Panasonic GX800 charakteryzuje się niewielkim rozmiarem i wagą. Nie zmieniły się jego wymiary w stosunku do modeli GF7 i GF8, waga zwiększyła się jedynie nieznacznie, bo o 3g. Ciągle jest to najmniejszy bezlusterkowiec w ofercie japońskiego producenta. Poniżej prezentujemy porównanie jego wielkości do nieco bardziej zaawansowanego brata - Lumiksa GX80, a w tabelce do bezpośrednich konkurentów.

Nowy bezlusterkowiec japońskiego producenta odróżnia się wyraźnie od poprzednika. Wyglądem również nawiązuje do stylistyki retro, jednak sama bryła aparatu uległa zmianie. Nie mamy już bowiem na górnej ścianie wzgórka lampy błyskowej, cała ściana jest płaska. Ogólnie rzecz biorąc korpus charakteryzuje się prostym kształtem, znaczną część przedniej i bocznych ścianek pokrywa materiał imitujący skórę, a całość wykończona jest elementami w srebrnym lub czarnym kolorze. W związku z tym aparat prezentuje się klasycznie i na pierwszy rzut oka odnosi się wrażenie, iż mamy do czynienia z aparatem z wyższej półki. Kiedy jednak bierzemy go do ręki dość łatwo odczuć, że jego korpus jest wykonany z tworzywa sztucznego. Mimo to, do jakości wykonania nie można mieć większych zastrzeżeń, szczególnie że mamy do czynienia z bezlusterkowcem z najniższej amatorskiej linii. Poszczególne elementy obudowy GX800 są dobrze dopasowane do siebie, a cała konstrukcja zachowuje sztywność.

Zasilanie i gniazda

Podobnie jak poprzednik, Panasonic GX800 zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym DMW-BLH7E o napięciu 7.2 V i pojemności 680 mAh. Według specyfikacji aparatu jego wydajność wynosi do około 230 zdjęć. Podczas testu udawało na msię wykonać na nim nieznacznie więcej zdjęć, jednka nawet pomimo tego faktu trzeba przyznać, że wydajność GX800 jest niewielka. Może się okazać, że przy wyjściu na dłuższy spacer, łączący w sobie fotografowanie i filmowanie (o użyciu WiFi do zdalnego sterowania aparatem nie wspominając), energii w akumulatorze nam nie wystarczy. Na plus tutaj warto zaliczyć fakt, że ładowanie aparatu odbywa się poprzed kabel micro USB, zatem może się odbywać z wykorzystaniem ładowarki smartfonowej czy powerbanka. Producent w zestawie dołącza właśnie taką ładowarkę z gniazdem USB i kabel micro USB.

Nowością w stosunku do poprzednika jest slot na karty micro SD. Znajduje się od pod plastikową zaślepką, obok akumulatora.

Z prawej strony aparatu, pod małą plastikową klapką umieszczone zostały dwa gniazda:

• wyjście mikro-HDMI typu D,
• wielofunkcyjne złącze USB,

Przyciski

Z powodu niewielkich rozmiarów Panasonika GX800, na jego obudowie nie ma zbyt wiele miejsca na dużą liczbę elementów sterujących. Nowy model został wyposażony w taką samą liczbę elementów sterujących jak poprzednik, zmianie nie uległo też ich położenie. Jedyną różnicą jakiej możemy się dopatrzyć jest zmiana domyślnych funkcji przycisków funkcyjnych znajdujących się na górnej ścianie korpusu (Fn1 oraz Fn3). Teraz służą one do włączenia funkcji Post Focus oraz 4K Photo.

Po lewej stronie lampy błyskowej mamy przycisk Fn3/Post Focus, obsługujący domyślnie funkcję wspomnianą wyżej. Istnieje jednak możliwość jego przeprogramowania. Przechodząc na prawą stronę trafiamy na przycisk Fn1/4K Photo, tradycyjny spust migawki z otaczającym go włącznikiem oraz pokrętło trybów pracy aparatu. Pozycje, które na nim widnieją, przedstawiają się następująco:

