W Sony A9 III obraz rejestrowany jest za pomocą matrycy CMOS Exmor RS o rozdzielczości 24.6 Mpix i rozmiarze 35.6×23.8 mm, wykonanej zgodnie z architekturą stacked (stosu). Całkowita ilość pikseli szacowana jest na 25.2 Mpix. Matryca w A9 III ma globalną migawkę, co oznacza jednoczesny odczyt wszystkich pikseli, a zatem brak efektu rolling-shutter.

Surowe zdjęcia RAW zapisywane są w postaci 14-bitowej jako pliki z rozszerzeniem ARW, a ich maksymalny rozmiar wynosi 6000×4000 pikseli. Jeśli chodzi o jakość RAW-ów, do wyboru mamy następujące formaty plików:

• nieskompresowany,
• skompresowany bezstratnie:
  • rozmiar L (24 Mpix),
  • rozmiar M (10 Mpix),
  • rozmiar S (6 Mpix),
• skompresowany.

Rozdzielczość układu jako całości

Korzystając z obiektywu Sony FE 50 mm f/1.4 GM, wyznaczyliśmy rozdzielczość układu aparat+obiektyw (w rozumieniu wartości funkcji MTF50). Pomiary wykonaliśmy za pomocą programu Imatest na zdjęciach tablicy testowej, zapisanych w formacie JPEG, z minimalnym wyostrzaniem, które w przypadku A9 III odpowiada ustawieniu 0. Wyniki prezentujemy na poniższym wykresie, a wartości wyrażone są w liniach na wysokość obrazu.

----- R E K L A M A -----

Maksymalne wyniki, jakie notuje A9 III, stoją na odrobinę wyższym poziomie jak u poprzednika, a także modelu R3 od Canona. Znacznie wyższe MTF-y zarejestrowaliśmy w przypadku Nikona Z8, co oczywiście nie dziwi, biorąc pod uwagę rozdzielczość jego matrycy. Warto jak zwykle sprawdzić stopień wyostrzenia JPEG-ów w nowym aparacie, co ma niebagatelne znaczenie dla uzyskanych wyników. Zerknijmy zatem, jak prezentują się przebiegi profilu granicy czerni i bieli (górne wykresy) oraz funkcja MTF (dolne wykresy).

Na górnych wykresach nie widać lokalnych ekstremów, co by świadczyło o braku wyostrzania. Na dolnych jednak widać, że funkcja MTF50 przekracza lekko wartość 1, co z kolei przeczy powyższej tezie. Niemniej, ów "wyskok" ponad 1 jest na tyle nieduży, że nawet jeśli jakieś wyostrzanie tu ma miejsce, to jest ono niewielkie.

Rozdzielczość matrycy

Test rozdzielczości matrycy przeprowadziliśmy z wykorzystaniem obiektywów: Sigma A 105 mm f/2.8 DG HSM, Voigtlander Apo-Lanthar 50 mm f/2 Aspherical i 65 mm f/2 Aspherical 1:2 Macro, a także Sony FE 50 mm f/1.4 GM. Wartości wyznaczyliśmy tradycyjnie w oparciu o funkcję MTF50, a pomiary wykonaliśmy na plikach RAW, które uprzednio przekonwertowaliśmy bez wyostrzania do formatu TIFF przy pomocy programu dcraw. Najwyższe uzyskane przez nas wyniki prezentujemy na poniższym wykresie.

Jak widać, A9 III oraz EOS R3 idą łeb w łeb w całym zakresie badanych przysłon. Nie dziwią znacznie wyższe osiągi Nikona Z8 – jego sensor ma bowiem nie 24-, a 45.7 megapikseli, a co więcej, nie posiada filtra antyaliasingowego. Ów filtr zastosowano natomiast w R3, w osłabionej wersji. A jak sytucja przedstawia się w przypadku testowanej Alfy? Spójrzmy na poniższe wykresy.

Nie widzimy na nich żadnych śladów wyostrzania, widać natomiast, że wartości odpowiedzi w częstości Nyquista wynoszą ok. 12 i 14%, odpowiednio dla składowej poziomej i pionowej. To oznacza, że w A9 III mamy do czynienia z filtrem antyaliasingowym, o nieco osłabionej sile. Ten zabieg wiąże się z obniżeniem zdolności rozdzielczej sensora, ale ma na celu redukować ryzyko pojawienia się mory na drobnych, powtarzających się wzorach. Poniższy wycinek zdjęcia naszej tablicy testowej pokazuje jednak, że morę dość łatwo zauważyć w specyficznych sytuacjach

Obiektyw Sigma A 105 mm f/2.8 DG DN Macro wykorzystywany w testach rozdzielczości udostępniła firma K-Consult.

Obiektywy Voigtlander Apo-Lanthar 65 mm f/2 Aspherical 1:2 Macro oraz Apo Lanthar 50 mm f/2 Aspherical, wykorzystywane w testach rozdzielczości udostępniła firma fdirect: