Sony A7 III - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
- L – 6000×4000 (3:2) oraz 6000×3376 (16:9),
- M – 3936×2624 (3:2) oraz 3936×2216 (16:9),
- S – 3008×2000 (3:2) oraz 3008×1688 (16:9).
- L – 3936×2624 (3:2) oraz 3936×2216 (16:9),
- M – 3008×2000 (3:2) oraz 3008×1688 (16:9),
- S – 1968×1312 (3:2) oraz 1968×1112 (16:9).
Wygląd zdjęć zapisywanych jako JPEG można regulować pod względem kontrastu, nasycenia i wyostrzenia. W testowanej Alphie opcje te odnajdziemy np. w menu Fn pod pozycją „Strefa twórcza”. Można za jej pomocą wybrać jeden z trzynastu zdefiniowanych trybów obrazu: Standard, Intensywny, Neutralny, Czysty, Głęboki, Pastelowy, Portret, Krajobraz, Zachód słońca, Scena nocna, Jesienne liście, Czerń i biel lub Sepia. W każdym z trybów natomiast mamy dodatkowo możliwość regulacji wspomnianych wcześniej parametrów w przedziale od −3 do +3 ze skokiem jednostkowym. Ponadto do wyboru jest 6 pozycji, pod które można przypisać wybrane ustawienie (spośród wymienionych przed chwilą), które można niezależnie modyfikować.
Standardowe porównanie jakości JPEG-ów
Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą Canona 6D Mark II i Nikona D750. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.
JPEG-i z aparatów Sony prezentują się bardzo korzystnie. Warto jednak pamiętać, że w przeciwieństwie do konkurencji, są one dość mocno wyostrzane, co poprawia ich wizualny odbiór. Trzeba przyznać, że szczegółowość zdjęć jest dobra nawet przy ISO 3200.
Wyraźniejszy spadek jakości zauważymy dla kolejnej nastawy. Na tle lustrzanek Canona i Nikona, nowa A7 wydaje się oferować ciut lepszy obraz przy ISO 6400. Przy wyższych wartościach czułości obserwujemy postępujące pogorszenie jakości, wynikające nie tylko z pojawiającego się szumu, ale także skutków jego usuwania.
A7 III wypada korzystniej na tle poprzednika, co szczególnie widać na wyższych czułościach. Na zdjęciach z nowego modelu widać zysk w postaci niższego poziom szumu i lepszej szczegółowości.
Wyostrzanie
Poniżej prezentujemy wynik działania funkcji wyostrzania zastosowanej w testowanym aparacie. Poza najniższym poziomem wyostrzania ustawionym na −3, pokazujemy również wycinki zdjęć zrobionych na wyostrzaniu neutralnym 0 oraz maksymalnie wyostrzone na +3.
Sony A7 III, ISO 100 | |||
|
|||
|
|||
|
Przy środkowym stopniu wyostrzania („0”) obraz wydaje się już nieco zbyt mocno uwydatniony, dlatego naszym zdaniem warto korzystać z ustawień z zakresu od −3 do 0.
Efekty wizualne
W A7 III podobnie jak w innych Alphach odnajdziemy funkcję filtrów artystycznych. Odnajdziemy je pod pozycją „Efekt wizualny” w menu aparatu, a do wyboru mamy następujące możliwości:
- Aparat zabawka (normalny, zimny, ciepły, zielony, magenta),
- Kolor pop,
- Posteryzacja (kolor lub czarno-białe),
- Zdjęcie retro,
- High-key miękki,
- Czarno-białe z zachowaniem pojedynczego koloru (czerwony, zielony, niebieski, żółty),
- Czarno-białe z dużym kontrastem,
- Czarno-białe o bogatej gradacji.
Efekt działania poszczególnych filtrów przedstawiamy poniżej.
HDR i DRO
Podobnie jak w innych aparatach systemowych tego producenta, Sony zaimplementowało w A7 III dwie funkcje pozwalające na rozszerzenie rozpiętości tonalnej: HDR (High Dynamic Range) i DRO (Dynamic Range Optimizer). To, co je odróżnia, to sposób w jaki uzyskiwany jest ten efekt. Funkcja HDR bazuje na wykonaniu trzech różnych ekspozycji (co 1, 2, 3, 4, 5 lub 6 EV oraz auto), podczas gdy DRO (5 stopni intensywności oraz auto) jedynie „wyciąga” informacje z ciemnych obszarów na zdjęciu. Zdjęcia przykładowe wykonaliśmy z następującymi ustawieniami:
- DRO i HDR wyłączone,
- DRO Auto / Level 1 / Level 3 / Level 5,
- HDR Auto / 1 EV / 3 EV / 6 EV.