• P – tryb półautomatyczny,
• A – tryb priorytetu przysłony,
• S – tryb priorytetu migawki,
• M – tryb ręczny,
• Panorama – tryb automatycznej panoramy,
• SCN – tryb scen: Jedwabista cera, Miękkie podświetlenie, Nastrój zrelaksowania, Czyste błękitne niebo, Romantyczna zorza zachodu, Żywa poświata zachodu, Lśniąca woda, Pogodna noc, Chłodne nocne niebo, Ciepły krajobraz nocny, Nocny krajobraz artystyczny, Roziskrzone oświetlenie, Zdjęcie nocne z ręki, Czysty portret nocny, Miękki obraz kwiatu, Apetyczne danie, Smakowity deser, Zatrzymaj zwierzę w ruchu, Czyste zdjęcie sportowe, Monochromatyczny,
• Tryb krajobraz,
• Tryb dzieci,
• Tryb portret,
• tryb kreatywnego sterowania – zdjęcia z dodatkowymi efektami modyfikującymi wygląd obrazu (szczegóły w rozdziale 6).

Przejdźmy zatem na tylną ścianę testowanego aparatu.

Tutaj zmian względem GF7 nie ma już żadnych. Nad ekranem LCD w prawej części umieszczono przycisk otwierający lampę błyskową. W prawym górnym narożniku mamy guzik uruchamiający nagrywanie filmów. Przechodząc niżej trafiamy na przycisk uruchamiający tryb odtwarzania. Pod nim znajduje się wielofunkcyjny wybierak z pierścieniem sterującym. Do przycisków kierunkowych przypisane są następujące funkcje:

• górny – kompensacja ekspozycji,
• prawy – balans bieli,
• dolny – tryb wyzwalania migawki,
• lewy – wybór obszaru ustawiania ostrości.

Na przedniej ściance aparatu znajdziemy jedynie przycisk zwalniający blokadę bagnetu.

Warto w tym miejscu wspomnieć o przyciskach programowalnych. GX800 ma ich trzy - Fn1 i Fn3 na górnej ścianie korpusu oraz Fn2 pod wybierakiem na tylnej ścianie. Kolejnych pięć ma natomiast formę „wirtualną” i dostępne są z poziomu wyświetlacza za pomocą interfejsu dotykowego. W wypadku wszystkich przycisków Fn mamy do dyspozycji szeroki wachlarz opcji, których lista obejmuje następujące pozycje (elementy oznaczone gwiazdką dostępne są tylko dla fizycznych przycisków:

Funkcje, które można zaprogramować przyciskom prezentują się następująco:

Menu

Menu w GX800 pod względem organizacji i wyglądu jest dokładnie takie, do jakiego Panasonic już zdążył nas przyzwyczaić. Organizacyjnie mamy nadal podział na 5 głównych kategorii: menu fotografowania, filmowania, ustawień własnych, konfiguracji oraz menu odtwarzania. Wciskając przycisk menu przechodzimy bezpośrednio do ostatnio używanego elementu menu. Warto również dodać, że w zależności od liczby elementów w danej kategorii, dzieli się ona na odpowiednią liczbę podstron. W trybie SCN, inteligentnej automatyki oraz kreatywnego sterowania pojawia się dodatkowa kategoria z ustawieniami charakterystycznymi dla danego trybu.

Menu zdjęć

Menu filmu

Menu ustawień własnych

Menu ustawień

Menu odtwarzania

Tak jak w innych bezlusterkowcach Panasonika, poza głównym menu w testowanym aparacie mamy także dostęp do tzw. szybkiego menu, uruchamianego przyciskiem Q.MENU. Może ono pracować w dwóch trybach zawartości: predefiniowanej lub ustalanej przez użytkownika. W tej pierwszej opcji prezentuje się ono następująco:

Quick menu

W drugiej opcji natomiast, do szybkiego menu możemy przypisać do 15 ustawień, a wybierać można z następujących elementów:

• Styl zdjęć,
• Wybór filtra,
• Ustawienia zdjęć (proporcje i rozmiar obrazu),
• Jakość,
• Czułość ISO,
• Tryb pomiaru światła,
• Tryb ostrości (AFS/AFF/AFC/MF),
• Inteligentna dynamika,
• Inteligentna rozdzielczość,
• HDR,
• Typ migawki,
• Tryb lampy błyskowej,
• Kompensacja błysku,
• Dodatkowy telekonwerter,
• Cyfrowy zoom,
• Stabilizator,
• Film Snap,
• Ustawienie filmu,
• Tryb obrazu,
• Tryb cichy,
• Wyróżnienie punktu ostrości (peaking),
• Histogram,
• Linie pomocnicze,
• Wzór zebry,
• Live View monochromatyczne,
• Obszar nagrywania,
• Krok zoomu,
• Szybkość zoomu,
• Ekran dotykowy.

