Okular Kellnera
Okular Kellnera jest ulepszoną wersją okularu Ramsdena. Zamiast pojedynczej soczewki okularowej zastosowano tu dwusoczewkowy achromat, co pozwoliło na znaczne zredukowanie abrerracji chromatycznej. Kolektywem (pierwszą soczewką) jest soczewka płasko-wypukła lub wypukło-wypukła. Aby efektywnie zminimalizować aberrację chromatyczną i nieostrość na brzegu pola widzenia kolektyw jest maksymalnie dosunięty do płaszczyzny ogniskowej obiektywu. To powoduje jednak problemy z utrzymaniem czystości kolektywu.
Długoogniskowe okulary Kellnera charakteryzują się ostrym i jasnym obrazem. Krótkoogniskowe Kellnery nie są godne polecenia ze względu na bardzo małą wartość odstępu źrenicy, co dyskwalifikuje je w astronomicznych zastosowaniach. Dodatkowo okulary te charakteryzują się dużą dystorsją pola.
Zastosowanie trzech soczewek pozwoliło na uzyskanie rozsądnego pola widzenia na poziomie 40-50 stopni.
Okular Kellnera jest bardzo często spotykany w lornetkach.