_1475239688.jpg)
_1094526942.jpg)
Astrofotografia dla zupełnie początkujących
3. Fotografowanie minimalnym nakładem środków
- lustrzanka, w miarę możliwości współcześnie produkowana, najlepiej z użytecznymi czułościami na poziomie ISO 3200,
- obiektyw o możliwie dużej jasności. Doskonale jeśli będzie to obiektyw o niezbyt długiej ogniskowej (np. 24, 30 lub 50 mm) ze światłem lepszym niż f/2.8,
- stabilny statyw,
- ciemne niebo, z dala od świateł miejskich
 Uroki letniego nieba na jednym zdjęciu. W prawym, dolnym rogu meteor z roju Perseidów. U dołu zdjęcia gromada otwarta Plejady, trochę powyżej środka Wielka Mgławica w Andromedzie (M31). Po lewej stronie Droga Mleczna, z gromadami chi i h Per i asocjacją Alfa Per. |
Sposób postępowania jest prosty. Umieszczamy aparat na statywie i ustawiamy ostrość na nieskończoność. Na aparacie ustawiamy dość wysoką czułość, otwieramy maksymalnie przysłonę obiektywu. Celujemy w możliwie najciemniejszą część nieba i wykonujemy zdjęcie z czasem ekspozycji np. 15 sekund. Metodą prób i błędów dobieramy właściwy czas naświetlania pamiętając o tym, że wskutek ruchu obrotowego sfery niebieskiej obiekty na niebie przesuwają się. Przy zbyt długich czasach obiekty na zdjęciu przyjmą formę krótkich kresek, a dalsze wydłużanie ekspozycji nie przyniesie już wzrostu zasięgu gwiazdowego.
Droga Mleczna w gwiazdozbiorach Orła, Tarczy i Strzelca oraz jasny Jowisz. Zdjęcie wykonane aparatem Nikon D700 plus obiektyw Zeiss Planar 1.4/50. |
Warto zauważyć, że ostatnio produkowane lustrzanki, wyposażone w bardzo dobrej jakości matryce CMOS, posiadają bardzo wysokie czułości i pozwalają na fotografowanie obiektów daleko słabszych niż widoczne gołym okiem, bez konieczności prowadzenia za ruchem sfery niebieskiej. Główną barierą może stać się nie tyle sprzęt, co tło nocnego nieba. Dość trudno znaleźć jest miejsce na tyle ciemne, w którym można w pełni wykorzystać możliwości współczesnych aparatów i obiektywów.
Zdjęcie jasnej komety 17P/Holmes wykonane aparatem Canon EOS 20D z obiektywem Canon EF 70–200 mm f/2.8L USM. Aparat i obiektyw umieszczono na zwykłym statywie fotograficznym. |
Do czego wykorzystać tę najprostszą metodę? Szerokie lub średniej wielkości pole widzenia nadaje się do fotografowania całych gwiazdozbiorów lub przynajmniej ich większych fragmentów. Bardzo efektownie wygląda fotografowana w ten sposób Droga Mleczna. Na zdjęciach w średniej skali da się odnaleźć wiele znanych obiektów mgławicowych takich jak M42 czy też M31. Uwieczniać można koniunkcje planet czy też jasne komety, które od czasu do czasu pojawiają się na naszym niebie.
Obłoki Magellana nad górą Kilimandżaro. Zdjęcie wykonane aparatem Nikon D300 oraz obiektywem Nikkor AF-S 17–55 mm f/2.8. |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.