E-P1 ma dwie wersje kolorystyczne: białą - przypominającą kość słoniową i srebrną z czarnym uchwytem. Korpus jest praktycznie metalowy i gdzieniegdzie wykończony tworzywami sztucznymi. Klasyczny wygląd E-P1 wiernie przypomina analogowy model Pen FT z 1966 roku. Pod względem klasycznej estetyki i jednocześnie solidnego wykonania, trudno znaleźć dziś odpowiedniego konkurenta dla E-P1. Tradycyjny wygląd aparatów stara się utrzymać jedynie Leica ze swoim flagowym aparatem M8 i jeszcze nie tak dawno ambicje ku temu miał Panasonic z lustrzanką L1. W obu przypadkach nie są to jednak aparaty tej samej klasy co EP-1.

Zasilanie i gniazda

Olympus E-P1 ma dwa gniazda: wielofunkcyjne złącze USB, za pomocą którego można także wyprowadzać sygnał wideo AV oraz złącze HDMI do wyświetlania zdjęć i filmów na telewizorach Full HD. Złącze USB służy także do podłączenia standardowego wężyka E-Systemu o oznaczeniu RM-UC1.

Zasilanie w E-P1 jest takie samo jak w lustrzankach E-620 i E-420. Litowo-jonowy akumulator o pojemności 1150 mAh ma oznaczenie BLS-1, a odpowiednia ładowarka BCS-2. Czas ładowania to ponad 3 godziny, a pełny akumulator wystarcza na około 600 zdjęć. Producent nie oferuje opcjonalnego pionowego uchwytu ani możliwości stałego zasilania EP-1.

Jednym z przełomów w historii aparatów Olympusa jest zastosowanie w E-P1 kart pamięci SD/SDHC. Zostało to wymuszone trybem nagrywania filmów HD. Używane do tej pory przez Olympusa karty xD są za wolne do tego typu zadań, a karty CF za duże chcąc zmniejszyć rozmiary aparatu do minimum.

Przyciski

Obok spustu migawki są dwa przyciski: kompensacji ekspozycji i włącznik aparatu. Po drugiej stronie mamy zabudowane koło nastaw, wyglądające podobnie jak w większości lustrzanek.

Projektanci E-P1 postanowili, że zamiast pokrętła sterującego zastosują szerszy wałek. W praktyce sprawdza się to bardzo dobrze, między innymi dzięki temu, że jest on szeroki i kciuk przylega do niego na większej powierzchni. Po prawej stronie LCD jest zbiór pojedynczych przycisków:

• blokada ekspozycji i błysku / ochrona zdjęć,
• przycisk funkcyjny,
• podgląd obrazu,
• usuwanie zdjęć,
• menu,
• info.

Poza nimi jest mały, choć bardzo wygodny ''krzyżak'' z przyciskami kierunkowymi i obracającym się swobodnie pokrętłem. Przyciski kierunkowe mają poza tym przypisane następujące funkcje: czułość (ISO), tryb pracy autofokusu (AF), balans bieli (WB) i tryb pracy migawki.

Mimo, że przyciski są małe i wydaje się, że ciasno ułożone, to jednak obsługa Olympusa przebiega bez problemów, niemal komfortowo.

Menu

Menu wygląda identycznie jak w Olympusie E-620. Mamy więc 5 zakładek: dwie zakładki ustawień fotografowania, zakładka odtwarzania zdjęć, menu ustawień i menu użytkownika, czyli zbiór szczegółowych ustawień aparatu.

Menu fotografowania:

• ustawienia karty - formatowanie lub usuwanie wszystkich zdjęć z karty,
• reset ustawień,
• tryb obrazu - regulacja trybów: vivid, natural, muted, portret, monochrome, custom pod względem kontrastu, ostrości, nasycenia i tonacji zdjęcia (zakres regulacji mieści się w przedziale od -2 do +2 ze skokiem jednostkowym),
• gradacja - regulacja jasności na zdjęciu, dostępne są ustawienia: auto, gradacja normalna, wysoka lub niska,
• jakość zdjęcia - zapis RAW, JPEG Large/Normal/Small z kompresją Fine/Normal, kombinacje RAW+JPEG,
• proporcje obrazu - 4:3, 16:9, 3:2, 6:6,
• tryb wideo - P, A, filtry artystyczne,
• włączenie trybu zdjęcia plus film,
• tryb pracy migawki,
• stabilizacja matrycy,
• wielokrotna ekspozycja.

Menu odtwarzania:

• pokaz slajdów,
• autoobracanie,
• edycja zdjęć - regulacja cieni, redukcja czerwonych oczu, kadrowanie, przerabianie zdjęcia do postaci czarno-białej lub sepii, regulacja nasycenia, skalowanie, zmiana proporcji obrazu, notatka głosowa, składanie zdjęć,
• drukowanie,
• usuwanie ochrony zdjęć.

Menu ustawień zawiera: ustawienia zegara, wybór języka, regulację LCD, określenie czasu wyświetlania zdjęcia, oraz wersję oprogramowania.

