnego filmowania, powinien po prostu sięgnąć po inny model. A7R IV pochodzi natomiast z linii przeznaczonej przede wszystkim do zdjęć. Jego odbiorcą jest zatem fotograf, który może czasem chcieć nagrać jakieś ujęcie jako niewielkie uzupełnienie swojej podstawowej pracy. Jeśli tak spojrzeć na A7R IV, to większość wad można mu wybaczyć i uznać, że z punktu widzenia docelowej grupy odbiorców, jego tryb filmowy jest wystarczająco rozbudowany. Choć oczywiście działanie stabilizacji i redukcji szumu nadal można by było poprawić.

Sony A7R IV ma w zasadzie trzech konkurentów na rynku – Canona R5, Nikona Z7 oraz Panasonika S1R. Poniekąd konkurencję stanowi też poprzednia generacja „erki”, czyli A7R III. Ich porównanie zacznijmy od cen (według Ceneo z dn. 01.09.2020)

• Canon EOS R5 Body – ok. 20650 zł.
• Nikon Z7 Body – ok. 11100 zł.
• Panasonic S1R Body – ok. 12000 zł.
• Sony A7R III Body – ok. 10500 zł.
• Sony A7R IV Body – ok. 15150 zł.

Canon jest najdroższy z całej stawki, ale też oferuje najbardziej rozbudowane funkcje filmowe (4K do 120 kl/s w 10-bitowym kodeku oraz 8K w RAW-ach), choć na chwilę obecną nie wiadomo, na ile korzystanie z nich jest utrudnione przez przegrzewanie się aparatu i sztuczne programowe ograniczniki czasu pracy. Także Nikon i Panasonic na papierze wypadają lepiej od testowanego aparatu – Nikon oferuje zapis 10-bitowego materiału oraz filmów w RAW na zewnętrzny rejestrator, a Panasonic wewnętrznie zapisuje filmy 4K w 50 i 60 kl/s. A przy tym obydwa są sporo tańsze. Najtańszy z całej stawki jest poprzednik testowanego aparatu, którego tryb filmowy jest niemal identyczny jak w przypadku A7R IV. Osoby poszukujące hybrydowego rozwiązania do fotografii i okazyjnego filmowania mają zatem sporo opcji, wśród których wybór wcale nie jest łatwy.

Na koniec pozostaje nam podsumowanie powyższych rozważań listą wad i zalet testowanego aparatu, zebranych w jednym miejscu:

Zalety:

• solidna, uszczelniona obudowa,
• bardzo dobrze wyprofilowany grip,
• bardzo pojemna bateria,
• podwójne gniazdo kart pamięci,
• duża ilość elementów sterujących,
• możliwość programowania funkcji wybranych elementów sterujących,
• wejście na zewnętrzny mikrofon,
• wyjście słuchawkowe,
• wyjście HDMI,
• możliwość wygenerowania w aparacie kodu czasowego,
• bardzo dobry wizjer elektroniczny,
• brak ograniczeń czasu nagrywania,
• bardzo rozbudowane profile obrazu zawierające wszystko, co może być potrzebne użytkownikom,
• bardzo duży zakres dynamiczny obrazu w profilach S-Log2 i S-Log3,
• bardzo sprawnie działający śledzący autofokus,
• autofokus z wykrywaniem twarzy i oka,
• rozbudowane narzędzia ułatwiające manualne ustawienie ostrości,
• bardzo dobra szczegółowość obrazu przy filmowaniu w 4K oraz dobra przy filmowaniu w Full HD w trybie pełnoklatkowym,
• identyczna jakość obrazu w 25 i 50 kl/s w Full HD,
• bardzo duży zakres użytecznych czułości we wszystkich trybach oprócz Full HD w 100/120 kl/s,
• szybki odczyt matrycy (mały rolling shutter) w Full HD,
• bardzo rozbudowana oferta systemowych obiektywów z autofokusem.

Wady:

• brak dedykowanego przycisku do przełączania się między wizjerem a ekranem,
• bardzo chaotyczne menu,
• brak możliwości wprowadzenia do urządzenia kodu czasowego wygenerowanego na zewnątrz,
• rozdzielczość ekranu mogłaby być wyższa,
• brak bardziej zaawansowanych funkcji kontroli ekspozycji, takich jak waveform czy false color,
• filmy w 4K z prędkościami tylko do 30 kl/s,
• brak możliwości zapisu filmów z 10-bitową głębią koloru lub próbkowaniem 4:2:2,
• ryzyko wystąpienia posteryzacji przy korzystaniu z profilu S-Log3 z powodu niewystarczającej, 8-bitowej głębi koloru,
• kiepsko działająca stabilizacja matrycy w trybie filmowym,
• brak opcjonalnej cyfrowej stabilizacji obrazu,
• kiepska jakość obrazu i wysoki poziom szumów w Full HD w 100/120 kl/s,
• brak jakiejkolwiek kontroli nad działaniem odszumiania w trybie filmowym,
• duży rolling shutter w 4K przy korzystaniu z trybu APS-C/Super 35.

Filmy przykładowe

Na zakończenie testu prezentujemy kilka przykładowych plików do pobrania. Materiały zostały nagrane z wykorzystaniem obiektywu Sony FE 24–70 mm f/2.8 GM.

• film 1 – 56 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 3840×2160, 25 kl/s, tryb pełnoklatkowy,
• film 2 – 120 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 3840×2160, 25 kl/s, tryb APS-C/Super 35,
• film 3 – 60 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 1920×1080, 25 kl/s, tryb pełnoklatkowy, ISO 3200,
• film 4 – 96 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 1920×1080, 25 kl/s, 25 kl/s, tryb APS-C/Super 35, ISO 3200,
• film 5 – 248 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 3840×2160, 25 kl/s, tryb pełnoklatkowy, ujęcie na wysokiej czułości (ok. ISO 25600), profil obrazu HLG,
• film 6 – 68 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 1920×1080, 25 kl/s, tryb pełnoklatkowy, slow motion nagrane jako 100 kl/s i zapisane jako 25 kl/s,
• film 7 – 72 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 1920×1080, 25 kl/s, tryb tryb APS-C/Super 35, slow motion nagrane jako 100 kl/s i zapisane jako 25 kl/s,
• film 8 – 68 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 1920×1080, 50 kl/s, profil obrazu HLG,
• film 9 – 84 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 1920×1080, 25 kl/s, „test vloggera”, profil obrazu wyłączony, bez stabilizacji,
• film 10 – 176 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 1920×1080, 50 kl/s, „test vloggera”, profil S-Log3, stabilizacja matrycy włączona,
• film 11 – 24 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 1920×1080, 25 kl/s, tryb APS-C/Super 35, kodek z niższą przepływnością (16 Mbit/s).

W testach wykorzystujemy studyjne lampy błyskowe i światła stałego firmy Quadralite dostarczone przez sklep Foto-Tip.pl