_443908423.jpg)
Kadrowanie zdjęć panoramicznych
1. Wstęp
|
Patrząc na świat przez wizjer aparatu i kadrując zdjęcia, można szybko zauważyć, że jeden krok czyni ogromną różnicę. Metr do przodu, pół metra do tyłu, trochę niżej lub wyżej, a obraz w wizjerze potrafi ułożyć się w doskonałą kompozycję. Odpowiednio skomponowane elementy kadru, jego treść i forma sprawiają, że zdjęcie staje się ciekawe bez względu na jego techniczną doskonałość.
Reguły kompozycji kadru wywodzą się ze sztuk pięknych, powstały setki lat temu i przez wieki były doskonalone przez wielkich mistrzów. Fotografia od początku swego istnienia wykorzystywała reguły kompozycji znane i sprawdzone w malarstwie, rysunku czy grafice. Zdjęcie — tak jak obraz — jest płaszczyzną, na której twórca umieszcza różne elementy. Kompozycja (kadrowanie) to podejmowanie decyzji, co i jak pokazać na fotografii. Znajomość reguł i popularnych schematów pomoże podjąć decyzję i wybrać, które zasady zastosować do danej sceny.
Kompozycja to nie tylko sztywne
przestrzeganie ustalonych zasad, ale
również podążanie za własnymi odczuciami,
wykorzystywanie doświadczeń
i przełamywanie barier. Przy fotografii
panoramicznej jest to szczególnie ważne.
Reguły kompozycji, znane chociażby
z malarstwa i stosowane w fotograficznych
kadrach o stosunku boków 1:1,
3:2, 4:3 oraz innych popularnych formatach,
nie zawsze sprawdzają się w panoramach,
których format jest najczęściej
wydłużony.
Kompozycji można się nauczyć — ćwicząc i analizując swoje prace, porównując je do innych zdjęć czy obrazów. Podstawą każdego rodzaju fotografii jest poznanie sprzętu, którym się dysponuje, właściwości obiektywów, możliwości aparatu; w przypadku fotografii cyfrowych również możliwości, jakie dają programy graficzne do retuszowania zdjęć. Trzeba wiedzieć, co, dlaczego i jak zrobić.
 Rysunek 5.1. Panorama pozioma o polu widzenia 170° — Sarajewo, ulica, na której zabito arcyksięcia Franciszka Ferdynanda |
| Uwaga |
|
Fotografowie często stosują zamiennie określenia kadrowanie i komponowanie, wskazując moment wyboru tego, co uwiecznią na zdjęciu podczas fotografowania (poprzez wybór tematu zdjęcia, miejsca fotografowania i ogniskowej).
Określenie kadrowanie odnosi się również do wyodrębniania/wycinania (w ciemni lub w programie graficznym) fragmentu zdjęcia. Kadr jest potocznie stosowany zamiennie z pojęciem zdjęcie lub fotografia. |
Niniejszy artykuł stanowi fragment książki pt. „Cyfrowa fotografia panoramiczna” autorstwa Anny Benicewicz-Miazga, Ernesta Klauzińskiego oraz Anny Góra i wydanej przez wydawnictwo Helion S.A. – red.
Inne książki wydawnictwa Helion S.A.:
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.