Winietowanie
Zjawisko polegające na stratach światła na elementach optycznych lub konstrukcyjnych obiektywu. Efekt ten jest tym większy im większy jest kąt padania promieni świetlnych wchodzących do obiektywu. Jego wynikiem jest pociemnienie zdjęcia w rogach kadru.
Zjawisko to dobrze ilustrują poniższe rysunki.
Dla promieni padających równolegle do osi optycznej (kąt 0 stopni), czyli niejako od frontu soczewki, światło zbierane jest przez całą powierzchnię obiektywu bez względu na to jakiej przesłony użyjemy. Dla promieni padających pod kątem 20 stopni przy maksymalnie otwartej przesłonie (f/1.8) tylko wycinek apertury bierze udział w zbieraniu światła, nic więc dziwnego, że brzegi obrazu (widoczne właśnie pod kątem około 20 stopni) są niedoświetlone. Efekt winietowania zmniejsza się wraz ze zwiększaniem wartości przesłony. Z powyższego zdjęcia widać, że przy przesłonie f/8 ilość zbieranego światła nie zmienia się przy zmianie kąta od 0 do 20 stopni.
Winietowanie objawia się poprzez zauważalne niedoświetlenie narożników zdjęcia, do których dociera mniej światła niż do centrum detektora. Jak wynika z powyższego opisu i co widać na poniższym zdjęciu, efekt winietowania maleje wraz ze zwiększającą się wartością przesłony.