Tamron SP 90 mm f/2.8 Di MACRO 1:1 VC USD - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Podłużna aberracja chromatyczna nie stwarza testowanemu obiektywowi żadnych problemów. Obrazy znajdujące się przed i za ogniskiem nie mają żadnego wyraźnego zabarwienia, co widać na poniższych zdjęciach.
Także poprzeczna aberracja chromatyczna jest znikoma. Wyniki na poziomie 0.04% oznaczają, że wady tej nie zobaczymy na rzeczywistych zdjęciach. Tutaj Tamron wypada odrobinę lepiej od Canona, który pokazywał aberrację na poziomie 0.06–0.08% oraz lepiej od Nikkora, u którego notowaliśmy wartości w okolicach 0.05–0.07%. Najlepszy wynik w tej kategorii zanotowała Sigma 2.8/105 OS, u której aberracja nie przekraczała wartości 0.03%.
Aberracja sferyczna
Aberracja sferyczna jest korygowana bardzo dobrze. Nie zauważyliśmy nawet śladu „pływania” ogniska, a rozkład światła w rozogniskowanych krążkach uzyskanych przed i za ogniskiem jest równomierny i prawie dokładnie taki sam. Ciekawe jest to, że z jednej strony ogniska układ optyczny wciąż „widzi” przysłonę, nawet jeśli jej wartość jest ustawiona na maksymalny otwór.