Pod względem wyglądu Alpha 380 wyraźnie różni od Alphy 350. Po pierwsze jest od niej mniejsza i praktycznie 100g lżejsza. Również kształt korpusu uległ wyraźnej modyfikacji ze szczególnym uwzględnieniem uchwytu. Uwagę zwraca także znacznie mniejsza liczba przycisków. Korpus Alphy 380 sprawia wrażenie niskiego i pękatego. Canon 500D mimo porównywalnej wysokości i szerokości w stosunku do A380 jest niemal 1 cm chudszy przez co sylwetka jego korpusu sprawia wrażenie bardziej smukłej.

Sony Alpha 380 prezentuje się estetycznie. Obudowa została wykonana głównie z czarnego plastiku. W górnej części, po obu stronach lampy błyskowej znalazły się ciemno-srebrne matowe wykończenia. Boczne części aparatu (w tym rękojeść) zostały wyłożone czarnym, chropowatym, gumowym materiałem. Również na tylnej ściance aparatu w miejscu gdzie przypada kciuk odnajdziemy gumową łatkę.

Zasilanie i gniazda

Sony Alpha 380 jest zasilany akumulatorem litowo-jonowym NP-FH50 "InfoLITHIUM", o pojemności 900 mAh i napięciu 6.8V. Podczas testowania aparatu, w pełni naładowany akumulator wystarczał na wykonanie nawet 800 zdjęć (przy rzadkim korzystaniu z trybu Live View i bez korzystania z lampy błyskowej). Komora akumulatora znajduje się na spodzie aparatu, na wysokości rękojeści. Aparat może również pracować z opcjonalnym zasilaczem sieciowym AC-PW10AM. Gniazdo zasilacza znajduje się po prawej stronie aparatu, pod niewielką plastikową zaślepką.

Alpha 380 może współpracować z dwoma typami kart pamięci:

• Memory Stick PRO Duo, PRO-HG Duo oraz PRO-HG Duo HX,
• SD/SDHC.

W Sony Alpha 380 poza wspomnianym wcześniej gniazdem zasilacza sieciowego DC IN odnajdziemy również złącze USB 2.0 Hi-Speed, zapewniające komunikację aparatu z komputerem lub drukarką. W A380 znalazło się również gniazdo HDMI, na którego brak narzekaliśmy przy okazji testowania Sony Alpha 350.

Warto również wspomnieć, że testowany aparat pozwala na zdalne sterowanie za pomocą pilota RMT-DSLR1, który jednak należy nabyć oddzielnie.

Przyciski

W stosunku do A350, w A380 przeorganizowano rozkład przycisków oraz ograniczono ich liczbę. Część funkcji, które w A350 były obsługiwane przez osobne przyciski, w A380 zostało przypisanych do krzyżaka wielofunkcyjnego (w A350 służył on wyłącznie do poruszania się po menu). W A380 zrezygnowano jednak zupełnie z przycisku blokady ekspozycji oraz z przełącznika stabilizacji obrazu. Przejdźmy jednak do szczegółowego omówienia górnej ścianki aparatu i znajdujących się na niej elementów.

Zaczynając od lewej strony natrafiamy na pokrętło trybów. Odnajdziemy na nim następujące pozycje:

• AUTO,
• P - tryb półautomatyczny,
• A - priorytet przysłony,
• S - priorytet migawki,
• M - tryb ręczny,
• Programy tematyczne:
  • Portret,
  • Makro,
  • Sport/akcja,
  • Krajobraz,
  • Zachód słońca,
  • Zdjęcia nocne/ nocny portret,
  • Bez lampy.

Po lewej stronie, nieco powyżej ekranu LCD znajduje się przycisk umożliwiający dostęp do głównego menu aparatu. Po prawej stronie wizjera odnajdziemy niewielkie pokrętło regulacji dioptrii, natomiast kawałek dalej przycisk kompensacji ekspozycji. Podczas przeglądania zdjęć pozwala on wejść w tryb powiększania zdjęcia. Po prawej stronie LCD, zaczynając od góry odnajdujemy przycisk menu funkcyjnego Fn. Poniżej niego znajduje się krzyżak wielofunkcyjny. Zawiera on 4 elementy służące jako przyciski kierunkowe góra/dół, prawo/lewo. Przyciskom tym zastały jednak przypisane dodatkowe funkcje ułatwiające operowanie aparatem. Lewy pozwala na uruchomienie trybu zdjęć seryjnych, samowyzwalacza, bracketingu (+/- 0.3 EV) lub obsługę aparatu za pomocą pilota zdalnego sterowania. Górny oznaczony jako DISP przełącza obraz na ekranie LCD pomiędzy różnymi trybami wyświetlania informacji. Prawy z przycisków umożliwia wybór funkcji lampy błyskowej, natomiast dolny pozwala na szybką zmianę czułości ISO. Pośrodku krzyżaka znajduje się dwufunkcyjny przycisk oznaczony skrótem AF. Po pierwsze służy on do zatwierdzania wyborów podczas ustawień dokonywanych w menu. Po drugie służy do szybkiego ustawiania ostrości w oparciu o centralny punkt autofokusu. Jest to szczególnie wygodne jeśli autofokus pracuje w trybie automatycznego wyboru punktu ostrości lub gdy ręcznie wybraliśmy inny niż centralny punkt. Poniżej krzyżaka wielofunkcyjnego znajdują się jeszcze dwa przyciski. Pierwszy z nich służy do usuwania zdjęć, a drugi do przełączania aparatu w tryb odtwarzania.