Wyświetlacz

Panasonika GX800 wyposażono w odchylany 3.2-calowy wyświetlacz TFT LCD. Nie zmieniła się jego rozdzielczość względem poprzednika, czyli wynosi ona 1 040 000 punktów. Wyświetlacz jest uchylny - możemy go odchylić ku górze o 180 stopni. W menu konfiguracji odnajdziemy opcje pozwalające regulować jasność, kontrast oraz kolorystykę wyświetlanego na ekranie obrazu. Kolejna pozycja służy do ustawiania intensywności podświetlenia wyświetlacza. Poza ustawieniem automatycznym, w którym aparat sam dostosowuje intensywność do warunków zewnętrznych, mamy jeszcze trzy ustawienia: jaśniejszy, standardowy i ciemniejszy.

Obraz generowany przez wyświetlacz LCD jest dobrej jakości i trudno mieć większe zastrzeżenia. Ekran umożliwia komfortową pracę nawet w słońcu, pod warunkiem ustawienia maksymalnej jasności. Jest to ważne, ze względu na brak wbudowanego wizjera elektronicznego.

Ekran w GX800 wyposażony jest w funkcję dotykowej obsługi, która jest analogiczna jak w przypadku jego poprzednika. Możemy zatem obsługiwać aparat niemalże bez użycia fizycznych przycisków. W menu głównym oraz Q.MENU możemy nawigować oraz zmieniać parametry. W trybie przeglądania zdjęć możemy nie tylko przewijać je palcem, ale również powiększać i pomniejszać. Tych ostatnich czynności dokonujemy przesuwając po ekranie dwa palce, zbliżając je do siebie (pomniejszanie) lub oddalając (powiększanie). W niektórych z wariantów wyświetlania zdjęcia mamy także na ekranie przycisk usuwania oraz przycisk umożliwiający wysłanie widocznego zdjęcia za pośrednictwem WiFi. Ekran umożliwia także ustawianie ostrości i automatyczne wyzwalanie migawki po dotknięciu go w wybranym miejscu. Warto przypomnieć, że dotykowy interfejs oferuje 5 dodatkowych programowalnych przycisków Fn. Podobnie jak we wcześniejszych Lumiksach z dotykowym interfejsem, również w GX800 nie mamy praktycznie żadnych zastrzeżeń do tej funkcjonalności.

Korzystając z przycisku DISP. w trybie fotografowania można przełączać kolejne warianty wyświetlanych na ekranie LCD informacji. Do wyboru są następujące widoki kadru:

• informacje o ustawieniach i parametrach ekspozycji,
• bez informacji (podstawowe parametry ekspozycji widoczne po wciśnięciu spustu migawki do połowy),
• wariant pierwszy + elektroniczna poziomica,
• wariant drugi + elektroniczna poziomica.

W trybie odtwarzania mamy do wyboru pięć wariantów wyświetlania zdjęć, pomiędzy którymi również przechodzimy przez naciskanie klawisza DISP.:

• samo zdjęcie,
• zdjęcie + podstawowe informacje (głównie w dolnej części ekranu),
• miniaturka zdjęcia + skrócony EXIF,
• miniaturka zdjęcia + informacje o parametrach ekspozycji + histogramy RGBY,
• zdjęcie ze wskaźnikami przepaleń (o ile w menu konfiguracji włączona jest odpowiednia opcja).

Zdjęcia można również powiększać oraz przeglądać w postaci miniaturek (12 lub 30 zdjęć) lub z poziomu kalendarza. Tryb odtwarzania zdjęć ilustruje poniższy film:

Tryb Wideo

Testowany aparat posiada rozwinięty tryb filmowania. Poniższy zrzut ekranu z instrukcji pokazuje, jakie formaty producent oddaje do naszej dyspozycji.
Maksymalny czas ciągłego nagrywania filmu jest ograniczony do 29 min 59 s lub do 4 GB wielkości pliku.

