Nikon D3200 - test aparatu
8. Zakres tonalny
Maksymalny zanotowany wynik dla Nikona D3200 przy stosunku sygnału do szumu równym 10, wyniósł ok. 6.7 EV. Rezultat ten jest nieco lepszy od tego, co reprezentował poprzednik, czyli model D3100 (6.2 EV) a także Sony A65 (6.3 EV) – choć należy zauważyć, że różnice nie są znaczące. Z kolei Nikon D5100 pozostawia nowszy model daleko w tyle i z wynikiem 7.8 EV wyraźnie go wyprzedza.
Podobnie sytuacja wygląda dla niskiej jakości zdjęć, gdzie dobre wyniki dynamiki przekładają się na niezłe możliwości uzyskania informacji z ciemnych partii obrazu. D3200 wyprzedza A65 i zbliża się do D5100 – różnica wynosi tylko 0.3 EV (dla ISO 100).
Generalnie nawet niewielka poprawa zakresu tonalnego w porównaniu do innych modeli jest informacją zawsze przez nas mile widzianą. Jednak patrząc na lepsze zachowanie modelu D5100 mamy wątpliwości czy dodatkowe 8 megapikseli jest warte słabszej dynamiki.
Zakres tonalny na plikach zapisanych w formacie JPEG można ocenić wizualnie na wycinkach zdjęć tablicy Stouffer T4110. Odległość pomiędzy sąsiednimi polami szarości wynosi 0.3 EV.
ISO | Granica bieli | |||
100 | ||||
200 | ||||
400 | ||||
800 | ||||
1600 | ||||
3200 | ||||
6400 | ||||
12800 | ||||
ISO | Granica czerni | |||
100 | ||||
200 | ||||
400 | ||||
800 | ||||
1600 | ||||
3200 | ||||
6400 | ||||
12800 |
Przy omawianiu zakresu tonalnego pokazujemy tradycyjnie, jak zachowują się zdjęcia przy obróbce komputerowej, kiedy rozjaśniamy je lub przyciemniamy. Zdjęcia wykonujemy przy czułości ISO 100 i 1600, przysłonie f/16 i czasach odpowiednio 30 i 2 s. Następnie wywołujemy je jako 48-bitowe TIFF-y dcrawem i w Lightroomie rozjaśniamy o +4 EV oraz przyciemniamy o −4 EV, po czym zapisujemy jako zdjęcia 24-bitowe.
100 ISO | |||
|
|
|
|
|
|||
|
|||
1600 ISO | |||
|
|||
|
Efekt rozjaśnienia zdjęcia z Nikona przy czułości 100 ISO jest znacznie lepszy niż w przypadku Canona – ilość szumu jest wyraźnie mniejsza, dzięki czemu łatwiej dostrzec wydobyte szczegóły. Dla ISO 1600 przewaga D3200 nad 50D jest juz minimalna i w zasadzie polega jedynie na tym, że nie dostrzegamy oznak bandingu. Zaszumienie obrazu w przypadku obu aparatów jest na tyle duże, że ciężko dostrzec jakiekolwiek detale.
Zmniejszenie ekspozycji o 4 EV daje bardzo porównywalne wyniki w przypadku obydwu aparatów. Odzyskanie szczegółów nastąpiło w bardzo niewielkim stopniu i nie sposób stwierdzić, który z aparatów spisał się lepiej w tej części testu.
100 ISO | |||
|
|
|
|
|
|||
|
|||
1600 ISO | |||
|
|||
|