Fotomisje Optyczne.pl

Zwiedzaj z nami świat i ucz się robić lepsze zdjęcia.

Więcej informacji

Partnerzy

Oferta Cyfrowe.pl

Aparat cyfrowy OM System OM-1 II +12-40 mm f/2.8 Pro II

Cena: 13949 zł

Sprawdź

Aparat cyfrowy Sony A7 IV body

Cena: 9984 zł

Sprawdź

Obiektyw Sigma A 24-70 mm f/2.8 DG DN II Sony E

Cena: 5490 zł

Sprawdź

Poradniki

Astrofotografia dla zupełnie początkujących

17 marca 2011

Drukuj

Przemysław Żołądek Komentarze: 30

7. Wykorzystanie soczewek Barlowa i PowerMate

Soczewki Barlowa oraz działające dość podobnie do nich soczewki PowerMate mogą pełnić rolę telekonwerterów zwiększających ogniskową o stały czynnik. Tradycyjne soczewki Barlowa oparte są o element ujemny, podczas gdy produkowane przez firmę TeleVue soczewki PowerMate są układami nieco bardziej skomplikowanymi bo aż 4-elementowymi. Soczewkę taką montuje się pomiędzy wyciąg okularowy teleskopu a złączkę T-Ring. Dodatkowo zazwyczaj potrzebna jest złączka 1.25"-T-2 jako że tylko nieliczne tego typu elementy posiadają wbudowany gwint. Prawdą jest, że przeciętnej jakości Barlow potrafi wprowadzić do obrazu dość dużo aberracji chromatycznej, stąd też do fotografowania zaleca się wybierać jedynie konstrukcje najlepszych producentów, prawidłowo skorygowane pod względem tej wady. Warte polecenia są soczewki 2x Vixen Deluxe, Celestron Ultima 2x oraz praktycznie wszystkie konstrukcje produkowane przez firmę TeleVue. Spośród tych ostatnich spotykane są soczewki o krotności 2x, 2.5x, 3x czy też nawet 5x. Przy zakupie warto pamiętać o tym że tego rodzaju wydłużanie ogniskowej wiąże się z proporcjonalnym spadkiem światłosiły układu, trzeba też pamiętać o jak największej stabilności zestawu – przy tak potężnych ogniskowych z wibracjami nie ma żartów.

Astrofotografia dla zupełnie początkujących - Wykorzystanie soczewek Barlowa i PowerMate

Celestron Ultima Barlow 2x

Vixen Barlow 2x Deluxe

Soczewka 2" Powermate 4x Tele Vue

Warto tutaj dodać, że dysponując teleskopami o zwierciadłach na poziomie 20 cm oraz zwiększonymi przez soczewki Barlowa ogniskowymi na poziomie kilku metrów, jesteśmy w stanie zacząć bawić się inną dziedziną astrofotografii zwaną potocznie „avikowaniem”. W tym przypadku, za detektor służy nam prosta kamera internetowa, która umieszczona jest w ognisku teleskopu i po prostu nagrywa film. Potem, za pomocą specjalnego oprogramowania, film rozbija się na poszczególne klatki i wybiera kilkadziesiąt lub kilkaset najlepszych z nich tworząc z nich wynikowe zdjęcie. Mała próbka możliwości tej techniki jest zaprezentowana poniżej. To zdjęcia Jowisza i tarczy Księżyca wykonane teleskopem Celestron o ogniskowej 2000 mm zwiększonej do 4000 mm przy pomocy soczewki Barlowa 2x. Detektorem była kamera internetowa Phillips Vesta. Zdjęcia (a w zasadzie filmy) wykonywano z okolic centrum Warszawy.

----- R E K L A M A -----