Panasonic GX800, podobnie jak jego poprzednik, nagrywa dźwięk stereo (Dolby Digital stereo w AVCHD oraz AAC stereo w MP4), a wbudowany mikrofon został umieszczony na górze aparatu. W menu znajduje się również możliwość redukcji szumu wiatru. Tryb pomiaru światła przy filmowaniu można wybrać taki sam jak dla fotografowania: punktowy, centralnie ważony lub matrycowy. Możliwe jest również włączenie ciągłego autofokusa, powiększenia 2x lub 4x oraz elektronicznej stabilizacji obrazu.

W testowanym Lumiksie mamy możliwość rejestrowania filmów z wykorzystaniem filtrów cyfrowych dostępnych w trybie kreatywnego sterowania. Wyjątek stanowią jedynie ustawienia „Monochromatyczny Rough”, „Monochromatyczny Silk”, „Miękka ostrość”, „Filtr gwiezdny” i „Światło słoneczne”. Warto także wspomnieć o funkcji redukcji migotania (dla czasów 1/120, 1/100, 1/60 i 1/50 s).

Podobnie jak w modelu GF7 również w Lumiksie GX800 mamy możliwość nagrywania krótkich filmów w trybie o nazwie SNAP. W tym trybie filmy nagrywane są w formacie MP4 Full HD 25p. Po jego aktywacji, w pierwszej kolejności należy zdefiniować długość klipu (2, 4, 6 lub 8 sekund). Ponadto w ustawieniach znajdziemy jeszcze dwie opcje „przesunięcie ostrości” oraz „przenikanie”. Ta pierwsza pozwala na automatyczną zmianę ostrości, która dokonuje się podczas nagrywania filmów. Wcześniej jednak należy wskazać w kadrze dwa punkty, pomiędzy którymi zostanie dokonana zmiana ostrości. Opcja „przenikanie” pozwala ustawić sposób zachowania się obrazu na początku lub na końcu nagrywanego filmu. W tym zakresie do wyboru mamy następujące ustawienia:

• WHITE-IN / WHITE-OUT – efekt płynnego przejścia pomiędzy białym ekranem a obrazem na początku lub obrazem a białym ekranem na końcu filmu; głośność dźwięku jest stopniowo zwiększana lub zmniejszana,
• BLACK-IN / BLACK-OUT – efekt płynnego przejścia pomiędzy czarnym ekranem a obrazem na początku lub obrazem a czarnym ekranem na końcu filmu; głośność dźwięku jest stopniowo zwiększana lub zmniejszana,
• COLOR-IN / COLOR-OUT – efekt płynnego przejścia pomiędzy czarno-białym a kolorowym obrazem na początku filmu lub odwrotnie na jego końcu; dźwięk utrzymywany jest na stałym poziomie.
• OFF.

Przy odtwarzaniu filmów na dotykowym ekranie dostępne są następujące przyciski: play, pauza i przewijanie przód/tył. Po zatrzymaniu odtwarzania przy użyciu pauzy, mamy możliwość zapisania zdjęcia z wybranej sceny.

Przykładowe filmy

Filmy zostały nagrane z podłączonym obiektywem zestawowym Panasonic G VARIO 12–32 mm f/3.5–5.6 ASPH. M.O.I.S.

• film 1 – AVCHD – 1920×1080 pix, 17M, 50i, 226.7 MB
• film 2 – AVCHD – 1920×1080 pix, 24M, 24p, 61.7 MB
• film 3 – AVCHD – 1920×1080 pix, 24M, 25p, 163.4 MB
• film 4 – AVCHD – 1920×1080 pix, 28M, 50p, 196.5 MB
• film 5 – MP4 – 3840×2160 pix, 100M, 24p, 36.7 MB
• film 6 – MP4 – 3840×2160 pix, 100M 25p, 39.6 MB
• film 7 – MP4 – 3840×2160 pix, 100M, 30p, 62.7 MB
• film 8 – MP4 – 1920×1080 pix, 28M, 50p, 26.1 MB
• film 9 – MP4 – 1920×1080 pix, 28M, 60p, 19.6 MB
• film 10 – MP4 – 1280×720 pix, 10M, 25p, 26.6 MB, (elektroniczna stabilizacja wyłączona)
• film 11 – MP4 – 1280×720 pix, 10M, 25p, 28.3 MB, (elektroniczna stabilizacja włączona)