Rozdział ''Szumy'' jest przede wszystkim opisem jakości plików RAW. RAW-y, jako czysty zrzut matrycy, są następnie konwertowane do JPEG-a albo do innych formatów mniej lub bardziej stratnych (TIFF, PPM, PNG). Można śmiało powiedzieć, że na początku jest RAW, a to co będzie na końcu zależy albo od firmwaru w aparacie, albo od programu graficznego, albo od zdolności operatora tego programu. Możliwości jest dużo, ale liczy się to, jaki jest końcowy rezultat i jak długą drogę trzeba przejść aby go uzyskać. Wszystko stanie się oczywiście prostsze i łatwiejsze jeśli aparat od razu wygeneruje nam ładny plik RAW bez szumów, czy z szerokim zakresem tonalnym - i to właśnie oceniamy w dalszej części testu.

Ponieważ każdy plik RAW trzeba wywołać jakimś programem, z jakimiś ustawieniami, więc znów, chcąc porównywać różne modele aparatów różnych producentów, trzeba to zrobić w jednorodny sposób. Takim programem, którym we wszystkich testach wywoływane są pliki RAW, jest dcraw ze standardowymi ustawieniami (przy zerowym wyostrzeniu).

----- R E K L A M A -----

OFERTA BLACK FRIDAY

Sony A7R IV (15263 zdj.)

8299 zł 7054 zł

Leica Q2 Monochrom (3252 zdj.)

19999 zł 17999 zł

Fujifilm GFX 100S (443 zdjęcia)

13999 zł 12599 zł

Canon 28-70/2 RF L USM

10999 zł 9899 zł

Szumy

Fotografujemy tablicę szarości Kodak Q-13 zmieniając czułość matrycy. Zdjęcia zapisane w formacie JPEG i RAW analizowane są procedurą Stepchart w programie Imatest. Wyniki podawane są jako zależność szumu dla kanałów czerwonego R, zielonego G i niebieskiego B, oraz luminancji Y od czułości ISO. Przy czym szum tutaj zdefiniowany jest jako procent różniących się pikseli odpowiadających zakresowi gęstości 1.5. Serię zdjęć dla zakresu ISO wykonujemy z włączoną i wyłączoną redukcją szumów. Wyniki pomiarów przeprowadzonych na plikach JPEG i RAW przedstawiamy na wykresach. Pokazujemy także wycinki 1:1 scenki oraz pól nr 3 i 11 z tablicy szarości przedstawione jako pliki PNG uzyskane z RAW-ów przy pomocy programu dcraw z wyostrzaniem ustawionym na zero.

Darki

Przy wykonywaniu ekspozycji z długim czasem naświetlania matryca w aparacie nagrzewa się i pojawia się widoczny na zdjęciach szum. W tym podrozdziale pokazujemy tzw. darki, czyli zdjęcia wykonane bez dopływu światła. Matryca rejestruje w tym momencie tylko elektrony termiczne, czyli niechciany szum, narastający z długością ekspozycji. W naszych testach wykonujemy 3 minutowe ekspozycje dla każdej czułości ISO (zapis od najwyższej czułości do najniższej) przy wyłączonej redukcji szumów. Zdjęcia zapisywane są do formatu RAW i JPEG.

Konieczność wykonywania takiego testu jest bezdyskusyjna. Długie czasy naświetlania stosowane są przede wszystkim w astrofotografii, która zyskuje coraz większą popularność w związku z ciągle rosnącą na naszym rynku ofertą teleskopów i montaży oraz z rozwojem digiscopingu - gałęzi fotografii, w której łączy się lunety obserwacyjne z aparatami cyfrowymi. Praktycznie zawsze, kiedy wykonywane są zdjęcia nocą i stosowane są długie czasy naświetlania, wpływ nagrzewania się elektroniki aparatu na zdjęcia jest widoczny. Czy to przy artystycznych zdjęciach w ciemnym studio, nocnych zdjęciach miasta, czy przy fotografowaniu sylwestrowych sztucznych ogni, matryca będzie generować niechciane artefakty. Ważne zatem, aby aparat umiał sobie radzić z ciepłem emitowanym podczas stosowania długich czasów naświetlania. Dodatkowo jednym ze sposobów odszumiania zdjęć jest wykonywanie darka z takim samym czasem ekspozycji jak na oryginalnym zdjęciu i odejmowanie go od zdjęcia. Chcąc wiedzieć co jest odejmowane, musimy wykonać darka. Oczywiście im ilość zliczeń na nim jest mniejsza, tym mniej do odejmowania i tym mniej redukcja szumów ingeruje w obraz.