Obiektywy Sigma w astrofotografii – od standardu do krótkiego tele
5. Dodatkowe informacje
Zatrzymać Ziemię — montaż paralaktyczny
Czas ekspozycji możemy wydłużyć wykorzystując do tego celu montaż paralaktyczny. Jest to rodzaj głowicy, która pozwala podążać za pozornym ruchem obrotowym nieba. Dzięki temu aparat umieszczony na takim montażu obraca się wraz ze sferą niebieską i może fotografować ten sam fragment nieba przez dłuższy czas. Ruch obrotowy sfery jest kompensowany przez obracający się montaż, a fotografowane obiekty przez cały czas znajdują się w tym samym miejscu kadru. W ten sposób możemy fotografować gwiazdy nawet przez kilka minut uzyskując punktowe ostre obrazy gwiazd.![]() |
Kiedy i gdzie fotografujemy?
Aby w pełni wykorzystać możliwości, jakie daje montaż paralaktyczny, musisz wybrać odpowiednie miejsce, w którym będziesz fotografował, oraz dobrać odpowiedni czas fotografowania. Szukaj miejsca z niewielkim zanieczyszczeniem światłem, bez łuny rozświetlającej niebo. Na plener wybierz się wówczas, gdy na niebie nie będzie świecił Księżyc. Możliwość fotografowania z dłuższymi czasami ekspozycji, którą daje montaż paralaktyczny, wykorzystasz w pełni tylko pod ciemnym niebem. Nawet wyjazd o kilka kilometrów za miasto (o ile nie jest to któreś z największych miast w kraju) umożliwia wykonanie zdjęć dużo słabszych obiektów. Dobrym sposobem omijania problemów z zaświetleniem nieba jest fotografowanie obiektów powyżej 25 stopni nad horyzontem. W tej chwili w Polsce już tylko w nielicznych miejscach można swobodnie wykonywać dłuższe czasy powyżej tej wysokości bez obawy o prześwietlenie zdjęcia tzw. zanieczyszczeniem świetlnym. Najlepszymi miejscówkami w Polsce wciąż pozostają Bieszczady, gdzie niebo jest doskonale czyste. Inne warte polecenia miejsca to w zasadzie cała wschodnia część kraju z wyłączeniem okolic dużych miast. Dla ludzi mieszkających w centrum lub na północy – każde miejsce oddalone od dużych miast, na przykład okolice niedaleko Wałcza lub Izery.Co będzie potrzebne?
Do fotografii obiektów głębokiego nieba z wykorzystaniem małych montaży paralaktycznych będziesz potrzebował:- aparatu,
- obiektywów o ogniskowych 50–200 mm, w zależności od możliwości montażu,
- pilota lub wężyka do zdalnego wyzwalania,
- statywu z głowicą, którą można odkręcić,
- montażu paralaktycznego,
- klina paralaktycznego,
- przeciwwagi do montażu, o ile obiektyw z aparatem waży powyżej 1.5 kg,
- podgrzewacza chemicznego lub grzałki zasilanej z akumulatora lub powerbanku, bardzo przydatnych do zabezpieczenia optyki przed parowaniem.
Do dzieła!
Choć astrofotografia z wykorzystaniem montażu paralaktycznego może wydawać się już znacznie bardziej skomplikowanym zadaniem, dzięki tej technice, nawet korzystając z niezbyt długich ogniskowych, można rejestrować mgławice, galaktyki, komety i inne zjawiska, które wymagają długich ekspozycji. Kluczem w tym przypadku zawsze będzie odszukanie ciemnej miejscówki w swojej okolicy lub planowanie wypraw w rejony, gdzie light pollution nie stanowi problemu. Warto spróbować!Zachęcamy do lektury poprzedniego artykułu z tego cyklu, prezentującego wykorzystanie w astrofotografii obiektywów szerokokątnych.