Rzeczywisty rozmiar obiektywów	Lewy:   55.88+/- 0.05 mm Prawy:  55.87+/- 0.05 mm	7 / 8.0 pkt
Rzeczywiste powiększenie	8.85+/- 0.05 raza	1.5 / 3.0 pkt
Sprawność optyczna	90.7+/- 1%	18 / 25.0 pkt
Aberracja chromatyczna	W centrum mała, na samym brzegu pomiędzy małą a średnią.	7.5 / 10.0 pkt
Astygmatyzm	Gwiazdy zauważalnie się iskrzą. Mogłoby być troszkę lepiej.	5.9 / 10.0 pkt
Dystorsja	Odległość pierwszej zakrzywionej linii od centrum pola w stosunku do promienia pola widzenia: 92% +\- 3%	10 / 10.0 pkt
Koma	Pojawia się tuż za połową pola widzenia, ale nawet na brzegu nie jest duża.	7.3 / 10.0 pkt
Nieostrość obrazu	Nieostrość pojawia się w odległości 81% +\- 3% od centrum pola widzenia.	6 / 10.0 pkt
Pociemnienie brzegowe	Niewielkie.	4.1 / 5.0 pkt
Odwzorowanie bieli	Prawie idealne.	4.6 / 5.0 pkt
Kolimacja osi	Wzorowa.	5 / 5.0 pkt
Wewnętrzne odblaski	Lewy: Prawy: Niewielkie.	3.6 / 5.0 pkt
Obudowa	Klasyczna lornetka Porro o typowych dla klasy 8x56 gabarytach. Guma na obudowie chropowata, co polepsza pewność uchwytu. Dobrze leży w ręku i przy oku. Guma przy obiektywach lekko odchodzi. Muszle gumowane bez regulacji (możliwość zawinięcia). Na mostku małe ilości smaru. Wodoodporna i wypełniona azotem.	5.8 / 8.0 pkt
Ogniskowanie	Średnia rozmiarami śruba centralna o zakresie pracy 530 stopni. Przy pracy słyszalnie mlaszcze. Klasyczny mostek okularowy nachylony pod minimalnym kątem. Chodzi dość równo, ale minimalnie kołysze się na boki. Nacisk nie powoduje rozogniskowania lornetki. Indywidualne ogniskowanie na prawym okularze, trzeszczy przy pracy, rusza całym okularem.	2.6 / 5.0 pkt
Wyjście na statyw	Jest wygodne w dostępnie wyjście statywowe.	3 / 3.0 pkt
Rozstaw okularów	od 54.7 do 75.8 mm	5 / 6.0 pkt
Min. odległość ostrego widzenia	3.05 metra.	2 / 2.0 pkt
Okulary	O polu własnym 65.2 stopnia (wg wzoru uproszczonego) i 59.4 stopnia (wg wzoru tangensowego).	14 / 20.0 pkt
Pole widzenia	Zmierzone przez nas wyniosło 7.37 +\- 0.03 stopnia i było 0.17 stopnia większe niż te podane w specyfikacjach. Pole bardzo duże jak na tą klasę sprzętu.	6.5 / 8.0 pkt
Wyczernienie i kurz wewnątrz tubusa	Czarne i matowe tubusy, denko szare. Czarne mocowania pryzmatów i czarny klej. Pojedyncze pyłki na pryzmatach, momentami całkiem spore.	3.8 / 5.0 pkt
Winietowanie centralne	Lewy: Prawy: OL: 2.5%, OP: 4.2%. Ścięte źrenice wyjściowe.	4 / 8.0 pkt
Jakość pryzmatów	Dobrej klasy BaK-4.	8 / 8.0 pkt
Powłoki antyodblaskowe	Zielono-żółte na obiektywach i okularach. Fioletowe na pryzmatach. Intensywność mała.	5 / 5.0 pkt
Gwarancja [w latach]	5	3.5 / 6.0 pkt
Wynik ostateczny	75.6%	143.7 / 190 pkt
Wynik Ekono		0pkt.

Podsumowanie

• dobra transmisja,
• mała aberracja chromatyczna,
• dobrze korygowana koma,
• znikoma dystorsja,
• bardzo duże pole widzenia jak na tą klasę sprzętu,
• niewielkie pociemnienie na brzegu pola,
• bardzo dobre odwzorowanie bieli.
• dobre wyczernienie wewnątrz tubusów,
• pryzmaty ze szkła BaK-4,
• dobrej klasy powłoki,
• bardzo dobry stosunek jakości do ceny.

• ścięte źrenice wyjściowe,
• mostek okularowy mógłby być lepiej wykonany i stabilniej pracować,
• powiększenie zauważalnie większe od deklarowanych 8x.

Pierwszy rzut oka na testowaną lornetkę pokazuje pierwszą poważną różnicę w stosunku do modelu 8x56 i eliminację jednej z wytykanych przez nas wad. Chodzi o okleinę korpusu. W przypadku starego modelu mieliśmy do czynienia ze śliską gumą, która nie zapewniała należytego komfortu trzymania. Titanium 8x56 ED ma chropowatą obudowę, która znacznie lepiej leży w ręku.

