_1475239688.jpg)
_968856305.jpg)
Czarno-biały kadr - Wizja monochromatyczna
5. Techniki wstępnej wizualizacji
Bez wstępnej wizualizacji fotografia staje się w dużej mierze losowa i brak jej koncepcyjnej przejrzystości. Poza tym stracisz dużo czasu, robiąc zdjęcia, które będą inne, niż oczekiwałeś, lub nie będą Ci się podobały.
Niektóre osoby myślą, że technologia cyfrowa w znaczący sposób uprościła proces wizualizacji wstępnej. Dzięki aparatom cyfrowym możemy sprawdzić, co wyszło na fotografii, zaraz po zrobieniu zdjęcia lub jeszcze przed zrobieniem zdjęcia dzięki podglądowi w czasie rzeczywistym. Więcej informacji na temat wykorzystania tych aspektów fotografii cyfrowej do wspomagania wizualizacji wstępnej na potrzeby zdjęć czarno-białych znajdziesz na stronach 70 – 73.
 Sfotografowałem ten niewielki, biały kwiat ciemiernika w pokoju z zasłoniętymi firankami, dzięki czemu padał na niego tylko jeden snop światła. Spoglądając na w zasadzie monochromatyczny kwiat dostrzegłem, że jeśli przyciemnię miejsca zacienione i rozjaśnię miejsca jasne, mogę utworzyć ciekawy czarno-biały obraz o głębokich cieniach w „dolinach” pomiędzy płatkami oraz refleksach tworzących interesujące kształty na krawędziach płatków. Jednak to, co widziałem na podglądzie rzeczywistym, nie odpowiadało mojej wizualizacji wstępnej.
Skorygowałem światło skupione na kwiatku i zmieniłem jego pozycję, aby utworzyć głębsze cienie i refleksy na krawędziach płatków. Późniejsza edycja zdjęcia pozwoliła mi uzyskać obraz, który wyobraziłem sobie na początku.
|
 Spacerując po wystawie samochodów klasycznych odbywającej się pod gołym niebem wypatrywałem ciekawych kompozycji. Kiedy dostrzegłem światło słoneczne odbijające się od kratownicy tego Cadillaca z lat 30., udało mi się wstępnie zwizualizować interesujący obraz monochromatyczny. Jednym z powodów, dla których mi się to udało, był fakt, że samochód ten nie był zbyt kolorowy. Prawdopodobnie wierni idei Henry’ego Forda klienci mogli kupować samochody w dowolnych kolorach, oczywiście o ile te samochody były czarne. Nie inaczej było w przypadku tego samochodu, który miał czarny kolor i chromowane wykończenie.
Kontrast pomiędzy oświetlonymi przez słońce chromowanymi szczegółami i czarnym samochodem utworzył wzór, który wygląda bardzo ciekawie na czarno-białym zdjęciu.
|
Przegląd zdjęć na ekranie LCD aparatu może być świetnym sposobem na sprawdzenie dokładności zdjęcia i podstaw kompozycji, ale jest kilka powodów, dla których wizualizacja wstępna jest w epoce cyfrowej tak samo ważna, jak kiedyś.
Zakładając, że ustawiasz aparaty na robienie zdjęć w formacie RAW, obraz widziany na ekranie LCD to jedynie odwzorowanie pliku RAW w formacie jpg, które pokazuje tylko potencjał dostępny w pełnym pliku. Porównanie formatów RAW i jpg w kontekście czarno-białej fotografii cyfrowej znajdziesz na stronach 74 – 75. To tak, jakby Ansel Adams wstępnie wizualizował swe negatywy wywoływane tylko w jeden sposób, zamiast brać pod uwagę, jak te negatywy mogłyby wyjść w zależności od użytych przez niego złożonych związków chemicznych powiązanych z warunkami, w których robiono zdjęcia, oraz z ekspozycją.
Dostępny jest także praktycznie nieograniczony zasób technik przetwarzania cyfrowego obrazu. Plik reprezentujący fotografię można przetworzyć na wiele sposobów, które pozwalają na uzyskanie olbrzymich różnic w obrazie końcowym. Z tego punktu widzenia umiejętność wstępnej wizualizacji cyfrowych zdjęć czarno-białych wiąże się z wiedzą o dużej liczbie technik przetwarzania, a także z umiejętnością precyzyjnego i jasnego postrzegania, jak obraz kolorowy zamienia się w czarno-biały (to zagadnienie jest tematem części „Fotografia czarno-biała w epoce cyfrowej” — patrz s. 66, oraz „Twórcze możliwości robienia zdjęć czarno-białych” — patrz s. 142).
Poniżej opisałem niektóre z technik, których używam do ćwiczenia mojej umiejętności wizualizacji wstępnej w celu wyobrażenia sobie, jak dane zdjęcie będzie wyglądać w ostatecznej, czarno-białej wersji.
- Biorę pod uwagę ogólnie monochromatyczny temat (może to być cokolwiek, od krzaka po drzwi) i zwracam uwagę na jego oświetlenie. Zastanawiam się, czy na podstawie kontrastu pomiędzy refleksami i cieniem uda mi się zrobić dobre zdjęcie czarno-białe. Jeśli nie jest to możliwe, zastanawiam się, jak zmienić oświetlenie, aby zrobić ciekawe zdjęcie.
- Czasami zabieram ze sobą na plan mały szkicownik i ołówek. Przed zrobieniem zdjęcia staram się naszkicować podstawowe kształty, które widzę na obrazie. W ogóle nie przejmuję się jakością mojego rysunku. W wielu przypadkach pozwala mi to wyklarować istotne aspekty kompozycji, którą staram się utworzyć.
- Patrząc na potencjalne zdjęcie na ekraniku LCD aparatu, staram się wyobrazić sobie ten obraz w czerni i bieli. W myślach staram się utworzyć maksymalnie czarne i białe obszary. Co się stanie, gdy ciemność stanie się całkiem czarna? Co się stanie, gdy jaśniejsze obszary staną się całkiem białe? Jaki będzie wynik przeprowadzenia obu tych czynności jednocześnie?
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.