Astrofotografia dla zupełnie początkujących
10. Ustawianie ostrości
Pomocnym dodatkiem do zestawu będzie tzw. maska Hartmana, bardzo łatwa do samodzielnego skonstruowania. Aby wykonać tego typu element wystarczy wyciąć np. kartonowy krążek dokładnie pokrywający obiektyw czy też wlot tubusa teleskopu. W krążku tym wykonujemy symetrycznie po bokach dwa okrągłe otwory o rozmiarze mniej więcej 1/3 średnicy całego krążka. Wycięty element mocujemy na teleskopie lub obiektywie, znajdujemy dość jasną gwiazdę i obserwujemy jej obraz. Jeśli ostrość ustawiona jest nieprawidłowo wówczas widoczne będą dwa blisko położone obrazy tej samej gwiazdy. Zadaniem fotografującego jest skorygowanie ostrości w taki sposób aby oba obrazy gwiazdy połączyły się w jeden, prawidłowo wyostrzony.
Oczywiście trzeba pamiętać, że ostrość należy ustawić manualnie, a autofokus obiektywu wyłączyć. Można tu zaznaczyć, że nie wystarczy proste ustawienie pierścienia ostrości na nieskończoność. W większości obiektywów jest zapas na skali ostrości związany z pracą w różnych warunkach temperaturowych i pracą w różnych długościach fali. Z tego powodu przesunięcie skali odległości na maksymalną wartość przeważnie powoduje uzyskanie nieostrych obrazów, a właściwa ostrość na nieskończoność znajduje się tuż przed końcem skali.
Powyższa garść porad powinna być pomocna dla wszystkich rozpoczynających swoją przygodę z astrofotografią. W dziedzinie tej bardzo istotna jest praktyka i doświadczenie, które okaże się bardzo pomocne w przypadku, gdy spróbujemy swoich sił przy dłuższych ogniskowych i czasach naświetlania.
Teleskop Celestron CGE Pro 1100 HD – takiego zestawu docelowego życzymy Czytelnikom tego artykułu. |
Artykuł został przygotowany przy współpracy z firmą Delta Optical.
Sponsorem artykułu jest firma Delta Optical.