Na pierwszy rzut oka, na tym różnice się kończą. Gdy przyjrzymy się obu lornetkom dokładniej, kilka drobnych odmienności się znajdzie. Pierwsze, co łatwo zauważyć, to głębsze osadzenie obiektywów modelu ED w obudowie. To właśnie jeden z efektów zastosowania szkła niskodyspersyjnego, które najprawdopodobniej spowodowało mniejszą ogniskową całego instrumentu. Obudowa sama w sobie mogłaby więc być o około 1 centymetr mniejsza. Producent, pewnie ze względów ekonomicznych, nie zdecydował się na projektowanie nowej obudowy lecz wykorzystywanie jednej i tej samej we wszystkich lornetkach klasy 56 mm.

Kolejną widoczną różnicą jest różny odcień powłok. Model ED zdaje się odbijać więcej światła czerwonego, co pewnie spowoduje, że będzie tam miał mniejszą transmisję. Zniknął też charakterystyczny dla serii Titianium zielony odcień powłok, który powodował zauważalny dołek w transmisji w centrum zakresu widzialnego. Prototyp modelu 8x56 ED, który mieliśmy w rękach we wrześniu miał jeszcze inne powłoki, obecny już produkcyjny egzemplarz ma mieć dodatkowo poprawione warstwy na pryzmatach. Sprawdźmy więc jak wygląda transmisja w testowanej lornetce.

Faktycznie dołka w świetle zielonym już nie widać, dzięki czemu transmisja uśredniona po centrum zakresu widzialnego sięga prawie 91%. W czerwonej części widma jest jeszcze lepiej bo tam dochodzimy do poziomu 93%. W barwie niebieskiej lornetka przepuszcza niespełna 90% światła. Stosunkowo niewielkie różnice w transmisji pomiędzy podstawowymi barwami powodują, że odwzorowanie kolorów dawane przez Deltę 8x56 ED jest jak najbardziej prawidłowe.

Gdy testowaliśmy prototyp 8x56 ED zwróciliśmy uwagę na dwie rzeczy. Po pierwsze, powiększenie nowej lornetki bliższe było 8.5 raza niż 8 razom, po drugie źrenice wyjściowe były bardziej pościnane niż w modelu bez szkła ED. Co ciekawe, produkcyjny egzemplarz ma jeszcze większe powiększenie (na poziomie 8.8x) i jeszcze bardziej ścięte źrenice. Ta ostatnia wada to efekt ogromnego pola widzenia. Lornetka nie ma bowiem 7.2 stopnia, jak napisano na jej obudowie, lecz prawie 7.4 stopnia. Tym samym jest najbardziej szerokokątną lornetką klasy 8x56 na rynku. Nawet znany z dużego pola widzenia Zeiss Victory 8x56 T* FL ma pole 7.3 stopnia, a więc ciut mniejsze od Delty.

Czy powiększenie 8.8 raza zamiast 8 to wada? Dla mnie nie, bo dzięki temu źrenice wyjściowa jest ciut mniejsza niż 7 mm, a sprzęt troszkę bardziej uniwersalny zarówno poprzez zakres jego zastosowań, jak i zakres wieku osób, które mogą go użytkować. To nie zwalnia jednak producenta z uczciwego podawania parametrów swojego sprzętu. Skoro Nikon może podawać, że jego Monarch 8.5x56 ma powiększenie 8.5 raza, Delta też powinna.

Nie ulega jednak wątpliwości jedna i to chyba najważniejsza rzecz. Własności optyczne starego Titanium 8x56 były dobre. Własności te w modelu 8x56 ED są jeszcze lepsze! Lornetka bardzo dobrze koryguje aberrację chromatyczną i komę, rewelacyjnie wręcz dystorsję. Duże pole widzenia jest całkiem ostre i niezbyt ciemne na brzegu. Trudno doszukać się kategorii optycznej, w której Titanium 8x56 ED notuje słaby wynik!

Do optyki nie mamy więc żadnych zastrzeżeń. Wręcz przeciwnie, możemy ją pochwalić w zasadzie pod każdym względem. Gorzej jest z mechaniką. Delta wygląda na produkt z Chin i tak się zachowuje. Smar, mlaskanie przy ustawianiu ostrości, minimalne nierówności w pracy mostka okularowego - to wszystko drażni. Trudno przez to liczyć, że Titanium 8x56 ED będzie nam służyć przez 10 czy 15 lat. Na szczęście producent daje nam na nią 5 lat gwarancji i przez ten okres czasu problemów mieć nie powinniśmy.

Bądźmy jednak realistami. Testowana tutaj Delta jest świetna optycznie. Gdyby była jeszcze świetna mechanicznie, raczej nie kosztowałaby trochę ponad 1000 zł. Chociaż, skoro nasz rynek dorósł do wersji ED, może kiedyś dorośnie do, na przykład, wersji Premium ED, która będzie tak samo dobra optycznie jak 8x56 ED, ale lepsza mechanicznie i pewnie zauważalnie droższa.