Najlepszym sposobem na wstępną wizualizację wpływu kształtów na Twoje zdjęcia jest ćwiczenie rozdzielania formy od funkcji. Innymi słowy, spróbuj zapomnieć o tematyce swej fotografii i skoncentruj się na abstrakcji kompozycji złożonej z kształtów, które masz przed sobą.

W rzeczywistym świecie forma powinna podążać za funkcją i oba te aspekty powinny być nierozerwalnie złączone w tańcu, który będzie trwał tak długo, jak długo istnieją obiekty materialne. Ale w praktyce, jeśli będziesz za długo zastanawiać się nad tym, czym dana rzecz jest, funkcja tego obiektu przesłoni Twoją wizję i zagadnienia związane z czystą formą.

----- R E K L A M A -----

OFERTA BLACK FRIDAY

Fujifilm GFX 100S (443 zdjęcia)

13999 zł 12599 zł

Leica Q2 Monochrom (3252 zdj.)

19999 zł 17999 zł

Canon 28-70/2 RF L USM

10999 zł 9899 zł

Sony A7R IV (15263 zdj.)

8299 zł 7054 zł

Niektóre z najbardziej poruszających czarno-białych kompozycji powstają, kiedy przedstawiona na obrazie forma zupełnie nie odzwierciedla rzeczywistej funkcji obiektu, a przynajmniej wygląda na tyle nietypowo, że nie jest zazwyczaj z danym obiektem kojarzona.

Kiedy prowadzę wstępną wizualizację obiektu, jednym ze stojących przede mną zadań jest zignorowanie znaczenia i funkcji rzeczywistego obiektu i sceny, które widzę przed sobą. Poszukuję składników formalnych, na przykład kadru, linii i kształtów.

Czasami mam problemy z patrzeniem na rzeczy w tak abstrakcyjny sposób. Zauważyłem, że w takim przypadku mogę się pobawić w wymyślanie alternatywnych scenariuszy. Wyobrażam sobie, że obraz, który widzę przed sobą, jest z jakiegoś obcego, prawdopodobnie absurdalnego wszechświata. Staram się wymyślać humorystyczne historie o widzianych rzeczach.

Jeśli uda mi się tworzenie wiarygodnych alternatyw, to prawdopodobne jest, że uda mi się rozluźnić i zapomnieć o świecie rzeczywistym i wymyślonej rzeczywistości alternatywnej. Nie mając punktów odniesienia łączących obiekty lub scenę z mojej fotografii z fizycznością i funkcjami znanymi ze świata rzeczywistego, mogę budować konstrukty, których kompozycyjnym budulcem są kształty, a także tworzyć płynne i pełne wdzięku formy.

Muszle łodzików były tematem klasycznej czarno-białej fotografii od wielu lat (na stronie 13 znajdziesz inny przykład zdjęcia muszli łodzika). Z bliska, na ekranie podglądu mojego aparatu przestałem dostrzegać muszlę łodzika i zobaczyłem dostojnie zakrzywione linie młodego drzewa. makro 200 mm, 6 s, f/36, ISO 100, statyw

Karczochy są bardzo smaczne, a do tego są także częstym tematem klasycznych czarno-białych fotografii. Można je obejrzeć m.in. wśród prac Edwarda Westona. W moim studio karczochy okazały się wyjątkowo trudnymi „modelami”, ponieważ po przekrojeniu szybko brązowiały. Ale zafascynowało mnie wzajemne oddziaływanie linii i kształtów po dokładniejszym obejrzeniu wnętrza karczocha. Aby uzyskać ten obraz, musiałem poświęcić kilka „modeli”. makro 85 mm, 30 s, f/45, ISO 100, statyw

W pobliżu miejsca, w którym mieszkam, znajduje się specjalny plac recyclingowy. Ludzie przynoszą tam interesujące rzeczy do powtórnego przetworzenia. Najwięcej znajdujących się tam rzeczy pochodzi z remontów. Kiedy zobaczyłem te sedesy, natychmiast oczyściłem swój umysł. Pozbawiony uprzedzeń, nie widziałem wejść kanalizacyjnych i sedesów, ale linię chóru przytupującą obcasami. Mrugnąłem i wizja kształtnych nóg zniknęła. Ale skoro widziałem już rzeczywistość alternatywną, mogłem lepiej skoncentrować się na połączeniu kształtów, które widziałem przed sobą, w przyjemną kompozycję. makro 85 mm, 0,1 s, f/64, ISO 100, statyw