W tamtym czasie chcieliśmy poznać lepiej habitat lisa długouchego, a raczej to, co z niego pozostało. Zbierając informacje o tym gatunku, natknąłem się na wiadomość, która po prostu zwaliła mnie z nóg: otóż lisy długouche żywią się zwierzętami innego zagrożonego gatunku, a mianowicie szczurami kangurowymi. Olbrzymi szczur kangurowy (przez biologów określany skrótem GKR, od giant kangaroo rat) jest kluczem do zachowania równowagi biologicznej w obszarze Doliny Kalifornijskiej. Zależy od niego przeżycie susła z gatunku antelope ground squirrel z rejonu San Joaquin (Ammospermophilus nelsoni), tęponosej jaszczurki plamistej (Gambelia sila) i kilku chronionych roślin. To był temat, z którym warto się było zapoznać bliżej.

Tęponosa jaszczurka plamista (blunt-nosed leopard lizard). Zdjęcie zrobione Nikonem D2H z obiektywem AF-S II Nikkor 600 mm f/4 z TC-14E II, na cyfrowym filmie Lexara.

Czy jest jakieś obuwie, które można by polecić jako najlepsze dla fotografa dzikiej przyrody? Naprawdę chciałbym, żeby istniała jedna marka, jeden typ butów dobry na wszystkie okazje. Czasem boję się, że cierpię na jakąś manię zakupów, gdy zaglądam do swojej szafy i widzę w niej buty spacerowe, lekkie buty turystyczne, ciężkie buty turystyczne, boty śniegowe LaCrosse Ice King (na temperatury do –40o), buty z długimi cholewami, gumiaki do kolan, a nawet rybackie buty sięgające do bioder. Zajmując się fotografowaniem przyrody, będziesz na nogach cały dzień, więc wygodne buty — często muszą być też wodoodporne — są naprawdę ważne. To z pewnością jest jeden z ukrytych kosztów fotografii.

Sharon wykonała parę telefonów i skontaktowała się z jednym z biologów pracujących w wydziale ochrony przyrody w California Departament of Fish and Game. Ron podał jej nazwisko profesora, który zajmował się szczurami kangurowymi i doprowadził do wpisania ich na listę zagrożonych gatunków. Był on między innymi twórcą listy wszystkich zagrożonych ssaków w Kalifornii (herkulesowa praca!). Co więcej, profesor ten właśnie zainicjował projekt związany ze szczurami kangurowymi w miejscu, które dość dobrze znaliśmy — na Carizzo Plain. Otrzymawszy te informacje, Sharon znów zawisła na telefonie. Tak, i lisy długouche też tam mieszkają!

----- R E K L A M A -----

OFERTA BLACK FRIDAY

Canon 28-70/2 RF L USM

10999 zł 9899 zł

Fujifilm GFX 100S (443 zdjęcia)

13999 zł 12599 zł

Sony A7R IV (15263 zdj.)

8299 zł 7054 zł

Leica Q2 Monochrom (3252 zdj.)

19999 zł 17999 zł

W tym czasie wprowadzono parę innowacji w branży fotograficznej. Nikon wprowadził na rynek model N8008, aparat z wbudowanym silniczkiem i fleszem TTL. Równocześnie pojawił się flesz SB-24, poprzednik dzisiejszego SB-900. Flesz ten umożliwiał wprowadzanie kompensacji (hurra!). To było ważne udoskonalenie w mojej pracy. Mniej więcej wtedy producent klisz Kodachrome zmienił ich parametry, w związku z czym przerzuciłem się na klisze Fuji. To oznaczało nagłe zwiększenie czułości — w ASA z 80 na 125. Przy pracy z fleszem to była zaleta. Dlaczego o tym mówię? Szczur kangurowy to nocne zwierzę, więc trzeba fotografować go z fleszem. Musiałem zrobić testy. Nie mogłem wymyślić, czym w moich testowych zdjęciach zastąpić szczura kangurowego, więc w końcu użyłem wełnianej skarpety wypchanej papierem. To zadziałało.

Suseł z podgatunku mohave ground squirrel. Zdjęcie zrobione Nikonem F5 z obiektywem Nikkor 800 mm f/5.6 z TC-14, na kliszy Kodachrome 64.

Sharon udało się nawiązać telefoniczny kontakt z Danem, kierownikiem projektu, o którym nam opowiedziano. Potem zadzwoniła do mnie do sklepu i połączyła nas. Dan był bardzo zadowolony, że przyjeżdżamy, dał nam wskazówki dotyczące dojazdu i objaśnił, kiedy możemy go zastać przy pracy. To było 10 dni przed planowanym terminem porodu Sharon! Jej lekarz nie był zachwycony pomysłem, lecz Sharon chciała jechać. (Od czasu tej podróży Sharon szczerze nienawidzi prymitywnych toalet „kucanych”; chyba zgadniecie, dlaczego.) Kiedy więc nadszedł ten dzień, spakowaliśmy się i ruszyliśmy w drogę. Dan i Sue (jego żona) mieli zostać na równinie przez kilka dni, obozując. Zaprosili nas, byśmy do nich dołączyli. Jednak Sharon była w tak zaawansowanej ciąży, że spanie na ziemi odpadało. Pojechaliśmy więc na jeden dzień.

Obóz był zlokalizowany w miejscu, w którym większość ludzi nie chciałaby nawet przystanąć. Nagie brunatne zbocze wznosiło się do kamienistego grzbietu, który był częścią uskoku San Andreas. Przez 320 dni w roku nie było tu śladu wegetacji. W zimie było tu lodowato, w lecie morderczo gorąco. My jednak uznaliśmy, że jest tam wspaniale. Nie można oceniać książki po okładce, a krajobrazu przez szyby samochodu.

Czy trzeba się nauczyć łaciny? Pyta mnie o to wiele osób, które chciałyby z przyrodniczej fotografii uczynić swój zawód. Sam umiem nazwać po łacinie tylko jeden gatunek: Rattus rattus. Co to jest? To szczur norweski, ten szczur zamieszkujący ścieki i śmietniki, którego często widuje się w horrorach (nigdy go nie fotografowałem). Na tej podstawie sam wydedukuj, jak istotna jest znajomość łaciny.

Szczur drzewny z podmokłych terenów leśnych (Neotoma fuscipes riparia). Zdjęcie zrobione Nikonem F5 z obiektywem Micro-Nikkor 60 mm f/2.8, na kliszy Agfa 100.

Dr Dan Williams przy pracy nad szczurami kangurowymi. Zdjęcie zrobione Nikonem N8008 z obiektywem Nikkor 35 – 70 mm f/2.8, na kliszy Kodachrome 64.

Większość fotografów specjalizujących się w fotografowaniu przyrody zupełnie nie stara się rozwijać swych umiejętności w zakresie portretowania ludzi. Tymczasem zdjęcia portretowe są ważną częścią opowiadanej historii. Gdy sfotografujesz obserwatora ptaków, instruktora czy biologa przy pracy i dodasz te zdjęcia do pokazu, zainteresowanie widowni będzie znacznie większe.