Canon EOS R50 - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
Standardowe parametry modyfikujące wygląd zdjęć JPEG znajdziemy pod opcją „Styl obrazów” (trzecia zakładka menu fotografowania), czyli tak jak w innych lustrzankach i bezlusterkowcach systemu EOS. Do wyboru mamy następujące style: Auto, Standard, Portret, Krajobraz, Szczegóły, Neutralny, Dokładny, Monochromatyczny i Użytkownika 1, 2, 3. Każdy z nich (poza monochromatycznym) może być regulowany w pod względem ostrości (8-stopniowa skala siły wyostrzania) oraz dwa dodatkowe parametry: precyzja i próg (regulowane w 5-stopniowej skali) oraz kontrastu, nasycenia i tonacji (9-stopniowe skale). W przypadku stylu monochromatycznego mamy następujące parametry: ostrość, kontrast, efekt filtru (brak, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony) oraz efekt tonalny (brak, sepia, niebieski, purpurowy, zielony).
W testowanym aparacie czułość można zmieniać w zakresie od ISO 100 do 25600 (plus wartość rozszerzona 51200), a krok zmiany ISO wynosi 1/3 EV. Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą aparatów Fujifilm X-T30 II i Olympus OM-D E-M10 Mark IV.
Jak zwykle w aparatach Canona, przy zerowym stopniu wyostrzania, testowany EOS oferuje obraz dość „miękki”. Zarówno R50, jak i X-T30 II nieco lepiej odwzorowują detale względem E-M10 Mark IV, mają jednak nad nim pewną przewagę wynikającą z wyższej rozdzielczości sensorów.
Przy wyższych czułościach, wszystkie wycinki tracą oczywiście na szczegółowości, przy czym najbardziej rzuca się to w oczy w przypadku Olympusa. Naszym zdaniem X-T30 II oferuje nieco lepszą szczegółowość od EOS-a R50, choć odszumianie w aparacie Fujifilm wydaje się trochę bardziej agresywne.
Wyostrzanie
W testowanym EOS-e mamy do dyspozycji 8-stopniową skalę siły wyostrzania (od 0 do 7) oraz dwa dodatkowe parametry: precyzja i próg, regulowane w 5-stopniowej skali. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w rozdziale czwartym. Poniżej prezentujemy wycinki zdjęć naszej scenki zapisanych jako JPEG-i z najniższą siłą wyostrzania oraz na poziomie 3 i 7. Parametry precyzja i próg ustawione były na wartość 2 (domyślną dla Neutralnego stylu obrazu). Zdjęcia wykonane zostały na czułości ISO 100.
Canon EOS R50, ISO 100 | |||
|
|||
|
|||
|
Z całą pewnością nie polecamy stosować wyostrzania na maksymalnym poziomie. Stopień „3” także nie oferuje obraz nieco przeostrzony. Najlepiej będzie zatem wybrać parametr pomiędzy „0” a „3”.
Filtry twórcze
Canon EOS R50 oferuje możliwość wykorzystania kilku filtrów artystycznych, niezmiennych zresztą od lat. Modyfikują one w charakterystyczny sposób wykonane zdjęcie. Funkcja ta dostępna z poziomu menu podręcznego oraz w menu odtwarzania zdjęć. Do wyboru mamy następujące filtry:
- Ziarnisty Cz/B,
- Miękka ostrość,
- Efekt rybiego oka,
- Efekt akwareli,
- Efekt pogrubienia artystycznego (tylko poprzez menu edycji zdjęć, tj. niedostępne w trakcie fotografowania),
- Efekt aparatu zabawki,
- Efekt miniatury.
Tryb HDR
Tryb HDR w EOS-ie R50 oferuje całkiem rozsądną kontrolę nad efektem końcowym wyglądu obrazu. Najważniejszym parametrem w przypadku HDR-ów jest różnica ekspozycji pomiędzy kolejnymi zdjęciami. Aparat w tym trybie wykonuje trzy zdjęcia, a różnica w naświetleniu pomiędzy nimi może być kontrolowana automatycznie lub ręcznie przez fotografa. W przypadku ręcznej kontroli użytkownik ma do wyboru trzy warianty: ±1 EV, ±2 EV, ±3 EV.Kolejna opcja pozwala nam wybrać, czy tryb HDR ma działać tylko jednorazowo (dla pojedynczego ujęcia) czy ma być aktywny przez cały czas (do momentu jego wyłączenia). Zdjęć w trybie HDR nie musimy wykonywać ze statywu. W ustawieniach bowiem mamy opcję automatycznego wyrównywania, która pozwoli skorygować ewentualne przesunięcia pomiędzy zdjęciami, jeśli będziemy fotografować z ręki. Trzeba jednak mieć świadomość, że przy aktywnej opcji wyrównywania zdjęć wynikowy obraz nie obejmuje całego oryginalnego kadru.
Bardzo użyteczną opcją w trybie HDR jest możliwość zapisywania również oryginalnych zdjęć (w formacie jaki został wcześniej ustawiony w aparacie). Dzięki temu, jeśli na przykład uznamy, że efekt obróbki HDR w aparacie jest nie do końca taki, jakiego byśmy oczekiwali, możemy wykorzystać zachowane oryginały i dokonać ponownej obróbki na komputerze, korzystając z ulubionego programu i dobierając parametry według własnego uznania. Funkcję HDR możemy również realizować poprzez fotografowanie w trybie HDR PQ, w RAW-ach, albo HEIF-ach.
Przykładowe zdjęcia z wykorzystaniem funkcji HDR można znaleźć w teście EOS-a 90D.