Z lewej strony korpusu, obok przycisku zwalniającego bagnet obiektywu znajduje się przełącznik trybu ustawiania ostrości z automatycznego na ręczny i na odwrót. Jest wykorzystywany w sytuacji gdy do aparatu podłączamy obiektyw pozbawiony przełącznika trybu ostrości.

Menu

W Sony Alpha 380 odnajdziemy menu w typowym dla tego systemu układzie. Mamy zatem podział na 4 grupy zakładek ułożonych pionowo, każda z zakładek zawiera taką liczbę elementów, że nie ma konieczności przewijania widoku w pionie. Poszczególne grupy zawierają: menu nagrywania (2 zakładki), menu ustawień własnych (1 zakładka), menu odtwarzania (1 zakładka) oraz menu ustawień (3 zakładki). Poniżej wyliczamy wszystkie elementy znajdujące się w poszczególnych zakładkach.

Menu nagrywania:

• rozmiar obrazu: L [14 Mpix], M [7.7 Mpix], S [3.5 Mpix],
• format obrazu - dwa formaty: 3:2 lub 16:9,
• jakość zdjęć - możliwość wyboru zapisu: RAW, RAW + JPEG, JPEG (wysoka jakość), JPEG (standardowa jakość),
• korekcja błysku,
• włączenie wspomagania AF,
• SteadyShot – stabilizacja obrazu,
• przestrzeń barw: sRGB lub AdobeRGB,
• redukcja szumów długich czasów naświetlania,
• redukcja szumów wysokich ISO.

Menu ustawień własnych:

• eye-start AF - uruchamianie ustawiania ostrości przy zbliżeniu oka do wizjera,
• nastawa pokrętła sterującego,
• redukcja czerwonych oczu,
• regulacja czasu auto podglądu,
• ustawienia czujników przy wizjerze - reakcja LCD na zbliżenie oka do wizjera.

Menu odtwarzania:

• kasowanie,
• formatowanie,
• pokaz zdjęć,
• ochrona zdjęć,
• ustawienie wydruku,
• automatyczne obracanie zdjęć.

Menu ustawień:

• jasność LCD,
• oszczędzanie energii w trybie Live View,
• oszczędzanie energii przy korzystaniu z wizjera,
• sterowanie przez HDMI,
• kolor wyświetlacza,
• ekran pomocy,
• data i czas,
• język,
• numer pliku,
• nazwa katalogu,
• wybór katalogu,
• nowy katalog,
• połączenie USB,
• sygnały audio,
• mapowanie pikseli,
• czyszczenie matrycy,
• wersja,
• reset ustawień.

W trybach P, A, S oraz M użytkownik ma dostęp do menu funkcyjnego, uruchamianego przyciskiem Fn. Zawiera ono 6 pozycji (ułożonych w formie tabeli 2 x 3):

• Tryb autofokusa,
• Obszar AF,
• Pomiar światła,
• Optymalizacja D-Range,
• Balans bieli,
• Strefa twórcza.

W trybie odtwarzania menu funkcyjne zawiera następujące pozycje:

• Kasowanie,
• Pokaz zdjęć,
• Indeks obrazów,
• Ochrona zdjęć,
• Ustawienia wydruku,
• Obracanie zdjęcia.

Wyświetlacz

W Sony Alpha 380 znalazł się 2.7-calowy wyświetlacz typu TFT o rozdzielczości 230 400 punktów (940x240). Już przy okazji testu A350 chwaliliśmy wyświetlacze w lustrzankach Sony i w tym przypadku możemy powiedzieć to samo. Obraz na monitorze jest jasny, kontrastowy i czytelny. Dodatkowo użytkownik dostaje możliwość regulacji jasności wyświetlacza w 5-stopniowej skali. Na pochwałę zasługuje niewątpliwie możliwość odchylania ekranu LCD w górę o 90 i w dół o około 55 stopni.