Menu użytkownika składa się z 9 grup oznaczonych literami od A do I:

• A - AF/MF
  • ustawienie AF w trybie Live View i Wideo,
  • obszar AF,
  • określenie zmiany pól AF,
  • reset obiektywu,
  • wyłączenie AF w trybie Bulb,
  • określenie kierunku obracania pierścienia ustawienia ostrości,
  • wspomaganie AF.
• B - Przyciski/Pokrętła: przypisywanie funkcji i ustawienia przycisków,
• C - Wyzwalanie/Tryb seryjny
  • włączenie priorytetu zwalniania migawki w trybie AF-S lub AF-C,
  • prędkość zdjęć seryjnych.
• D - DISP/PC
  • HDMI - 1080i, 720p, 480p lub 576p,
  • wyjście wideo,
  • włączenie dźwięku,
  • czas uśpienia aparatu,
  • uśpienie aparatu,
  • tryb USB,
  • włączenie rozpoznawania twarzy,
  • określenie rodzaju informacji wyświetlanych na monitorze w trybie podglądu zdjęć i LV,
  • dźwięk,
  • ustawienia pokazu slajdów,
  • włączenie dźwięku w trybie Wideo.
• E - EXP/ISO
  • krok EV: 1/3, 1/2 lub 1,
  • rodzaj pomiaru światła,
  • określenie pomiaru przy AEL,
  • wybór czułości ISO,
  • krok ISO,
  • określenie zakresu ISO Auto,
  • wybór trybu fotografowania dla ISO Auto,
  • ustawienie maksymalnego czasu fotografowania w trybie Bulb,
  • anti-shock - odpowiednik funkcji wstępnego podnoszenia lustra w lustrzankach (off, od 1/8 do 30 s),
  • bracketing.
• F - Błysk
  • tryb błysku,
  • kompensacja błysku,
  • wybór czasu synchronizacji błysku - od 1/60 do 1/180 s,
  • granica wolnej migawki - od 1/30 do 1/180 s,
  • połączenie kompensacji ekspozycji i kompensacji błysku.
• G - Jakość/Kolor/WB
  • redukcja szumu przy długich czasach (off, on, auto),
  • redukcja szumu przy wysokich ISO (off, niska, standard, wysoka),
  • balans bieli,
  • włączenie lub reset kompensacji WB,
  • wybór przestrzeni kolorów: sRGB lub AdobeRGB,
  • korekcja winietowania obiektywu,
  • określenie jakości i rodzaju zdjęć.
• H - Nagrywanie/Kasowanie
  • włączenie funkcji szybkiego kasowania,
  • ustawienie usuwania przy zdjęciach RAW+JPEG,
  • nazwa plików,
  • edycja nazwy pliku,
  • priorytet TAK lub NIE,
  • ustawienie rozdzielczości dla drukowanych zdjęć.
• I - Użyteczności
  • mapowanie pikseli,
  • przesunięcie pomiaru światła,
  • czyszczenie matrycy,
  • typ baterii, ostrzeżenie wyczerpania akumulatora,
  • reset ustawień.

Wyświetlacze

Istotną rzeczą w E-P1 jest nowy 3-calowy wyświetlacz LCD składający się z 230.000 punktów. Nie ma on wysokiej rozdzielczości, ale w końcu odzwierciedla tak jak należy wykonane zdjęcie. Gorzej z pracą pod ostre światło dzienne. Pod tym względem jeszcze mu trochę brakuje, na przykład do wyświetlaczy jakie montuje w aparatach firma Sony.

W E-P1 mamy do wyboru dwa panele sterowania. Jeden tradycyjny jak w lustrzankach E-Systemu, a drugi nawiązujący stylem do panelu pojawiającego się często w kompaktach. Oba są wygodne, choć wersja pierwsza z pewnością przypadnie do gustu osobom, które lubią mieć wszystkie opcje w zasięgu wzroku.

Ilość informacji wyświetlana w trybie podglądu zdjęć ma 5 wariantów. Na zdjęciu pokazywane są obszary niedoświetlone i prześwietlone. Wyświetlany jest histogram jasności na całym ekranie, lub cztery histogramy RGBY jednocześnie, razem z parametrami ekspozycji. Jest też kalendarz i możliwość wyświetlania miniaturek w różnych rozmiarach.

Live View i Wideo

E-P1 pracuje tylko w trybie Live View. Ilość informacji wyświetlana na LCD jest wystarczająca do swobodnego posługiwania się aparatem. Ich ilość w trakcie pracy może być zmieniana za pomocą przycisku DISP.

Tryb wideo w E-P1 działa bardzo dobrze. Mamy możliwość filmowania w automatycznym trybie Program, używając priorytetu przysłony, lub filmując w jednym z filtrów artystycznych. Wybór ciągłej pracy AF powoduje automatyczne ustawianie ostrości na pierwszym planie.

Klipy filmowe zapisywane są w formacie AVI Motion JPEG. Możliwe jest nagrywanie w rozdzielczościach: HD 16x9 (1280x720 px) lub SD 4:3 (640x480 px) z prędkością 30 kl/s. Producent nałożył jednak ograniczenia na maksymalny czas nagrania. W przypadku filmów HD jest to 7 minut, a w SD 14 minut.

Przykładowe klipy wideo dostępne są pod poniższymi linkami:

• film 1 - nagranie standardowe w trybie P, 39 MB,
• film 2 - użycie filtru ''Ziarnistość'', 85 MB,
• film 3 - nagranie w trybie ciągłego autofokusu, 58 MB.

Wizjer

Olympus E-P1 nie ma wbudowanego wizjera. Wyświetlacze LCD mają jednak to do siebie, że w ostrym słońcu są praktycznie bezużyteczne. Stąd często optyczny wizjer jest na wagę złota. Olympus udostępnił opcjonalny wizjer o oznaczeniach VF-1, który umieszcza się w miejscu lampy błyskowej. Kryje on pole widzenia odpowiadające obiektywowi o ogniskowej 17 mm, a więc idealnie pasuje do zestawu E-P1 z obiektywem M.Zuiko Digital 17 mm f/2.8.