EOS R100 to aktualnie najnowsze „dziecko” z rodziny Canona i jednocześnie czwarty korpus niepełnoklatkowy w systemie RF-S. Jego specyfikacja zapewne nikogo nie zachwyci, jest to bowiem przedstawiciel najprostszych i najtańszych aparatów systemowych na rynku. Mamy tu do dyspozycji 24-megapikselowy sensor CMOS, autofocus Dual Pixel, tryb filmowania 4K (ale z dużym przycięciem obrazu), moduł Wi-Fi i Bluetooth, czy funkcje ułatwiające fotografowanie dla początkujących użytkowników. Z drugiej strony, zabrakło takich funkcji jak stabilizacja matrycy i odchylany ekran.

Przeglądając informacje nt. EOS-a R100 w internecie, dość łatwo uzmysłowić sobie jedną rzecz – segment prostych i tanich aparatów systemowych jest praktycznie na wymarciu. Przez określenie „tanich”, zakładamy obecnie cenę poniżej 3000 zł, za zestaw z podstawowym, niezbyt jasnym zoom-em. Spośród modeli zaprezentowanych na przestrzeni trzech ostatnich lat, pomijając Canona, znaleźliśmy tylko jeden taki aparat, mianowicie: Panasonic Lumix G100d (+ 12-32 mm) w cenie 2999 zł. Dość blisko naszego kryterium mamy jeszcze Nikona Z30 (+ 16-50 mm) oraz Sony ZV-E10 (+ 16-50 mm), oba kosztujące ok. 3200 zł. Przy czym warto zaznaczyć, że owe bezlusterkowce są jednak wyżej pozycjonowane od testowanego R100. Niełatwo zatem znaleźć konkurentów do naszych porównań, o czym już się przekonaliśmy przy okazji testowania modelu R50. Dlatego „z braku laku”, wybraliśmy bardziej zaawansowane modele, głównie dla kontrastu.

Zapraszamy do lektury dalszych rozdziałów tego testu i przekonania się, jak poradził sobie EOS R100 w starciu z naszą procedurą testową.

----- R E K L A M A -----

Zestawienie specyfikacji EOS-a R100 i przykładowych aparatów konkurencji, można zobaczyć tutaj.

Aparat do testu wypożyczyła firma Canon Polska, za co serdecznie dziękujemy.

Opis naszej procedury testowej można znaleźć w artykule „Jak testujemy lustrzanki cyfrowe?”. Jeśli pojawią się dodatkowe wątpliwości z tym związane, zachęcamy do lektury artykułu „Często zadawane pytania”.