Standardowe parametry modyfikujące wygląd zdjęć JPEG znajdziemy pod opcją „Styl obrazów” (trzecia zakładka menu fotografowania), czyli tak jak w innych aparatach systemu EOS. Do wyboru mamy następujące style: Auto, Standard, Portret, Krajobraz, Szczegóły, Neutralny, Dokładny, Monochromatyczny i Użytkownika 1, 2, 3. Każdy z nich (poza monochromatycznym) może być regulowany w pod względem ostrości (8-stopniowa skala siły wyostrzania oraz dwa dodatkowe parametry: precyzja i próg, regulowane w 5-stopniowej skali; więcej na ten temat w rozdziale 4) oraz kontrastu, nasycenia i tonacji (9-stopniowe skale). W przypadku stylu monochromatycznego mamy następujące parametry: ostrość, kontrast, efekt filtru (brak, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony) oraz efekt tonalny (brak, sepia, niebieski, purpurowy, zielony). Oprócz tego, mamy również opcję „przejrzystość”, regulowaną w 9-stopniowej skali.

W Canonie R5 Mark II mamy natywny zakres czułości od ISO 100 do 51200 z krokiem 1 lub 1/3 EV. Istnieje również możliwość rozszerzenia zakresu o czułości programowe w dół do ISO 50 (L) oraz w górę do ISO 102400 (H1). Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą Nikona Z8 i Sony A1.

Wszystkie trzy aparaty z naszego zestawienia oferują świetne odwzorowanie szczegółów. Niewyostrzone JPEG-i z R5 Mark II są co prawda nieco miększe niż u konkurencji, ale różnice są w gruncie rzeczy niewielkie. Jeśli chodzi o jakość obrazu na wysokich nastawach ISO, naszym zdaniem testowany EOS radzi sobie naprawdę bardzo dobrze. Do ISO 6400 włącznie, idzie on praktycznie łeb w łeb z z Z8, a lekką przewagę Canona nad Nikonem widać dla kolejnej nastawy – z której i tak lepiej nie korzystać zbyt często. W A1 zakłócenia trochę mocniej rzucają się w oczy, zarówno względem R5 Mark II, jak i Z8.

Wyostrzanie

W Canonie R5 Mark II mamy do dyspozycji 8-stopniową skalę siły wyostrzania (od 0 do 7) oraz dwa dodatkowe parametry: precyzja i próg regulowane w 5-stopniowej skali. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w rozdziale czwartym. Poniżej prezentujemy wycinki zdjęć naszej scenki zapisanych jako JPEG-i z najniższą siłą wyostrzania oraz na poziomie 3 i 7. Parametry precyzja i próg ustawione były na wartość 2 (domyślną dla Neutralnego stylu obrazu). Zdjęcia wykonane zostały na czułości ISO 100.

Canon R5 Mark II, ISO 100
wyostrzenie 0
wyostrzenie 3
wyostrzenie 7

Na podstawie powyższych zdjęć możemy stwierdzić, że już przy ustawieniu „3” obraz jest już dość mocno wyostrzony i nie polecamy stosować wyższych wartości (szczególnie maksymalnej, gdzie obraz wygląda zdecydowanie nienaturalnie).

Format HEIF

R5 Mark II jest kolejnym EOS-em wspierającym format HEIF (High Efficiency Image Format). Aby z niego skorzystać, musimy wpierw go aktywować w menu fotografowania („Fotografowanie HDR PQ”). Zastępuje on wówczas format JPEG, czyli możemy rejestrować zdjęcia HIF albo RAW+HIF. Plik HIF ma 10-bitową głębię kolorów (standard ITU-R BT.2100 i SMPTE ST.2084), wydajniejszą niż JPEG kompresję i oferuje poszerzenie dynamiki tonalnej sceny przede wszystkim w jasnych partiach obrazu. Polega to na korekcie krzywej tonalnej opartej o standard HDR PQ (perceptual quantization). Należy jednak pamiętać, że da nam on wymierne korzyści wyłącznie wtedy, gdy korzystamy z kompatybilnego ekranu (monitora, telewizora) HDR.

Format HEIF nie jest jeszcze szczególnie popularny, ale zysk jakości wynikający z lepszych parametrów technicznych jest nie do przecenienia. Pliki są kompatybilne zarówno z oprogramowaniem producenta (Digital Photo Professional), produktami Adobe jak i niektórymi innymi programami.

Niestety, ekran LCD nowej R5-tki nie jest wyświetlaczem typu HDR, ale dostępna jest opcja symulacji tego efektu. W menu aparatu znajdziemy też opcję konwersji plików HEIF do JPEG-ów.