Nasze procedury i kryteria są więc już prawie pełnoletnie, a w tym czasie na rynku sporo się zmieniło. Z oczywistych względów wzrosło nasze doświadczenie, dostęp do aparatury pomiarowej, a jednocześnie zaszły duże zmiany w samej optyce. Mamy teraz znacznie większy wybór rodzajów szkła optycznego, lepsze powłoki antyodbiciowe, a jednocześnie wzrosło zastosowanie soczewek asferycznych, bo technologia ich produkcji została ulepszona, a ich koszta spadły. Nic więc dziwnego, że osiągi obecnego sprzętu są lepsze niż kiedyś, a na rynku pojawiają się ta unikalne konstrukcje, jak choćby Nikony WX czy seria Swarovski NL Pure.

Aby iść z duchem czasu, zdecydowaliśmy się więc wykonać małe zmiany w naszych kryteriach testowych. Będą one dotyczyć trzech kategorii i – naszym zdaniem – pozwolą lepiej odzwierciedlać obecną sytuację na rynku. Aby zachować możliwość porównań i tworzenia rankingów, nowe kryteria nie będą obowiązywać od teraz, lecz zostaną wprowadzone do wszystkich testów opublikowanych na naszych stronach.

----- R E K L A M A -----

OFERTA BLACK FRIDAY

Sony A7R IV (15263 zdj.)

8299 zł 7054 zł

Leica Q2 Monochrom (3252 zdj.)

19999 zł 17999 zł

Fujifilm GFX 100S (443 zdjęcia)

13999 zł 12599 zł

Canon 28-70/2 RF L USM

10999 zł 9899 zł

Przejdźmy więc do konkretów.

Transmisja

Pierwszym kryterium, które ulegnie zmianie, będzie transmisja i zmiany pojawią się w dwóch miejscach. Po pierwsze, jeszcze bardziej wzrośnie waga tej kategorii, bo będzie można teraz tutaj zdobyć maksymalnie 25 punktów, a nie 15. Transmisja wpływa na jasność obrazu oraz jego kontrast i kolorystykę, a także pośrednio na pracę lornetki pod ostre światło. Jest to jeden z najobiektywniej mierzonych parametrów w naszych testach (precyzyjne pomiary na spektrofotometrze, z pomiarem punktu zerowego dokonywanym na czterech laserach o czterech długościach fali) i bardzo dobrze pokazuje, jak zaawansowaną technologią dysponuje producent.

Druga zmiana dotyczy przebiegu zależności liczby przyznawanych punktów od transmisji wyrażonej w procentach. W ciągu ostatnich kilkunastu lat zaszły spore zmiany w stosowaniu powłok wielowarstwowych – teraz są one dostępne nawet w tanim sprzęcie, w którym przed laty stosowano w zasadzie wyłącznie jednowarstwowe powłoki z fluorku magnezu. Kiedyś wynik na poziomie 80% uzyskany w szerokim zakresie widma i przez sprzęt z niskiej półki cenowej był sporym osiągnięciem, teraz stał się w zasadzie standardem.

Pole widzenia okularów

W tej kategorii zmiany zachodzą falami. Grube kilkadziesiąt lat temu lornetki szerokokątne były modne i okulary o polach na poziomie 60–70 stopni stosowano dość powszechnie. Problemem była jakość obrazu na brzegach tak dużego pola, bo ówczesna technologia nie pozwalała, żeby było one skorygowane wzorowo.

W latach 70. i 80. XX wieku podejście producentów zmieniło się. Pola uległy wyraźnemu zmniejszeniu, a jednocześnie starano się je lepiej skorygować na brzegu. I właśnie do tej sytuacji były dopasowane nasze procedury.

Teraz podejście producentów znów zaczyna iść w kierunku modeli szerokokątnych. Jeszcze do niedawna pole widzenia wynoszące 6.0–6.5 stopnia w lornetkach klasy 10×42 i 10×50 było uznawane za duże. W ostatnich latach zaczęły pojawiać się modele, które przesunęły tę granicę do poziomu 6.5–7.0 stopni (np. Nikon Monarch HG, Delta Optical Titanium HD ED), a całkiem niedawno zobaczyliśmy takie rodzynki, jak Nikon WX, Zeiss Victory SF oraz Swarovski NL Pure, gdzie granica 7.0 stopni w lornetkach o powiększeniu 10 razy została bez problemów złamana. Co więcej, zostało to wykonane przy zachowaniu świetnej jakości obrazu na brzegu tak ogromnego pola.

Tutaj będziemy więc mieli aż trzy zmiany. Po pierwsze, także zwiększymy wagę tej kategorii i zamiast 10 punktów, będzie tutaj można zdobyć 20. Po drugie, kiedyś wynik pola widzenia okularów był obliczany na podstawie zmierzonego przez nas powiększenia i pola widzenia lornetki wykorzystując uproszczony wzór polegający na prostym wymnożeniu obu tych wartości. Teraz będziemy stosować dokładny wzór tangensowy:

gdzie pole własne okularów to 2ω', pole widzenia lornetki to 2ω, a Γ to powiększenie.

I po trzecie, zmianie ulegnie kształt krzywej zależności pomiędzy liczbą możliwych do zdobycia punktów a polem widzenia. Odpowiednia krzywa jest zaprezentowana poniżej.

Winietowanie centralne i pociemnienie

Tutaj zmiana jest kosmetyczna. Otóż dotychczas maksymalny wynik w tej kategorii uzyskiwała tylko taka lornetka, w której winietowanie było dokładnie zerowe. Problem w tym, że tak ostre kryterium nie uwzględniało błędów pomiarowych, które w tym przypadku wynoszą około 0.1–0.2%. Mogła się więc zdarzyć taka sytuacja, w której lornetka nie winietowała, pokazywała idealnie okrągłe źrenice, a nasze pomiary pokazywały wynik na poziomie 0.1–0.2% i punkty były zabierane.

Aby tego uniknąć, zdecydowaliśmy, że wynik winietowania mniejszy niż 0.3% (poziom błędu 2-sigma) będzie nagradzany maksymalną liczbą punktów.

Warto jeszcze pokazać, jak zmienią się nasze rankingi po zastosowaniu nowych kryteriów. Poniżej mamy tabele przedstawiające Top 10 rankingów sześciu najpopularniejszych klas lornetek (8×32, 8×42, 10×42, 7×50, 10×50 i 8×56) zarówno dla starych (lewa część tabeli) jak i nowych kryteriów testowych (prawa część tabeli).

W niektórych klasach przetasowania są większe, w innych mniejsze, ale wydaje się, że nowy ranking lepiej odzwierciedla rzeczywiste możliwości testowanych przez nas lornetek.

Ranking lornetek 8x32

Ranking lornetek 8x42

Ranking lornetek 10x42

Ranking lornetek 7x50

Ranking lornetek 10x50

Ranking lornetek 8x56