Aparat cyfrowy OM System OM-1 II +12-40 mm f/2.8 Pro II - Zapytaj o Mega ofertę!

Cena: 13989 zł

Sprawdź

Cena: 5585 zł

Sprawdź

Poradniki

Astrofotografia dla zupełnie początkujących

17 marca 2011

Drukuj

Przemysław Żołądek Komentarze: 30

6. Fotografowanie w ognisku głównym

W metodzie tej aparat umieszczamy w miejscu, w którym zwykle tkwi okular teleskopu. Zazwyczaj końcówka wyciągu okularowego jest nagwintowana, znajdujący się tam gwint M42×0.75 nazywany jest gwintem T-2. Niekiedy spotyka się teleskopy pozbawione takiego gwintu, wówczas konieczny jest zakup specjalnej przejściówki z wyciągu okularowego 1.25" lub 2" na T-2 (np. Baader 1.25"/T-2 nosepiece). Rzeczą niezbędną będzie natomiast T-Ring. T-ring to nic innego jak przejściówka z mocowania T-2 na mocowanie bagnetowe właściwe dla danego aparatu. T-ringi spotykane są więc w różnych wersjach, odpowiednich dla Canona, Nikona, Pentaksa, Sony czy też nawet dla starszych lustrzanek z mocowaniem M42×1 gdzie redukcja taka jest po prostu przejściem z gwintu na gwint.

Astrofotografia dla zupełnie początkujących - Fotografowanie w ognisku głównym

T-Ringi na bagnety Canon EOS, Nikon F, Sony/Minolta Alfa, Pentax K.

Adapter Baader Planetarium (H3) Nose Piece 1,25" / T-2

Aby zamontować aparat w ognisku teleskopu należy po pierwsze odłączyć obiektyw. Następnie na gwint T-2 wkręcamy do oporu T-Ring po czym do przykręconego T-Ringa mocujemy korpus lustrzanki (zawsze w tej kolejności, kręcenie aparatem z wmontowanym T-Ringiem zbyt wygodne nie jest). Później wystarczy już tylko skierować teleskop na Księżyc i obserwując obraz w wizjerze lub na LiveView ustawić ostrość. Stosujemy krótkie czasy naświetlania. Im krótsze tym mniejsze ryzyko, że przy wykonywaniu zdjęcia nastąpi przypadkowe drgnięcie całego zestawu. Nie należy przy tym uruchamiać migawki w tradycyjny sposób, wywołamy bowiem wibracje, które przy takim powiększeniu zrujnują całe zdjęcie. Najlepiej skorzystać tutaj z pilota na podczerwień, czy też z samowyzwalacza. W lustrzankach, które pozwalają na podniesienie lustra przed wykonaniem ekspozycji należy bezwzględnie z takiej możliwości korzystać. Naświetlanie dobieramy eksperymentalnie. Warto pamiętać że jasność powierzchniowa Księżyca tuż po nowiu jest znacznie mniejsza niż w przypadku pełni. Warto też pamiętać że Księżyc podczas pełni oświetlony światłem padającym pod dużym kątem i szczegóły na powierzchni są niezbyt plastyczne. Najciekawsze efekty uzyskuje się w okolicach pierwszej i ostatniej kwadry.

----- R E K L A M A -----