W trybie wizjera monitor LCD służy do wyświetlania ekranu informacji o aktualnych stawieniach parametrów fotografowania. Można wybierać spośród dwóch wariantów lub zrezygnować zupełnie z wyświetlania informacji, a do przechodzenia pomiędzy poszczególnymi wariantami służy przycisk DISP. W opcji z ekranem graficznym jego główną część zajmują specjalne diagramy i ikony ilustrujące zmianę czasu ekspozycji i wartości przysłony. W opcji z ekranem standardowym mamy podgląd większej ilości informacji, które wyświetlane są czytelnie w kolejnych rzędach. Po przyłożeniu oka do wizjera, zamontowany pod nim czujnik automatycznie wygasza ekran ustawień fotografowania.

Schemat oraz opis elementów wyświetlających się na ekranie informacji prezentujemy poniżej.

1. Tryb pracy aparatu, czas otwarcia migawki, przysłona, ekspozycja, wskaźnik SteadyShot.
   
2. Tryb pracy lampy błyskowej, tryb wyzwalania migawki, kompensacja ekspozycji, korekcja błysku, skala EV, czułość ISO, tryb ostrości, pole AF, pomiar światła, strefa twórcza, balans bieli, optymalizacja zakresu tonalnego.
   
3. Stan naładowania akumulatora, jakość obrazu, rozmiar obrazu, rodzaj karty pamięci, liczba możliwych do wykonania zdjęć.

Użytkownik A380 ma możliwość wyboru kolorystyki ekranu z informacjami (dotyczy to jednocześnie kolorystki menu). Do wyboru są 4 schematy kolorystyczne: czarny, biały, brązowy i różowy.

Podczas pracy aparatu w trybie Live View przyciskiem DISP można regulować ilość informacji wyświetlanych na monitorze. W najprostszej opcji poza aktualnym kadrem, widzimy również schemat punktów ostrości, a w dole ekranu czarną ramkę z aktualnym czasem ekspozycji, wartością przysłony, skalą kompensacji ekspozycji i wskaźnikiem drgań aparatu. W kolejnym wariancie wyświetlane są dodatkowo podstawowe informacje o ustawieniach fotografowania. W ostatnim z wariantów zamiast dodatkowych informacji wyświetlany jest histogram. Użycie przycisków funkcyjnych w trybie Live View powoduje wyświetlenie identycznych jak to ma miejsce w trybie wizjera, ekranów umożliwiających zmianę konkretnych opcji. Wciśnięcie przycisku "inteligentnego konwertera" skutkuje automatycznym wyświetleniem powiększonego fragmentu oryginalnego kadru. W górnej części ekranu pojawia się ikona informująca o rozmiarze zdjęcia, w zależności od stopnia powiększenia (dostępne są dwa). Funkcja "inteligentnego konwertera" nie jest dostępna kiedy zapisujemy zdjęcia w formacie RAW.

Już przy okazji testu A350 chwaliliśmy działanie funkcji podglądu na żywo i w przypadku A380 możemy powtórzyć to samo. Dobrej jakości uchylny wyświetlacz i przejrzyste informacje to niewątpliwe zalety trybu Live View. Na szczególną pochwałę zasługuje również szybkość pracy autofokusu podczas podglądu na żywo. Autofokus jest bowiem równie szybki w trybie podglądu na żywo jak w trybie wizjera.

W trybie przeglądania zdjęć dostępne są trzy możliwości ich wyświetlania. Poza samym zdjęciem, możemy również wyświetlić podstawowe informacje na jego temat. Trzecia możliwość to wyświetlenie pomniejszonego zdjęcia razem ze skróconym EXIF-em i histogramami YRGB.

Zdjęcia możemy również powiększać oraz oglądać w formie miniaturek, do których dostęp jest nieco kłopotliwy bo wymaga przejścia przez menu funkcyjne.

Wizjer

W A380 zastosowano lustrzany wizjer z o 95-procentowym polu widzenia i powiększeniu 0.74x (dla 50 mm). Odległość źrenicy wyjściowej wynosi 19.7 mm, a dioptraż regulować można w zakresie od -3 do +1 1/m.

A380 był projektowany głównie z myślą o pracy w trybie Live View, zatem nie należy się spodziewać rewelacji jeśli chodzi o wizjer. Jest on niewielki, a i liczba wyświetlanych informacji jest mała. Poniżej przedstawiamy schemat wizjera z krótkim opisem jego elementów:

1. Obszar AF z punktami ostrości, ograniczniki obszaru fotografowania w przypadku formatu obrazu 16:9.
   
2. Korekcja błysku, wskaźnik lampy błyskowej, bezprzewodowa lampa błyskowa, synchronizacja z krótkimi czasami ekspozycji, ręczne ustawianie ostrości, wskaźnik ostrości, czas otwarcia migawki, przysłona, skala EV, wskaźnik drgań aparatu, skala SteadyShot, format obrazu.